SOSYAL POLİTİKA - Deneme Sınavı - 9

Dar anlamda sosyal politika Sanayi Devrimi ile ortaya çıkan sosyal sorunları
ele alır ve temelinde çalışma ilişkilerinden kaynaklanan sorunlar vardır.

Kitabımız, sanayileşmenin toplumsal ve ekonomik yapıda yarattığı farklılaşma ile ilgili daha detaylı bilgi için “Raymond Aron (1997) Sanayi Toplumu. Dergâh Yayınları” adlı eserini öneriyor.

Ekonomik yönden güçsüz kesimler, sosyal politikanın doğrudan ilgi alanındaki bir diğer kesimdir. Ekonomik yönden güçsüz kesimler toplumda yeterli, düzenli ve sürekli bir gelir güvencesinden yoksun kesimler olarak tanımlanabilir (Altan, 2009: 6).

Çocuklar, topluma uyum sağlama noktasında eğitimleri ve çalışma hayatındaki koşullar dolayısıyla; yaşlılar, çalışma yaşamından ayrıldıkları andan itibaren ekonomik olarak ve yaşlılıkları süresince bakım ve gözetim olanakları itibarıyla sosyal anlamda; tüketiciler, doğru bilgilendirme zorunluluklarına bağlı olarak ekonomik anlamda; engelliler, yetersizlikleri dolayısıyla toplumla bütünleşmelerini zorlaştıracak her türlü konuda; eski hükümlüler, topluma uyumları noktasında; gençler, işgücü piyasasına girişleri anlamında ve eğitimleri noktasında; kadınlar, fiziksel durumları ve kadın olma durumları nedeniyle hiçbir ayrımcılığa uğratılmama noktasında; göçmenler de çalışma koşulları anlamında özel olarak korunmalıdırlar.

Sosyal politika en genel anlamındaki tanımından hareketle değerlendirildiğinde devlet eliyle yürütülmesi gereken politikalar bütünüdür

Sosyal politikanın ilk ve en genel hedefi, refah seviyesinin yükseltilmesi ve refahın toplumsallaşmasıdır.

Sosyal politikanın ana finansman kaynağı devlet bütçesidir.

2019 yılı itibarıyla Fransa %31 ile sosyal harcamaların gayri safi yurt içi hasılaya oranının en yüksek olduğu OECD ülkesidir

Türkiye’de, Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı, Milli Eğitim ve Sağlık Bakanlıkları doğrudan sosyal politika bakanlıklarıdır.
Milli Savunma ve İçişleri gibi bakanlıklar, verdikleri savunma ve güvenlik hizmetleri ile halkın güven duygusunu yükselttikleri için dolaylı sosyal politika bakanlıkla­rıdır.

Dar anlamda istihdam;emeğin üretimde kullanılması ya da gelir
sağlamak amacıyla çalışması/ çalıştırılmasıdır.

Normal çalışma sürelerinin altında çalışılma ile ilişkili olup,
 istihdam edilen bireylerin arzu etmedikleri hâlde kısmi süreli çalışmaları sonucunun ortaya çıktığı ve daha çok gelişmiş ülkelerde görülmekte olan görülebilen  eksik istihdamın başlıca sebebi talep yetersizliğidir.

Toplum açısından işsizlik, üretici kaynakların bir bölümünün kullanılamaması anlamına gelmektedir.

''Özellikle 1970’lerin ikinci yarısından itibaren büyümenin aynı oranda istihdam artışı sağlayamadığı ve işsizliğin arttığı, ülke ekonomilerinin krizler karşısında daha kırılgan hâle geldiği ve buna bağlı olarak çok sayıda insanın aynı anda
işsiz kaldığı, işsiz kalınan sürelerin uzadığı, özellikle gençlerin, kadınların ve engellilerin yüksek oranda işsizlik riski ile karşı karşıya kaldığı ve küresel ekonomide yaratılan işlerin büyük bir kısmının kırılgan işler olması nedeniyle çalışan ama yoksul olan insan sayısının arttığı görülmektedir.''

''İşsizlikle birlikte bağımlı çalışanların sayısındaki azalışa bağlı olarak aktif sigortalı sayısı düşer ve dolayısıyla sosyal güvenlik gelirleri azalır.''

Yukarıdaki açıklama işsizliğin ekonomik etkilerinden biridir.

''Pasif istihdam politikaları''işsizlik oranlarını azaltmak yerine
işsizliğin birey, ailesi ve toplum üzerindeki olumsuz etkilerini gidermeyi amaçlayan ve bunun için de işsizlere belirli bir ekonomik güvence sağlamaya yönelik
tedbirler yaratılmasını hedeflemektedir.

''İşverenlere sübvansiyon programı ile desteklenen gruptaki işsizleri istihdam etme vergi  ve ücret avantajı sağlamaktadır.''Cümlesi ücret tanımı ile ilgisizdir.

Reel ücret;nominal ücret değildir.

İşçi ve ailesinin günün ekonomik ve sosyal koşullarına göre
insanca yaşamasını sağlayacak ücret asgari ücret olarak tanımlanır.

Geniş anlamda sosyal politikayı, amacı sosyal
adalet ve sosyal eşitlik ile birlikte sosyal refahı sağlamak olan, kapsamı sosyal sorunların kapsamı ile paralellik gösteren, ekonomi politikalarına sosyal boyut katma amacında olan ve ekonominin işleyişindeki aksaklıkları düzeltici politikaların
oluşmasını sağlayan, bu yönüyle sosyal dengeyi arzulayan hümaniter bir bilim
dalı olarak ifade etmek mümkündür.

Sanayi Devrimi sosyal politikanın bir bilim dalı olarak ortaya çıkışını hazırlamıştır.