Fotoğraf ve Video Paylaşım Platformları

Kameraların bu kadar teknolojiye ayak uydurmasının sebebi ise bazı insanların bunu kendi iç dünyasını yansıtmak için kullanmak istemesi ve bazı insanların bunu profesyonel olarak kullanıp sanata dönüştürmesinden kaynaklanmaktadır.

Fotoğrafçılar ve video olarak bunu ikiye ayırabiliriz ancak ikisinin de olayı aynıdır. Biri fotoğraf iken diğeri fotoğraflardan oluşmaktadır. Biri tek bir karede bütün mesajı anlatmaktayken diğerinin anlatacağı mesaj bir kareye sığmamaktadır.

Profesyonel fotoğrafçılar kamera, lensler, tripot vb. ekipmanlarıyla konusunu belirlediği konu üzerinde anı yakalamayı bekler.

Doğa, insan, ürün, teknoloji ve binlerce konu üzerinde insanların ilgi alanlarına göre doğru fotoğrafı yakalamak için çabalarlar. Doğru açıyı yakalayana kadar sanatını yapmak için belki de binlerce fotoğraf çekerler.

Ancak fotoğraf olayı günümüzde her insanın kolaylıkla cebinden çıkarıp çekebileceği konuma gelmiştir. İnsanlar neredeyse bir profesyonel kamerayla aynı özellikleri yakalayabilecek telefonlara ulaşabilmektedir. Bunun sayesinde insanlarda etrafında gördüklerini amatörce de olsa çekerek insanın içindeki sanat duygusunu ortaya çıkarmaktadır.

İnsanoğlunun görüntünün ışıktan geldiğini düşünerek kara kutuyla başlayıp ışığı kimyasallarla bir zemin üzerine işlenmiş ve sonrasında fotoğraf makinesiyle kâğıt üzerine anı kalıcılaştırmıştır. Günümüzde teknolojinin de gelişmesiyle bilgisayarlar sensörler sayesinde ışığın dalga boyuna göre renk kodlarıyla eşleştirilmiştir ve fotoğraflar artık dijitalleşmiştir.

Fotoğraflar ve konular arttıkça artık sanat galerileri, fotoğraf albümleri vb. yerleri daha fazla insana duyurmak için bunların yerlerini fotoğraf paylaşım platformları aldı. Kullanıcı sayısının da artmasıyla bir gelir kapısı veya sanat ortamı hâline dönüşmüştür. İnsanlar artık günlük çekildikleri fotoğraflar da dâhil olmak üzere her türden fotoğrafların paylaşıldığı yerler hâline gelmiştir.

Fotoğraflar gibi binlerce sosyal video paylaşım platformu bulunmaktadır. Videoların türüne göre video platformları türemeye başlamıştır. Artan kullanıcısıyla birlikte artık insanlar çektikleri videolardan para kazanmaya başlamıştır. İnsanlar öğrenmek için, görmediği yerleri görmek için ya da tamamen vakit harcamak için bu platformları kullanmaya başladılar.

İngiliz Sir John F. W. Herschel (1792-1871) tarafından 1840 yılında fotoğraf kelimesi ilk defa kullanılmıştır. Sir John’un yakın arkadaşı olan İngiliz bilim adamı William Henry Fox Talbot’un (1800-1877) uyguladığı yeni yöntemle, yüzey üzerinde elde ettiği görüntüye fotoğraf adını vermiştir.

Fotoğrafçılık tarihi, bir güvercin yuvasının görüntüsüyle başladı. Emekli bir subay olan Joseph Nicephore Niepce tarafından yaz günü 1827 tarihinde dünyada bilinen ilk fotoğraf çekilmiştir.

1813’te ışığa duyarlı bir levha üzerinde, kalıcı görüntüler elde edilmiştir. Dünyanın bilinen ilk fotoğrafını ise Joseph Nicepore Niepce 1827’de çekmiştir. Fotoğrafta bir kulübenin çatısı üzerindeki güvercin yuvası görülmektedir.

Ünlü İslam optik bilgini Basralı El-Hasan, Niepce’den 750 yıl kadar önce görüntünün büyüsü peşinde çalışmıştır. MS 965-1030 yılları arasında yaşayan ünlü İslam optik bilgini Basralı El-Hasan en ilkel fotoğraf makinesi olan karanlık kutuyu ilk kullanan kişidir. Karanlık kutuyu, Basralı El-Hasan orta çağda güneş tutulması sırasında güneş ışınlarını incelemek için kullanmıştır.

