SOSYAL HİZMET ETİĞİ

Genel hatlarıyla baktığımız zaman altı temel etik kural profesyonellerle ilişkilerimizi biçimlendiriyor. Bunlar sırasıyla: saygı, gizlilik, iş birliği, duygusal ve cinsel sınırlar, etik çerçeveyi koruyucu girişimler ve meslektaşları savunmadır.

Çoklu stres kaynakları olan sosyal hizmet mesleğinde, stresle başedebilmek özel
bazı becerileri gerektirmektedir. Bunlar arasında profesyonel davranışın sınırlarını net biçimde çizebilmek yer alır.

İdareciler çalışanların yapacakları işin içeriğini belirleme ve onların performansını izleme yetkisine sahiptirler. Yetkilerini adil biçimde kullanmak zorundadırlar.

İdarecilerin  yetkinlik, sınırlar ve eğitim-öğretimden oluşan etik sorumlulukları vardır.

Uygulama deneyimlerinden yola çıkarak, bu başlık altında:örgütsel bağlılık, danışan kayıtları, idari konular ve sendikal girişimler olmak üzere sosyal hizmet uzmanları ve örgüt yönetimi arasındaki 4 etik konuyu tartışabiliriz.

Sosyal hizmet uzmanları örgütlerde idareci olarak çalıştıklarında, sözleşmeli personel
istihdamı, satın alma, kaynakların yönetimi, personel görevlendirme işleri, bürokratik
hiyerarşinin ilkelerine göre yazışmaları yürütme gibi birtakım sorumluluklar üstlenirler.

Meslekî etik kurallarının toplumsal bağlamı, etik kurallar belgesinin son bölümünde açıkça; sosyal refah, halk katılımı, kriz durumlarında çalışma ve sosyal aksiyon başlıkları altında olmak üzere dört kategoride verilmektedir.

Sosyal refahın sağlanabilmesi için sosyal hizmet uzmanlarından şunlar beklenir:
İnsanların temel ihtiyaçlarını karşılamaları için kaynaklara, istihdam olanaklarına, hizmetlere ve fırsatlara eşit biçimde ulaşmalarını sağlamak amacıyla sosyal ve siyasal aksiyonlara katılma. Temel insan ihtiyaçlarının karşılanması ve sosyal adaletin gerçekleştirilmesi amacıyla politikalarda ve yasal düzenlemelerde değişiklik yaratmak üzere savunuculuk yapma.İncinebilir, dezavantajlı, baskı altında olan ve istismar edilen insanlara ve gruplara özel ilgi göstermekle birlikte, insanların tümü için seçenekler sunma ve fırsatlar yaratmak amacıyla hareket etme.Türkiye’de ve dünyada kültürel ve sosyal farklılıklara saygıyı oluşturacak koşulları ve desteği sağlama.

Tükenmişliğin en tipik göstergesi kişinin zihinsel ve bedensel enerji kaynaklarının
adeta ‘yok’ olduğunu hissetmesidir.Düşük, verimsiz iş tutumları, işe devamsızlık, yabancılaşma ve ilgi yetersizlikleri tükenmişlik belirtileri olarak görülür. Kızgınlık, tembellik ve iş yapamama, işle ilgili koşullarda oluşan tükenmişlikten çok çalışanın kusur ve yetersizliğini gösterebilir.

Sosyal hizmet uzmanları temel insan haklarının karşılanması için gerekli yaşam koşullarının sağlanması konusunda savunuculuk yapmalı; sosyal adaletin gerçekleştirilmesini destekleyen sosyal, ekonomik, siyasal, kültürel değerler ve kurumların geliştirilmesine katkı vermelidir.