SOKAK SOSYAL HİZMETİ VE ADLİ SOSYAL HİZMET

Biyolojik teoriler, suç davranışını açıklamada biyolojik faktörleri temel almaktadır. Biyolojik teorisyenler, insanlardaki suç eğilimini biyolojik ve genetik özelliklere bağlayarak bazı insanların suçlu olarak doğdukları görüşünü temel almakta, çevresel koşulları biyolojik gücü etkilemekte olan bir potansiyel olarak görmektedir.

Çocuk suçluluğunun nedenlerini araştırmak amacıyla yapılan birçok çalışmada, hayatlarının ilk yıllarında tamamen veya uzun süreli anne yoksunluğu yaşayan çocukların duygusal gelişim bozukluğu, uyumsuzluk ve normal olmayan davranışları daha çok sergiledikleri ve bu durumların suça eğilimi artırdığı saptanmıştır. Tek ebeveynli ve parçalanmış ailede olma, zayıf anne-baba gözetimi veya takibi, yanlış ya da sert anne-baba disiplini, anne-babanın çocuğu reddi ve çocuğun faaliyetlerine düşük anne-baba katılımı gibi faktörlerin tamamı, aile içinde ebeveyn çatışmasının olması, aile içinde çocuklara karşı ceza ve sözel hakarette bulunulması, ailelerinde aşırı düzeyde alkol kullanımı ve ahlak dışı davranışların olması, çocuklukta suç işlemenin ana nedenleri arasındadır.

Bireysel teoriler suça ilişkin olarak ortaya atılan ilk teoriler olup suçu tek nedenle açıklamaya çalışır. İlk teoriler; klasik ekol, neo klasik ekol, pozitif ekol ve coğrafik ekol olarak bilinmektedir.

Sykes ve Matza nötrleştirme tekniklerini beş kategoride toplamışlardır.

- Sorumluluğu üzerine almama.

- Verilen zararı veya zararın büyüklüğünü reddetme.

- Mağdurun varlığını reddetme veya zararı hak etmiş olarak kabul etme.

- Kendisini suçlayanları suçlama.

- Kendi değerlerini toplumun değerlerinden üstün görmedir.

Merton’un bireysel uyum şekilleri; uyumluluk, yenilikçilik, şekilcilik, geri çekilme ve isyankarlıktır.

Sosyal Bağ Teorisi dört unsurdan oluşmaktadır:

- Bağlılık

- Kendini Adama

- Katılım

- İnanç.

M.Ö. 3150’de Mısır’da kurulmuş olan, tarihte bilinen ilk uygarlıkta, işlenen suçun ağırlığına göre verilen cezalar; para cezası, dayak atma, kulak ya da burun kesme ve sürgün edilme olmuştur.

İnsanları suç işlemeye iten nedenler çok çeşitli olup, önemli bir kısmı sosyo-ekonomiktir. Son yıllarda Türkiye’de, büyük şehirlerde artan ekonomik suçları işleyenlerin, yüksek oranda köyden kente göç etmiş, eğitim seviyesi düşük, işsiz kişilerden oluşması, gelir dağılımındaki adaletsizlik, işsizlik, yoksulluk, eğitim seviyesi gibi sosyo-ekonomik koşulların suçların belirleyicisi olabileceğini göstermektedir. Çocuk suçluluğunda; tek ebeveynli ve parçalanmış ailede olma, yetersiz anne-baba gözetimi veya takibi, yanlış ya da sert anne-baba disiplini, anne-babanın çocuğu reddi ve çocuğun faaliyetlerine düşük anne-baba katılımı gibi faktörlerin tamamı, aile içinde ebeveyn çatışmasının olması, aile içinde çocuklara karşı ceza ve sözel hakarette bulunulması, aşırı düzeyde alkol kullanan aile üyelerinin varlığı ve ahlak dışı davranışların olması gibi nedenlerin yanında yoksul veya çok yoksul ailelerin üyesi olmak, düşük zekâ düzeyi de ana etkenlerdendir. Suç işlemede, kişinin yetiştiği aile yapı- sının tipi, oluşturulan kontrol mekanizmaları, kişinin sosyal çevresi, içinde bulunduğu grubun normları ve değer yargıları etkili olmaktadır.