SOSYAL POLİTİKA

Teknik bağımlılık, Çalışanın işverene işin yapılması ve yürütülmesi yöntemi ve koşulları bakımından bağlı olmasını ifade eder.

Toplumsal refah, Sosyal Politikanın temel konusudur.

Sosyal politika, sosyal kesimler ve  güç ilişkileri çerçevesinde üretici politikalar ortaya koyarak   toplumsal refahın ve barışın sağlanması için çaba gösterir.

ILO'nun, çalışma hayatına ilişkin sorunlara çözüm bulması kamu müdahalesinde değişim nedenleri arasında değildir.

Hükümetlerin politika üretmek noktasındaki gönüllü ve karşılıksız davranışları kolektif kendi kendine yardım araçlarının önemli birer araç hâline gelme nedeni değildir.

Uluslararası Çalışma Örgütü (ILO) ve aynı yıl kurulan Milletler Cemiyeti  doğru cevaptır.

Türkiye, 1932 yılında ILO’ya üye olmuştur.

1881 yılında İsviçre’de başlatılmıştır.

Sosyal politika ile hukuk arasındaki ilişki, sosyal politikanın en önemli aracı olarak hukuki düzenlemelerin kabul edilmesi ve bu aracın  hukuk sistemi tarafından üretilmesidir.

Sosyal harcamaların, gayrisafi yurt içi hâsıla içerisindeki payı ölçütü, sosyal politikaların gelişmişlik düzeyini yansıtan önemli bir göstergedir.

Sosyal politika, genel anlamı ile refahın sağlanmasını hedef alan, sosyal sorunlara çözüm arayarak bu hedefe hizmet eden bir bilim dalıdır.

Dar anlamda sosyal politika Sanayi Devrimi ile ortaya çıkan sosyal sorunları
ele alır ve temelinde çalışma ilişkilerinden kaynaklanan sorunlar vardır.

Kitabımız, sanayileşmenin toplumsal ve ekonomik yapıda yarattığı farklılaşma ile ilgili daha detaylı bilgi için “Raymond Aron (1997) Sanayi Toplumu. Dergâh Yayınları” adlı eserini öneriyor.

Ekonomik yönden güçsüz kesimler, sosyal politikanın doğrudan ilgi alanındaki bir diğer kesimdir. Ekonomik yönden güçsüz kesimler toplumda yeterli, düzenli ve sürekli bir gelir güvencesinden yoksun kesimler olarak tanımlanabilir (Altan, 2009: 6).

Çocuklar, topluma uyum sağlama noktasında eğitimleri ve çalışma hayatındaki koşullar dolayısıyla; yaşlılar, çalışma yaşamından ayrıldıkları andan itibaren ekonomik olarak ve yaşlılıkları süresince bakım ve gözetim olanakları itibarıyla sosyal anlamda; tüketiciler, doğru bilgilendirme zorunluluklarına bağlı olarak ekonomik anlamda; engelliler, yetersizlikleri dolayısıyla toplumla bütünleşmelerini zorlaştıracak her türlü konuda; eski hükümlüler, topluma uyumları noktasında; gençler, işgücü piyasasına girişleri anlamında ve eğitimleri noktasında; kadınlar, fiziksel durumları ve kadın olma durumları nedeniyle hiçbir ayrımcılığa uğratılmama noktasında; göçmenler de çalışma koşulları anlamında özel olarak korunmalıdırlar.

Sosyal politika en genel anlamındaki tanımından hareketle değerlendirildiğinde devlet eliyle yürütülmesi gereken politikalar bütünüdür

Sosyal politikanın ilk ve en genel hedefi, refah seviyesinin yükseltilmesi ve refahın toplumsallaşmasıdır.

Sosyal politikanın ana finansman kaynağı devlet bütçesidir.

2019 yılı itibarıyla Fransa %31 ile sosyal harcamaların gayri safi yurt içi hasılaya oranının en yüksek olduğu OECD ülkesidir

Türkiye’de, Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı, Milli Eğitim ve Sağlık Bakanlıkları doğrudan sosyal politika bakanlıklarıdır.
Milli Savunma ve İçişleri gibi bakanlıklar, verdikleri savunma ve güvenlik hizmetleri ile halkın güven duygusunu yükselttikleri için dolaylı sosyal politika bakanlıkla­rıdır.