SOSYAL MEDYA VE PROPAGANDA - Deneme Sınavı - 20

Platon, daha ilk çağda, tiranların halkı birbirine düşürerek kendi adaletsiz yönetimlerini perdeleyeceğini ve insanların kendisine karşı blok hâlinde hareket etmelerini önleyeceğini savunmuştur. Doğru cevap E seçeneğidir.

Çoğulculuk: Demokratik siyasal toplumlarda, aynı anda, çıkarları ve görüşleri farklı çok sayıda grubun bulunması ve bunların karar alma süreçlerini etkilemek amacıyla birbirleriyle özgür şekilde yarışmasıdır. Doğru cevap D seçeneğidir.

Belirli kurallar ekseninde rekabetçi bir zeminin meydana gelip farklı siyasal görüşlerin yarışmasına neden olması demokrasinin olumlu bir özelliğidir. Doğru seçenek D'dir.

Platon'un bu görüşü kutuplaşma ile ilgilidir. Doğru seçenek A'dır.

Francis Fukuyama’nın “tarihin sonu” teziyle  örneklendiği üzere, liberal demokrasilerin küresel ölçekte zaferini ilan etmesiyle dünyanın hemen her yerinde siyasal özgürlüklerin genişlemesi yönünde bir beklenti oluşmuştur.

Doğru cevap A seçeneğidir.

İslamofobi, İslam’a “korku” anlamına gelen “fobi” teriminin eklenmesinden oluşan bu kavram, Batı ülkelerinde, Müslümanlara dinî kimliklerinden ötürü ayrımcılık yapılmasını, düşmanlık benimsenmesini, hatta kin ve nefretle yaklaşılmasını ifade eder. Doğru cevap D seçeneğidir.

Sosyal ağlar aracılığıyla, insanlar, geçmişe göre düşük maliyetlerle, kısa sürede, çok daha fazla kişiyle tanışma ve ilişki kurma fırsatı yakalamıştır.  İnsanların bu mecradaki muhatapları arasında daha önce hiçbir şekilde karşılaşmadıkları
ve normal koşullarda tanışmaları mümkün olmayan kişiler de yer alır. Bu ilişki sürecinde kişiler kaçınılmaz olarak söz konusu ağlarda karşılaştıkları yeni
yaklaşım ve düşüncelerden etkilenirler. Başlangıçta sosyal amaçlarla yola çıkan internet iletişimi, zaman içinde siyasal ilişkileri de yoğun şekilde içermeye başlamıştır. Bu ortamda kişiler kendileri siyasi içerikli paylaşımlar yapabildikleri gibi başkalarının yazdıklarını yorumlayabilirler. Doğru cevap C seçeneğidir.

Kutuplaşmanın her zaman ve her durumda olumsuz sonuçlar doğuracağını söylemek mümkün değildir. Bu bağlamda, kutuplaşmaya farklı açılardan bakılabilir. İlk olarak siyasal kutuplaşmanın her zaman olumsuz sonuçlar doğurmadığı, hatta siyasal katılımı artırmak yoluyla demokrasiyi güçlendirici
yönde etki yaptığı söylenebilir. Siyasetçiler, kendi kitlelerini harekete geçirmek ve sandığa götürmek için kutuplaşmadan yararlanırlar. Kutuplaşmanın ve siyasal rekabetin güçlü olduğu yerlerde insanlar, tercihleri açısından daha fazla bilgi ve sezgilerini harekete geçirmek için çokça duygusal ipucu bulabilirler. Bu şekilde, siyasal partilerin üye sayıları ve destekçileri artar; vatandaşlar ülke içindeki siyasal ve toplumsal sorunlara daha çok ilgi gösterir ve seçimlere katılım oranı yükselir.

Derin toplumsal bölünmelerin demokrasi açısından bir tehdit oluşturduğu tezi, uzun yıllar boyunca yaygın kabul görmüştür.

Çoğulculuk: Demokratik siyasal toplumlarda, aynı anda, çıkarları ve görüşleri farklı çok sayıda grubun bulunması ve bunların karar alma süreçlerini etkilemek amacıyla birbirleriyle özgür şekilde yarışmasıdır.

Sosyal medya, geleneksel medyaya kıyasla daha interaktif bir yapıya sahiptir.

