SOSYAL MEDYA VE KURUMSAL İLETİŞİM - Deneme Sınavı - 7

Doğru yanıt A seçeneğidir. Kurumlarda iletişim genel olarak resmi ve informal iletişim olarak ikiye ayrılır. Resmi iletişim, kapsamı ve biçimi belirlenmiş olan örgüt içindeki resmî ilişkilerin bir sonucu olarak ortaya çıkan ile­tişim biçimlerini ifade eder ve kendi içinde dikey, yatay, çap­raz ve dışa dönük iletişim biçimlerini barındırır. Kurum içerisinde en üst seviyedeki yöneticiden en alt seviyedeki çalışanın arasında gerçekleşen asttan üste ya da üstten asta doğru iletim şeklindeki yapı dikey iletişimi ifade etmektedir. Üstten asta iletişim, en tepedeki yönetimden en alt düzeydeki çalışana doğru bilgi ve mesajın iletilmesi şeklindedir. Üstten alta iletişimde çalışanın sorumlulukları, işle ilişkili yükümlülükleri ve yapması gereken bilumum işler ile ilgili davranışlarının olumlu ve olumsuz yansımalarının bildirilmesi üzerinedir. Diğer iletişim yönlerine nazaran burada yönetim ve değerlendirme başarısı daha yüksektir. Yöneticiler ya da üst, çalışanları kurum içi işleyişle ilgili performans analizleri ile değerlendirme yapar ve bunun üzerinden ihtiyaç duyulan düzenlemeler gerçekleştirir.

Sorumuzun doğru cevabı D şıkkıdır.

Sorumuzun doğru cevabı B şıkkıdır. Dikey iletişime kıyasla bilgi akışındaki filtreleme nispeten azdır ve üst düzey bir yöneticiye göre hareket etmek yerine aralarında sağlanan uzlaşmaya göre hareket etme söz konusudur.

Sorumuzun doğru cevabı C şıkkıdır. İletişim, örgüt içerisinde oluşturulan tüm grupların sistematik bir şekilde çalışmalarını ve hedefe giden basamakların belirlenmesini sağlar

Sorumuzun doğru cevabı A şıkkıdır. Örgüt içerisinde bireylerin, belirli bir amaç için yollarını kesiştirmeyi sağlayan iletişim, bireylerin psikolojik dengesini sağlamada da önemli bir işleve sahiptir

Sorumuzun doğru cevabı B şıkkıdır.

Sorumuzun doğru cevabı C şıkkıdır. Özellik kavramı; kişiliğin, mizacın, güdülerin, amaçların ve değerlerin yönlerini içeren çeşitli bireysel nitelikleri ifade etmektedir. Özellikler, kişiyi belli bir biçimde davranmaya iten göreceli olarak istikrarlı eğilimlerdir.

Kurum içi iletişim bir kurum için hayatta kalma ve sürekliliğini en önemli faktör olarak ele alınmakta ve işlevleri açısından çeşitli çalışmalar yapılmaktadır. Kurum içi iletişimin işlevleri genel olarak dört başlık altında ele alınmaktadır. Bunlar; bilgi edinme, hedef kitleyi etkileyip ikna etme, emir verme ve öğretici, iletişimin birleştirme ve eşgüdüm sağlama şeklinde ifade edilmektedir. Soruda tutum ve davranış değişikliği dile getirilmektedir. Bu durum B seçeneğinde yer alan iletişimin ikna ve etkileme işleviyle açıklanmaktadır. İletişimin örgüt içerisindeki genel amacı, çalışanları etkilemektir. Bireylerin tutum ve davranışlarını değiştirmeyi amaçlayan kurumlar, örgütsel hedeflere yöneltmeyi ve verimi arttırmayı amaçlamaktadır.

Sorumuzun cevabı B şıkkıdır. Klüp tarzı liderlik: Matrikste (1,9) pozisyonuyla ifade edilen bu tarzda lider, düşük düzeyde çıktı odaklı ve yüksek düzeyde insan odaklı davranışlarda bulunmaktadır.

Sorumuzun doğru cevabı A şıkkıdır. Başarı odaklı davranış; zorlu hedeflerin belirlenmesi, iyileştirme arayışı, performansta mükemmelliğin vurgulanması ve astlara yüksek performans standartlarına ulaşacaklarına dair güven gösterilmesi gibi performansta mükemmelliği teşvik etmeye yönelik davranışlardır.

Sorumuzun doğru cevabı E şıkkıdır. Bireysel Olarak Danış: Lider, sorunu grup üyeleriyle bireysel olarak paylaşır, önerilerini alır, ancak kararı kendisi verir.

Sorumuzun doğru cevabı C şıkkıdır.

Doğru yanıt D seçeneğinde yer alan markalaşma kavramıdır. Kurumsal iletişim rolünde markalaşma büyük bir yere sahiptir. Kurumda yer alan bütün çalışanlar markalaşma üzerinde yoğunlaşmaktadır. Kurumsal iletişim rolü, markalaşmada devreye girerek iş ortamında dinamik olmasını sağlar. Kurum içinde kimin, nerede, ne zaman, ne yapacağını belirleyerek sağlıklı bir iletişim yönetimi oluşturmaya çalışır.

