SOSYAL HİZMET UYGULAMASI II

Sosyal çalışma mesleği, sosyal değişim, insan ilişkilerinde sorun çözme ve güçlenmeye yardımcı olur ve kişinin iyilik halini geliştirmek için özgürleşmesini sağlamaya çalışır. Sosyal çalışma; insan davranışı ve sosyal sistemlerle ilgili kuramları geliştirerek, insanların çevreleriyle etkileşime girdiği noktalarda müdahalede bulunur. İnsan hakları ve sosyal adalet ilkeleri sosyal hizmetin temelidir.

Sosyal çalışma mesleğinin ortaya çıkması ve şekillenmesi dünyada yeni sayılırken Türkiye’ye girişi, 1961 yılında Sağlık ve Sosyal Yardım Bakanlığı’na bağlı olarak açılan Türkiye’nin bu alandaki ilk eğitim kurumu olan Sosyal Hizmetler Akademisi ile eğitim düzeyinde olmuştur. Daha öncesinde ise 1957 yılında Birleşmiş Milletler tarafından Türkiye’deki mevcut sosyal hizmetlerin bilimsel ve mesleki yaklaşımlar kapsamında yeniden örgütlenmesine yönelik bir çalışma başlatılmıştır. 1967 yılında Hacettepe Üniversitesi bünyesinde kurulmuş olan Sosyal Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bölümü ile her iki okul eğitimlerini ayrı birimler olarak 1982 yılına kadar sürdürmüştür. 1982 yılında 2547 sayılı Yükseköğretim Kanunu ile Hacettepe Üniversitesi bünyesinde yer almış, Rektörlüğe bağlı Sosyal Hizmetler Yüksekokulu olarak ad ve statüsü değişmiştir. Sosyal Hizmetler Yüksekokulu 2006 yılına kadar aynı statüde eğitimini sürdürmüş ve 2006 yılı Nisan ayından itibaren Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi’ne Sosyal Hizmet Bölümü olarak katılmıştır.

Üvey aile ile yaşamak zorunda olan küçük bir çocuğun ihtiyaçları ve endişeleri üzerine çalışmak, kalıcı ve ciddi bir zihinsel sorunu olan veya ölmekte olan bir kişinin ihtiyaç ve endişeleri ile ilgili konularda çalışmak sosyal bakım örnekleridir. Sosyal tedavide öncelikli odak noktası bireylerin veya ailelerin değişimini; eğitim, danışmanlık ya da değişik şekillerdeki terapiler ile kolaylaştırmaktır. Sosyal geliştirme hizmetleri müracaatçıyı, belirlenen bir soruna sahip olmadan belirli bir alanda daha ileri götürmeyi ve geliştirmeyi önemser. Bu hizmetlere şu durumlar örnek verilebilir; genç ve yaşlı vatandaşlar için hobi programları, sağlıklı bebek bakımevleri, evlilik geliştirme seansları ve meslek eğitim programları.

D seçeneğinde verilen ifade "Sosyal çalışma uygulaması, bilim ve değer temeliyle birlikte bir sanattır" şeklinde sosyal çalışma mesleğinin dayandığı temel varsayımlar arsında yer almaktadır. Sosyal çalışma mesleğinin temel amaçlarından biri değildir.

Etik ilke: Sosyal çalışmacılar sosyal adaletsizliklerle mücadele eder. Sosyal çalışmacılar; baskı gören ve incinebilir birey ve grupların adına ya da onlarla birlikte toplumsal değişmeyi sağlamak için çaba gösterirler. Yoksulluk, işsizlik, ayrımcılık ve diğer sosyal adaletsizlikler konusunda sosyal değişimi hedeflemektedirler. Etnik ve kültürel çeşitlilik ve baskı konusunda farkındalığı arttırmaya çalışırlar. Tüm insanlar için fırsat eşitliği, ortak katılım, ihtiyaç duyulan bilgiye ulaşma güvencesini sağlamaya çalışırlar.

Sosyal çalışmanın etik standartları; müracaatçılara, meslektaşlara, uygulama ortamına, meslek elemanı olmaya, sosyal hizmet mesleğine ve topluma yönelik etik sorumluluklar olmak üzere altı başlık altında toplanmaktadır. Bunlar arasında D seçeneğinde verilen "Kamu kuruluşları" yer almamaktadır.

Değişim ajanı rolünün işlevleri:

• Toplumsal sorunlar ya da politika analizi,

• Toplumun endişelerinin aktarılması,

• Sosyal kaynak gelişimi'dir. A seçeneği dışındaki seçeneklerde iş yükü yöneticisi rolünün işlevleri verilmiştir.

Savunuculuk rolü, müracaatçıya kaynaklara ulaşma ve hizmet alma haklarının sağlanması için yardım etme, birey ya da grupları olumsuz etkileyen program ya da politikaların değişimi için etkin mücadele etme rolüdür.

III numaralı ifade sosyal çalışma mesleğinin temel uygulama ilkeleri ile ilgili olarak yanlış bilgi içermektedir. Doğrusu "başvuranla ilgili aksayan yönlerden çok güçlü yönlere vurgu yapılması" olmalıdır. Bu sebeple, bu ifadenin yer almadığı seçenek olan D seçeneği doğru kabul edilecektir.

Sosyal çalışmacılar kendilerini istihdam eden örgütlerden, onların yasal ve örgütsel mevzuatlarından bağımsız olarak hareket edemezler. Bu nedenle uzmanın içinde bulunduğu kurumda etkili şekilde çalışabilme becerisini geliştirmesi gerekir. Kaynakların en etkili şekilde kullanılması için planlanması, izlenmesi ve kontrolü, kurum politikaları ve işlemleri bağlamında değerlendirilir. Bir meslek elemanı olarak çalışmak, kapsamlı örgütsel süreçlere katkı vermek, kurum politikaları ve uygulamalarının etkisi ve uygunluğunu değerlendirmek bu yeterlikler arasındadır. Bu bilgiye dayanarak, C seçeneğinde verilen "kurumdan bağımsız çalışma" ifadesi doğru yanıt olacaktır.