Roger Bacon, 13. yüzyılda Arap yazmalarından öğrendiği karanlık kutunun ayrıntılı tanımını yapması sonucu Batı, karanlık kutuyu tanımıştır. Leon Battista Alberti ve Leonardo da Vinci de 15. yüzyılda karanlık kutudan yararlanarak eşyaların görüntülerini yansıtmayı başarmışlardır. Giovanni Battista Della Porta Magiea Naturalis Libri IV adlı eserinde 1553 yılında Karanlık Kutuyu ayrıntılı anlatmıştır.

Joseph Nicepore Niepce 1813 yılında ışığa duyarlı levha üzerinde, cisimlerin veya eşyaların kalıcı görüntüsünü elde etmeyi amaçlamıştır. Joseph Nicephore Niepce benzer uygulamayı karanlık kutuya da uyguladı. Niepce, 1827’de dünyanın bilinen ilk fotoğrafını çekti.

Nürnbergli Cardan, küp biçimindeki kameranın önündeki deliğe ufak bir cam küre yerleştirmiş, Nicephore Niepce fotoğraf makinesi alanında çığır açarak 1826 yılında ilk kalıcı fotoğraf görüntüsünü yakalamayı başarması ile fotoğraf makinelerinin gelişmesinde yol göstermiştir.

Fotoğraf sanatı 19. ve 20. yüzyılda hızla gelişerek inanılmaz bir teknolojiye sahip olmuştur. Ancak bu çalışmanın pratik hâle gelmesi için uzun bir zaman geçmesi gerekmiştir. Nürnbergli Cardan, küp biçimindeki kameranın önündeki deliğe ufak bir cam küre yerleştirmiş, Nicephore Niepce fotoğraf makinesi alanında çığır açarak 1826 yılında ilk kalıcı fotoğraf görüntüsünü yakalamayı başarması ile fotoğraf makinelerinin gelişmesinde yol göstermiştir.

Camera Obscura yani iğne deliği kamera yalnızca karanlık bir kutudan ibarettir. Bu kutunun bir tarafında iğne ucu büyüklüğünde bir delik vardır. Konudan gelen ışık ışınları bu delikten geçerek karşı taraftaki ekran üzerine düşer ve o konunun ters bir görüntüsünü oluşturur.

Camera Obscura’dır. Tüm fotoğraf makinelerinin temel prensibi bu kameradır. Ancak birtakım sorunları vardır. Örneğin deliğin çok küçük olması nedeni ile oldukça karanlık bir görüntü elde edilebilir. Görüntünün daha aydınlık olabilmesi için delik çapının büyütülmesi gerekmektedir. Bu da görüntünün bulanıklaşmasına sebep olur.

Bu kamerayı geliştirmek için yapılacak şey, ona kullanım kolaylığı sağlayabilmesi için birtakım ilaveler yapmaktır. Bunlar, daha net ve aydınlık bir görüntü için bir mercek ve bu mercekten geçen ışınların şiddetini denetleyebilmek için bir diyafram (iris), ışığın istediğimiz zaman geçebilmesi için açılır kapanır bir kapak ya da örtücü (obtüratör), bu örtücü sistemin hareketini başlatabilmek için bir deklanşör, örtücünün istediğimiz süre kadar ışığın geçmesini sağlayabilecek hızı ayarlanabilen bir başka kontrol düzeneği (enstantane ayarları), nereyi fotoğrafladığımızı görebilmemiz için bakaç (vizör), film koyma haznesi, filmi sarma kolu, biten filmi geriye sarma kolu, bulunduğumuz ortama göre ışığın şiddetini ölçebilecek bir ışık ölçer (pozometre) gibi birtakım düzenekler olabilir.

Fotoğrafın çekilebilmesi için ışık şarttır. Işık herhangi bir kaynaktan cisme gelir. Cisimden yansıyan ışık bir algılayıcıya yani göze ya da filme veya sensöre geldiği zaman görünür olur ve renkleri konusunda bilgi verir. Cisimlerin renkleri üzerine gelen ışığın ışık ısısı ve ne kadarını absorbe edip ne kadarını hangi dalga boyunda yansıttığına göre algılanır. Örneğin beyaz duvar; sarı ışık ile aydınlatıldığında sarı, mavi ışıkla aydınlatıldığında ise mavi renk olarak görünür. Ancak kırmızı renkli cisim, yeşil ışık ile aydınlatıldığında siyah gözükebilir.