SOSYAL SORUNLAR - Deneme Sınavı - 18

Örneğin, yoksulluğun dinamiklerine ilişkin olarak Leisering ve Leibfried (1999) Almanya’da yaptığı ya da Ferge ve Miller’ın (1987) birçok Avrupa ülkesini kapsayan uluslararası araştırmaları da göstermiştir ki yoksulluk sorunu bireyin davranış ve tercihlerine indirgenememekte ve bireyi yoksulluğa düşüren yapısal faktörlere bakmamızı zorunlu kılmaktadır.

Mutlak yoksulluk yaklaşımının ilk örneğini, materyal kaynaklara ulaşabilme ve bu kaynaklardan faydalanabilme odaklı olarak çerçevesi çizilmiş bir sosyal sınıf analizi gerçekleştirmek amacıyla Doğu Londra’da 19. yüzyılın sonlarında araştırmalar yapmaya başlayan Charles Booth’un eserlerinden görmekteyiz.

Booth’un çalışmasını daha ileriye taşıyan Seebohm Rowntree, York şehrinde 1899 yılında yaptığı, 1936 ve 1950’de revize ettiği yoksulluk çalışmalarında benzer bir bakış açısını kullanır

Hak eden yoksullar olarak tanımlanan kategoride, genel olarak yaşlılar, çocuklar, hasta ve bakıma muhtaç bireyler ve engelliler işaret edilir.

9 tanedir.

Bilgisizlik tuzağıdır.

Yapabilirlikten yoksunluk olması gerekmektedir.

Günümüzde finans ile oldukça iç içe geçmiş olarak tartışılan ve matematiksel modellemelerin oldukça ağırlıklı olarak yer kapladığı kalkınma literatürünün ortaya çıkıp gelişmesinde ise kimi normatif bakış açıları bulunmaktadır. Bu bakış açılarını sunan filozoflar arasında ekonomi biliminin klasikleri arasında  Adam Smith, Karl Marx, John Stuart Mill ve Thomas Malthus gibi isimler gösterilmektedir.

19. yy sonuna dayanmaktadır.

Mutlak yoksulluk

Peter Townsend

Göreli yoksulluktur.

İnsani kalkınma paradigmasının ortaya çıkmasına ön ayak olan 1998 yılı Nobel Ekonomi Ödülü’nü alan Amartya Sen’in, Dünya Bankası verilerine dayanarak aşağıdaki tabloda sunduğu karşılaştırması önemli çağdaş kalkınma literatüründe bir klasik olarak düşünülmektedir.

Yapabilirlikler yaklaşımı

Kadın emeğinin değerlenmesidir.

Bir diğer deyişle, Sen’in yapabilirlik yaklaşımı kalkınma, sosyal adalet, sosyal seçim, yoksulluk, eşitsizlik, yaşam kalitesi ve standardı, sosyal politika düzenlemeleri gibi konularda faillik, özgürlük ve bireyin seçim yapabilme kapasitesine öncelik vererek değerlendirme yapan bi yaklaşımdır.

Bireylerin, sahip oldukları araçları değer verdikleri işlevlere dönüştürmesini engelleyen ya da kolaylaştıran bu faktörlere çevirim faktörleri denir.

Daha güncel eserlerinde ise çevirim faktörlerine ilişkin olarak kısmen biraz daha net bir sınıflandırma sunan Sen, bunları şu şekilde sıralamaktadır: 

• Kişisel farklılıklar (örneğin, yaş, cinsiyet, engellilik durumu)
• Fiziksel çevre farklılıkları (örneğin, iklim farklılıkları)
• Sosyal çevre farklılıkları (örneğin şiddet ve suçun olup olmaması ya da toplumsal ilişkilerin doğası)
• İlişkisel perspektifteki farklılıklar (örneğin; toplumdaki yerleşik ilişki ve davranış biçimleri, gelenekler, âdetler)
• Aile içinde bölüşüm (örneğin, aile içerisinde zenginliğin ve gelirin bölüşümünü düzenleyen kurallar ve normlar)