SOSYAL HİZMET UYGULAMASI I - Deneme Sınavı - 14

Ayrıca büyük boy örgütler/kurumlarla (ASPB, Gençlik ve Spor Bakanlığı gibi örgütler) çalışmalar, savunuculuk etkinlikleri, sosyal eylemler, sosyal politika çalışmaları, lobicilik çalışmaları, ulusal ve uluslararası ölçekte yapılanmış kurumlarla çalışmalar da makro sosyal hizmetin kapsamında yer almaktadır. Doğru cevap E'dir.

Sosyal hizmetin amacı, sosyal değişimi, kalkınmayı ve uyumu sağlamak; insanları güçlendirmek ve özgürleştirmek; yaşamın zorluklarını yenmek ve refahı arttırmaktır. Sosyal hizmet bu amacına ulaşmak için insanları ve yapıları bir araya getirir. Doğru cevap A'dır.

Sosyal hizmet yöntemleri bireylerle sosyal hizmet (mikro sosyal hizmet), gruplarla sosyal hizmet (mezzo sosyal hizmet), toplumla sosyal hizmet (makro sosyal hizmet) ve sosyal hizmet araştırması olarak dört sınıfa ayrılmaktadır. Doğru cevap B'dir.

Sosyal hizmet müdahalesi odağına çoğu zaman aileyi koyar. Bir sistem olarak aile içerisinde yaşayan bireyler karşılıklı olarak birbirlerine bağlıdırlar. Bir kişinin yaşadığı sorunlar kaçınılmaz olarak tüm aile sistemini etkiler. Doğru cevap C'dir.

Günümüzde gruplarla sosyal hizmet mezzo sosyal hizmet (mezzo social work) olarak da anılmaktadır. Kapsamında küçük gruplarla ve organizasyonlarla yapılan sosyal hizmet uygulamaları yer almaktadır. Örneğin, kendine yardım grupları, öğrenci toplulukları, dernekler, hastane, cezaevi, okul vb. Doğru cevap D'dir.

Küçük gruplar bir toplumsal olgu olması, toplumun bütünü hakkında önemli veri ve ipuçları vermesi ve toplumsal uygulamalar için önem taşımaları nedeniyle genel olarak sosyal bilimler ve o arada sosyal hizmet meslek ve disiplini içinde büyük öneme sahiptir. Doğru cevap E'dir.

Sosyal grup çalışmasında grup ve grup içinde bireyin gelişimine ağırlık verilmektedir. Sosyal çalışmacı, grup içinde “grup lideri” olmaktan çok bir “yardımcı” konumdadır. Gruplarla sosyal hizmetin odağı, grup içinde bireydir. Doğru cevap A'dır.

Mesleki literatürde toplum örgütlenmesi, toplumla çalışma gibi adlarla anılan yöntem, toplum kalkınması ile de yakından ilişkilendirilmiştir. Günümüzde makro sosyal hizmet olarak adlandırılan Toplumla Sosyal Hizmet yönteminin içeriğinde belirli bir coğrafi sınır içinde yaşayan yerel topluluklar (kentler, semtler, mahalleler, köyler vb.), belirli nitelikleri üzerinden tanımlanabilen (göçmenler, işsizler, engelli bireyler vb.) işlevsel topluluklar yer almaktadır. Doğru cevap B'dir.

Büyük boy örgütler/kurumlarla (ASPB, Gençlik ve Spor Bakanlığı gibi örgütler) çalışmalar, savunuculuk etkinlikleri, sosyal eylemler, sosyal politika çalışmaları, lobicilik çalışmaları, ulusal ve uluslararası ölçekte yapılanmış kurumlarla çalışmalar toplumla sosyal hizmetin kapsamında yer almaktadır. Doğru cevap C'dir.

Sosyal politika genel anlamda sanayileşme, kentleşme, demografik hareketlilik ve piyasa ilişkilerinin yarattığı olumsuz sonuçların giderilmesi amacıyla alınan önlemler olarak tanımlanabilir. Doğru cevap D'dir.

Sosyal hizmet araştırmalarında belirli bir ortamda sosyal sorun ve gereksinimlerin belirlenmesi, özelliklerinin, neden-sonuç bağlantılarının ortaya çıkarılması, çözüm/müdahale için önceliklerin belirlenmesi amacıyla yapılan değerlendirmelere ön değerlendirme adı verilmektedir. Doğru cevap E'dir.

Sosyal hizmetin amacı, sosyal değişimi, kalkın­mayı ve uyumu sağlamak; insanları güçlendirmek ve özgürleştirmek; yaşamın zorluklarını yenmek ve refahı arttırmaktır. Sosyal hizmet bu amacına ulaşmak için insanları ve yapıları bir araya getirir.