Demokratik seçimler kutuplaşma sürecinin ilişkili olduğu güncel sorunlardan biri değildir. Doğru seçenek C'dir.

Kutuplaşma, en genel şekilde toplum içinde siyasal görüşlerle tercihlerin en uçta yer alan iki noktada yoğunlaşması olarak tanımlanabilir. Başka bir ifadeyle, kutuplaşma, siyasal kanaatlerin birbirlerine taban tabana zıt iki noktada toplanmasıdır. Kutuplaşmış bir iklimde bireyler, belirli konulardaki kanaatlerini somut gerçeklerden daha çok kendi içinde bulundukları kesimin genel tavrıyla oluştururlar.

Paragrafa göre insanlar tartışma programlarını izleyerek en doğrunun ne olduğunu anlamaya çalışmaz. Tartışma programlarından ya da siyasal
içerikli yayınlardan insanların beklentisi adeta kendi kanaatlerinin onaylanmasıdır. Doğru seçenek D'dir.

Belirli farklılıkların toplum üyelerini zıt kutuplara ittiğini ileri süren ilk yaklaşımın Marksizm’in sınıf temelli analizi olduğu söylenebilir. Marx’a göre, toplumların tarihi, ekonomik kaynakları kontrolü altına alan belirli bir sınıfın diğeri üzerinde tahakküm kurması ekseninde şekillenir. Her iki sınıf arasında çıkar farklılıklarından kaynaklanan ve hayatın her alanına yansıyan mutlak bir çatışma durumu vardır (Fuchs, 2014, s. 78). Bunlar dikotomik bir ilişki içindedir ve uzlaşma ihtimalleri bulunmaz.

Popülizmin toplumsal kutuplaşmaya neden olan en belirgin unsurlardan biri olduğunu söylemek mümkündür. Zira popülist tezler aracılığıyla belirli bir toplumsal kesimin diğerlerine karşı üstünlüğü vurgulanır. Bu tür bir bakış açısı, tartışmalı konularda söz konusu kesimin haklılığını esas alır. Dolayısıyla diğer kesimler peşinen haksız ilan edilir ve bunlarla müzakere etmenin neredeyse anlamsız olduğu gibi bir sonuca varılır. Bunun yanında, popülist yaklaşımda siyasal sorunların çözümünde uzlaşma yerine kendi tezlerinin haklılığı uğruna mücadele vermeye dayanan çatışmacı bir anlayış benimsenir. Buradan hareketle popülizmin kaçınılmaz bir şekilde kutuplaştırıcı bir anlayış içerdiği görülür. Zira taraflar kendi tezlerinin mutlak doğru olduğu; karşıtlarının ise her koşulda yanlış bir pozisyonda bulunduğu iddiasını dile getirirler. Böylece belirli bir konuyu müzakere etmek adeta imkansız hale gelir. Böylesi bir yaklaşımın toplumsal kesimler arasındaki mesafeyi önemli ölçüde açacağı gerçektir.

Kutuplaşmanın Olumlu Yüzü
Kutuplaşmanın her zaman ve her durumda olumsuz sonuçlar doğuracağını söylemek mümkün değildir. Bu bağlamda, kutuplaşmaya farklı açılardan bakılabilir. İlk olarak siyasal kutuplaşmanın her zaman olumsuz sonuçlar doğurmadığı, hatta siyasal katılımı artırmak yoluyla demokrasiyi güçlendirici yönde etki yaptığı söylenebilir. Siyasetçiler, kendi kitlelerini harekete geçirmek ve sandığa götürmek için kutuplaşmadan yararlanırlar. Kutuplaşmanın ve siyasal rekabetin güçlü olduğu yerlerde insanlar, tercihleri açısından daha fazla bilgi ve sezgilerini harekete geçirmek için çokça duygusal ipucu bulabilirler. Bu şekilde, siyasal partilerin üye sayıları ve destekçileri artar; vatandaşlar ülke içindeki siyasal ve toplumsal sorunlara daha çok ilgi gösterir ve seçimlere katılım oranı yükselir. Bunun yanında kutuplaşma, siyasal partilerin programlarının ve topluma yönelik vaatlerinin daha belirgin hale gelmesini sağlar. Böylece seçmenler açısından iktidarın performansını ölçmek daha kolay hale gelir.

Doğru cevap C'dir.

Doğru cevap E'dir.

Doğru cevap B'dir.