SOSYAL POLİTİKA I

Asgari geçim düşüncesine dayanan ve kişilerin ya da hane halkının asgari geçim düzeyinin altında olma durumuna mutlak yoksulluk denir.

Kafa sayısı endeksi, yoksulluk açığı endeksi, sen endeksi yoksulluğun ölçülmesinde başlıca yöntemlerdendir. Ancak subjektif yoksulluk bu kavramların içinde olmamakla birlikte bir yoksulluk türüdür.

İş dağılımı yoksulluğun başlıca nedenleri arasında sayılmaz.

Metalaştırmama sosyal demokratik refah ilesinin bir gereğidir, yoksullukla mücadele politikaları arasında sayılmaz.

Kafa sayısı endeksi ile yoksulluğun dağılımına ilişkin bilgiye ulaşmak mümkün değildir.

Gelir dağılımı eşitsizliğinin ölçülmesinde kullanılan yöntem Gini Katsayısıdır.

Kayıt dışı istihdam işgücü piyasasından kaynaklanan bir sorundur.

Refahın devlet piyasa ve aile arasında karşılıklı bağımlılık içinde birlikte üretilme ve dağılma biçimi olarak tanımlanan kavram refah rejimidir.

Evrensellik ve sosyal hakların metalaştırılmadığı rejim sosyal demokrat refah rejimidir.

Politika uygulayıcılarının kamu kaynaklarını toplumun bütünlüğünü gözetmek yerine belirli toplumsal kesimlere kaydırmasına Kientalizm denir.

Mutlak yoksulluk kavramı asgari geçim düşüncesine dayanmaktadır ve kişilerin ya da hane halkının asgari geçim düzeyinin altında olma durumunu ifade etmektedir.

Göreli yoksulluk kavramında, insanın toplumsal bir varlık olmasından hareket edilmektedir. Buna göre, göreli yoksulluk, kişilerin ya da hane halklarının sahip oldukları gelir düzeyinin, içinde yaşadıkları toplumdaki ortalama gelir düzeyinin belirli bir yüzdesi ile karşılaştırılması esasına dayanan ve karşılaştırılan gelir düzeyinin gerisinde kalma durumu ile açıklanan bir kavramdır.

Kişilerin yaşamlarını sürdürebilmeleri ya da asgari bir yaşam standardında yaşayabilmeleri için ihtiyaç duydukları temel gereksinimlerini karşılayacak gelire sahip olmamalarına gelir yoksulluğu adı verilir.

İnsani yoksulluk kavramı, yoksul ülkelerdeki yoksulluğun öncelikli önemi dikkate alınarak Birleşmiş Milletler Kalkınma Programı (UNDP) tarafından 1997'de yayınlanan İnsani Gelişme Raporu’nda geliştirilmiştir. İnsani yoksulluk kavramı, insani gelişme ve insanca yaşam için parasal olanakların yanısıra temel ihtiyaçların karşılanabilmesi için ekonomik, sosyal ve kültürel bazı olanaklara sahip olmanın da gerekli olduğu fikrine dayanmaktadır.

Alınması gereken günlük kalori miktarı ya da yapılan tüketim harcamaları gibi tespit edilebilir ve doğruluğu kanıtlanabilir bir standardın ya da standartlar setinin aşağısında kalma durumuna objektif yoksulluk denir.

Avukatlar bir meslek grubudur. Diğer şıklardaki topluluklardan farklı olarak kategorik şekilde sosyal dışlanmaya maruz kalmazlar.

Tüm şıklar yoksulluk nedeni olmakla birlikte yalnızca a şıkkı demografik faktöre dayanmaktadır.

Ekonomik ve siyasal hakların yanında sosyal hakları da inşa etmek suretiyle, birey ve toplum için iyilik halini hedef olarak gözeten devlet refah devletidir.

Mikrokredi resmi finans kuruluşlarına erişim olanağı bulunmayan yoksul kesimlerin üretimde bulunmalarına, çok küçük işletmelerini büyütmelerine, tüketimlerini istikrarlı bir biçimde sürdürmelerine olanak tanımaktadır.

Lüks tüketim vergisinin kaldırılması ancak alım güce yüksek sınıfların çıkarına olacağı için doğru cevap e'dir.