SOSYAL MEDYA VE SİYASAL İLETİŞİM - Deneme Sınavı - 4

Siyasal kültür; siyasal davranışın açıklanmasında değerlerin, duyguların ve inançların önemini
vurgulamaktadır.

Almond’un dört yönlü siyasal kültür teorisi tanımlaması şu şekildedir (Almond, 1990, s. 143-144): 1) Siyasal kültür ulusal bir nüfusta veya ulusal bir nüfusun alt kümesinde siyasete öznel yönelimler kümesinden oluşmaktadır. 2) Siyasal kültür bilişsel, duyusal ve değerlendirme bileşenlerine sahiptir; siyasî gerçeklik hakkındaki bilgi ve inançları, siyasete ilişkin duyguları ve politik değerlere bağlılıkları içermektedir. 3) Siyasî kültürün içeriği, çocuklukta sosyalleşme, eğitim, medyaya maruz kalma ve yetişkinlerin hükümet, sosyal ve ekonomik performans deneyimlerinin sonucudur. 4) Siyasal kültür, politik ve hükûmet yapısını ve performansını -onu kısıtlamakta, ama kesinlikle belirlememektedir- etkilemektedir. Toplumun genel kültürünün bir parçası olan siyasal kültür toplumun da bir yansımasını oluşturmaktadır.

Sosyal medya siyasetle uğraşanların mesajlarının halka iletilmesinde, halkın da kendilerine iletilen bu mesajları denetlemede önemli bir işlev görürken; vatandaşların siyasî tutum ve davranışlarını şekillendirmede, oy verme ve siyasî katılım tercihlerini yönlendirmede en önemli sosyalleşme aracı olmuştur.

Siyaset üzerinde doğrudan etkili olan ya da dolaylı bir biçimde tesiri bulunan iletilerin oluşturulması, gönderilmesi ve alınma süreci olarak nitelendirilensiyasal iletişim (Smith, 2005, s. 479) siyasete müdahil olan, siyasete yön veren ve onu şekillendiren aktörler tarafından kullanılan tüm iletişim biçimlerini kapsamaktadır.

Siyasal iletişim aktörleri denildiğinde; siyasal sistem içerisinde farklı roller üstlenen, siyaseti etkileyen, ideolojik amaçlarını, politikalarını birey, grup ya da kitlelere benimsetmeye çalışan ve söz konusu bu amaçların gerçekleşmesi için gerekli faaliyetleri yürüten aktörler anlaşılmaktadır.

Siyasî partiler, iktidarı ele geçirmenin yanında yönetilenler ile yöneticiler arasında köprü görevi görerek toplumun menfaatlerini gözeten, toplumda karşılaşılan sorunlara ışık tutan, söz konusu sorunları çözmeyi hedefleyen siyasal iletişim aktörlerinden birisidir

Siyasî partilerin örgüt yapısında ve işleyişinde görev alan kişiler beşerî unsuru oluşturmaktadır.

Din, farklı inanç ve mezhepler, herhangi bir siyasî partiye olan bağlılık duygusu, kişisel tutum ve değerler, bireylerin maddi durumları, eğitim düzeyleri ve yaşadıkları coğrafi mekânlar seçmen davranışını etkileyen temel faktörlerdir.

Baskı grupları menfaatlerini temin etmek amacıyla siyasal iktidara etkide bulunmaktadırlar

Kanaat önderleri; şairler, yazarlar, sanatçılar, akademisyenler, gazeteciler, din adamları vb. gibi halkın görüşü üzerinde etkide bulunan, geniş bir kesim tarafından tanınan, sorumluluk sahibi olan, güven duyulan kişilerdir.

Siyasal kararların tek bir kişi ya da bir grup tarafından alındığı yönetimlere geniş anlamda otoriter yönetimler denilmektedir.

Bilinen ilk kurumsallaşmış demokrasi tecrübesi olduğu için Atina demokrasisi önemlidir.

Bir ülkede seçim demokrasisinin varlığından bahsedebilmek için dört temel kurumsal düzenleme gerekmektedir (Democracy Index, 2017, s. 61-62):

1. Rekabetçi bir çok partili siyasal sistem
2. Bütün yetişkin vatandaşların seçme ve seçilme hakkının olması
3. Önemli bir hilenin gerçekleşmediği, yeterli derecede sandık güvenliğinin sağlandığı,
düzenli yapılan rekabetçi seçimlerin olması
4. Seçmenlerin siyasal partilerle hem medya
hem de siyasal kampanyalar üzerinden rahatlıkla iletişim ve etkileşim kurabilmeleri

Önemli demokrasi teorisyenlerinden Robert Dahl, bir rejimin demokratik sayılabilmesi için altı önemli kuruma dikkat çekmektedir. Bunlar, seçilmiş kamu görevlileri; serbest, adil ve düzenli yapılan seçimler; ifade özgürlüğü;
alternatif bilgi kaynaklarına erişim; kurumsal otonomi ve kapsayıcı vatandaşlıktır (Dahl, 1998, s. 85).

En temelde demokrasi çoğunluk yönetimi ise, anayasal yönetim de hükümetin faaliyet alanının temel hak ve özgürlüklerle sınırlanması anlamına gelir. Bu yüzden anayasa ile faaliyet alanları belirlenmiş ve yetkileri temel hak ve hürriyetlerle sınırlandırılmış demokratik yönetimlere liberal demokrasi denir.

E-demokrasi, vatandaşların devletle ilgili bilgilere ve hizmetlere elektronik ortamlarda erişimini sağlamakta, kamusal yetkililerle etkileşimlerini artırmakta ve siyasal karar verme süreçlerine daha etkin şekilde
müdahil olmalarını mümkün kılmaktadır

Bu düşünürler arasında en bilineni Dijital Demokrasi Miti yazarı Matthew Hindman’dır.

Sosyal Ağ, bir grup sosyal aktörün ilişkisel bağlantılarının belirli türdeki sosyal ilişki kalıpları tarafından şekillendirildiği bir sistem olarak tanımlanabilir.

Angela Merkel

Sosyal medya