Bireyin temel ihtiyacı üretken bir unsur olarak topluma ka­tılmak; toplumun temel ihtiyacı ise bireyleri kendi­siyle bütünleştirerek, onları geliştirip zenginleştir­mektir. Bireyin üretken bir unsur olması, topluma katkıda bulunacak bir statüye sahip olmasının ya­nında, toplumsal işlevselliğini de sağlıklı bir biçim­de yerine getirmesini gerektirir. Aslında iki durum birbiriyle yakından ilişkilidir. Topluma üretken bir birey olarak katılamayan bireyin toplumsal işlevle­rini yerine getirmesinde fazlasıyla zorlanacağı açık­tır.

Yirminci yüzyıl, özellikle de II. Dünya Savaşı sonrası dönem, sosyal devlet, sosyal refah devleti anlayışının gelişti­ği, sosyal hizmetlerin çağdaş anlamda örgütlendiği bir dönem olmuştur. Böylece 19. yüzyıl sonlarında başlayan sosyal hizmetin meslekleşme süreci, bü­yük ölçüde 20. yüzyılda tamamlanmıştır.

Sosyal hizmetin geliş­tirdiği ilk yöntemdir, bireylerle sosyal hizmet. Sosyal hizmet müdahalesi odağına çoğu zaman aileyi koyar. Bir sistem olarak aile içerisinde yaşayan bireyler karşılıklı olarak birbirlerine bağlıdırlar. Bir kişinin yaşadığı sorunlar kaçınılmaz olarak tüm aile sistemini etkiler. Gruplarla sosyal hiz­metin odağı, grup içinde bireydir. Bireyin değiş­mesi, grup deneyiminden yararlanması ile olanak­lıdır. Sosyal hizmet müdahalesi odağına çoğu zaman aileyi koyar. Bir sistem olarak aile içerisinde yaşayan bireyler karşılıklı olarak birbirlerine bağlıdırlar.

Sosyal hizmet yöntemleri bireylerle sosyal hizmet (mikro sosyal hizmet), gruplarla sosyal hizmet (mez­zo sosyal hizmet), toplumla sosyal hizmet (makro sosyal hizmet) ve sosyal hizmet araştırması olarak dört başlık altında incelenebilir.

Bireyin değiş­mesi, grup deneyiminden yararlanması ile olanak­lıdır. Birey doğduğu andan itibaren çeşitli grup ortamlarında bulunur. Bireysel gelişmesini, çeşitli sosyal gruplar içinde sağlar.

Sosyal çalışmacının amacı da bireylere bu türden grup deneyimleri sağlamaktır. Sosyal çalışmacının amacı da bireylere bu türden grup deneyimleri sağlamaktır. Sosyal grup çalışmasında grup ve grup içinde bireyin gelişimine ağırlık verilmektedir. Özetle gruplarla sosyal hizmetin amacı gerek bireyde gerekse sosyal çevrede arzulanan değişme­leri yaratmak, bireysel sorunların grup deneyimi içinde çözümünü sağlamaktır. Amaç, bireyde ve çevrede değişme yaratmaktır. Sorunların çözümü de değişme yaratarak sağlanacaktır. Grup çalışması, grup içinde bireylerin değişmesini sağlamak ya da grup yoluyla çevrelerinde değişme yaratmak gibi amaçlara yönelmelidir.

Günümüzde makro sosyal hizmet olarak adlandırılan bu yöntemin içeriğinde belirli bir coğrafi sınır içinde yaşayan yerel topluluklar (kentler, semtler, mahalleler, köyler vb.), belirli nitelikleri üzerinden tanımlanabilen (göçmenler, işsizler, engelli bireyler vb.) işlevsel topluluklar yer almaktadır.

Mikro düzey sosyal hizmet müdahalesinde, sorunun birey ve ailesi (çevresi) üzerinde yarattığı etkilerin giderilmesi önem taşır. Bu açıdan terapatik yaklaşımlar söz konusu olabileceği gibi, bireyi ekonomik bağım­lılıktan kurtaracak sosyal yardım (ayni, nakdi) hizmetleri de geliştirilebilir. Ayrıca bireyin sahip olduğu top­lumsal olanakları ve kaynakları araştırmak ve bunlardan yararlanmak yönünde çalışmalar yapılır.

Batı’da Sanayi Devrimi’yle birlikte meydana gelen göç ve kentleşme olgusu, yoğun işsizlik ve yoksulluk sorunlarına neden olmuştur. İşsizlik ve yoksulluğun yol açtığı “sefalet” görüntüleri, top­lumdaki yardım duygusunu harekete geçirmiştir. Bununla birlikte, yoksulluğu bireyin bir kusuru olarak gören genel toplumsal anlayışın bir sonucu olarak bu dönemde daha çok “gönüllü yardım” ça­baları ile yetinilmiş ve sorun daha çok birey teme­linde ele alınmıştır. Ancak uygulamadan elde edi­len deneyimlerin sonucunda sorunların salt birey temelinde ele alınmasının yetersizliği anlaşılınca, kimi sorunların çözümü için yeni yasal düzenleme­ler yapmak, var olan yasalarda değişiklikler yapmak, bireyin, ailenin içinde yaşadığı sosyal çevreyi değiş­tirmek gibi yeni yaklaşımlar geliştirilmiştir.