Doğru yanıt E seçeneğidir. Alanyazın incelendiğinde liderlik teorilerinin gelişiminin, yönetim düşüncesinin evrimine paralel bir kronolojik gelişim izlediği görülmektedir. Klasik yönetim düşüncesinin gelişim gösterdiği 1900’lü yılların başlarında, liderlerin etkinliğini onu diğerlerinden üstün kılan bireysel özelliklerde arayan özellikler teorisi ortaya atılmıştır. Neo-klasik yaklaşımın yönetsel felsefeye hakim olduğu 1940’lı yıllarda, liderin etkinliğini liderlik sürecinde uygulanan davranış tarzlarına bağlayan davranışsal liderlik teorileri gelişim göstermiştir. 1960’lı yıllardan sonra modern yaklaşımların yönetsel felsefeye hakim olduğu dönemde ise lider etkinliğinin koşulların bir bileşimine bağlı olduğunu ileri süren durumsal liderlik teorileri önem kazanmıştır.

Doğru yanıt C seçeneğidir. Alanyazın incelendiğinde, etkin ve başarılı liderliğin temel dinamiklerini belirlemeye yönelik çok sayıda araştırma yapıldığı ve kuramsal bazda birçok modelin geliştirildiği görülmektedir. Liderlik üzerine gerçekleştirilen çalışmaların ortak amacı daha etkili ve daha başarılı bir liderin nasıl olacağının belirlenmesidir. Alanyazın incelendiğinde geliştirilen liderlik teorilerinin yönetim düşüncesinin evrimine paralel bir kronolojik gelişim izlediği görülmektedir. Bu teoriler kronolojik gelişim sırasına göre; özellikler teorisi, davranışsal liderlik teorileri ve durumsal liderlik teorileri olarak sıralanmaktadır.

Doğru yanıt B seçeneğidir. Davranışsal liderlik araştırmalarına yönelik en popüler çalışma Blake ve Mouton’un liderlik matriksi olarak ta bilinen yönetim tarzı matriksidir. Blake ve Mouton liderlik davranışını, insan odaklı ve çıktı odaklı olmak üzere iki temel boyutla açıklamışlardır. Blake ve Mouton (1964), bu boyutları kullanarak, lider davranışlarını açıklamakta kullanılan 9X9’luk bir matriks oluşturmuşlardır. Matrikste, insan odaklı ve çıktı (üretim) odaklı iki temel boyut arasında nerede yer aldıklarına göre beş liderlik tarzı belirlenmiştir. Klüp tarzı liderlik tarzında lider, düşük düzeyde çıktı odaklı ve yüksek düzeyde insan odaklı davranışlarda bulunmaktadır. Bu tarz liderler görevin tamamlanmasından daha ziyade insanların tutum, duygu ve sosyal ihtiyaçları üzerinde durarak dostane ve samimi bir iş çevresi oluşturmaya odaklanırlar.

Doğru yanıt D seçeneğidir. House, teori kapsamında dört liderlik davranışı belirlemiştir. Bunlar B, C, D ve E seçeneklerinde verilmiştir. Destekleyici lider davranışları, takipçilerin refahı için endişe göstermek ve arkadaşça ve psikolojik olarak destekleyici bir çalışma ortamı oluşturmak gibi alt ihtiyaç ve tercihlerin yerine getirilmesine yönelik davranıştır. Destekleyici lider davranışının, lider açısından kendine güven ve sosyal doyum kaynağı ve takipçiler açısından ise stres ve hayal kırıklığını azaltma kaynağı olduğu ifade edilmektedir.

Doğru yanıt A seçeneğidir. Liderlik türleri ya da davranışları üzerinde yapılan pek çok araştırma, bir çok sınıflama söz konusudur. Genel kabule göre dokuz liderlik davranışı üzerinde durulmaktadır. Bunlar katılımcı, otokratik, liberal, hümanist, destekleyici, karizmatik, dönüşümcü, doğal, stratejik, ruhani ve etik lider olarak tanımlanmaktadır. Sorunun doğru yanıtı olan liberal ya da bir diğer deyişle serbest liderlerin yönetim anlayışı çalışanlarının kendi sorumluluklarını üstlendiği ve karar vermede merkezi bir otoriteye ihtiyacı olmayan bireysel kararların alınabildiği bir yapıya sahiptir. Bu tarz yönetilen kurumlarda çalışanlara belirli bir hedef gösterilir ve o doğrultuda hareket ederek olabildiğince serbest bir şekilde grubun ya da bireyin hedefe ulaşması beklenir. Otokontrol ile bireyler kendini idare eder. Motivasyonun yüksek ancak kriz dönemlerinde kontrolün zor olması nedeniyle pek tercih edilmeyen bir yönetim şeklidir.

Liderlik türleri birçok türe ayrılmaktadır. Bunlar; grup boyutuna göre, duygu durumuna göre, bakış açılarına göre, katılımcı, otokratik, liberal, hümanist, destekleyici, karizmatik, doğal, dönüşümcü, stratejik olarak sınıflandırmak mümkündür.

İletişim sürecini oluşturan öğeler kaynak, mesaj (ileti), alıcı ve dönüt (geri besleme) olarak isimlendirilir. Bunun yanı sıra iletişimi sekteye uğratan faktörler de gürültü olarak isimlendirilir.