SİYASAL İLETİŞİM

Lobicilik; hükümetin karar alıcı mercilerinin belirli bir grubun, topluluğun, şirketin, kurumun veya yabancı bir ülkenin ekonomik, hukuksal, sosyal veya siyasal çıkarları doğrultusunda karar almasını sağlamaya yönelik faaliyetlerdir. Doğru cevap E'dir.

Hükümetlerin karar alma mekanizmalarını grupların, şirket ve kuruluşların amaçları ve çıkarları yönünde etkileme faaliyetleri olarak tanımlanan lobiciliğin çıkış merkezi ABD olarak kabul edilmektedir. Doğru cevap D'dir.

Bir lobici akılcı davranmalı, temsil ettiği topluluk, kurum ya da şirketin çıkarlarıyla doğru orantılı hareket etmeli ve etki altına alınmak istenen hedef kitleleri kişisel ilişkileri ve öznel yargılamalarıyla değil, rasyonel bir yaklaşımla ve gerçekçi saptamalarla belirlemelidir. Çünkü bir lobici; yerel, ulusal ve uluslararası alanda bir grubun, kurumun ya da topluluğun profesyonel temsilcileridir ve bu kurumlarla siyasal mekanizma ve aktörler arasında aracılık işlevi yerine getirirken, o kurumun, grubun ve hatta kamunun uzun vadede kaderini belirleyebilecek düzeyde etkin bir role sahip olmaktadır. Doğru cevap C'dir.

Verilen diğer bilgiler doğru olmakla birlikte, her iki faaliyette de iletişim etkinliğinin siyasal aktörlerden halk topluluklarına doğru olduğu düşüncesi doğru değildir. Siyasal iletişimde durum böyle iken, lobicilik faaliyetinde iletişim etkinliği siyasal gruplara ve aktörlere yöneliktir. Doğru cevap D'dir.

Lobicilik faaliyetleri genel itibariyle 3’e ayrılmaktadır. Bunlar; doğrudan lobicilik, dolaylı lobicilik ve kollektif lobicilik olarak adlandırılmaktadır. Bu üç ayrımın dışında lobiciliğin; yerel lobicilik, uluslararası lobicilik, etnik lobicilik ve sesli-sessiz lobicilik olarak isimlendirilen birçok tür ve tekniği daha bulunmaktadır. Doğru cevap C'dir.

Kolektif lobicilik, lobi faaliyetlerini yerine getiren temsilcilerin ortak amaçlar etrafında birlikte hareket etmesi olarak açıklanabilir. Bazen lobicilerin yalnızca basın yayın kuruluşları, halkla ilişkiler birimleri, dernekler ya da seçmen kitleleriyle birlikte hareket etmesi yeterli gelmemektedir. Bu yüzden birbirine yakın amaçlar taşıyan lobiciler de istenen yönde bir karar çıkmasını sağlayabilmek adına güçlerini birleştirmekte ve birbirleriyle çeşitli paylaşımlarda bulunmaktadır. Doğru cevap B'dir.

Doğrudan lobicilik, bir grubun ya da kurumun temsilcisi konumundaki lobicinin, etki altına almak istediği kanun yapıcılar ve uygulayıcılar ile yüz yüze yani doğrudan etkileşime girdiği tür olarak açıklanabilir. Yani “doğrudan lobicilik, federal yasada belirtilen bilgi alışverişi veya iletişimin yorumunu gerektirmeyecek biçimde doğrudan doğruya örgütün temsilcisi ile karar alma sürecindeki yetkili kişi arasında gerçekleştirilmesidir”.

Basın yayın kuruluşlarına mektup yazmak, dernekler ve sivil toplum kuruluşlarıyla etkileşime girerek yürüyüşler düzenlemek, mitinglere katılmak, seçmenlerle yüz yüze toplantılar gerçekleştirmek, oturma eylemleri organize etmek, broşür dağıtmak dolaylı lobicilik faaliyetinde başvurulan yöntemlerdir.

Etnik lobicilik; ulusal ve uluslararası düzeyde, aynı etnik kökene sahip olan kişilerin genellikle milliyetçilik ilkesi çerçevesinde ortak amaç ve menfaatler yönünde gerçekleştirdiği lobicilik faaliyetidir. Ermeni, Rum ve Yahudi lobileri uluslararası alanda faaliyet gösteren etnik lobi gruplarına örnek gösterilebilir. Bu çerçevede ABD'deki Yahudi lobisinin faaliyetleri de etnik lobiciliğin bir örneğidir. Doğru cevap C'dir.

Doğrudan, dolaylı ve kolektif genel ayrımının dışında dört çeşit lobicilik çeşidi bulunmaktadır. Bunlar; yerel lobicilik, uluslararası lobicilik, etnik lobicilik, sesli-sessiz lobiciliktir. Gizli lobicilik bu çeşitlerden birisi değildir. Doğru cevap E'dir.

Hükümetlerin karar alma mekanizmalarını grupların, şirket ve kuruluşların amaçları ve çıkarları yönünde etkileme faaliyetleri olarak tanımlanan lobiciliğin çıkış merkezi ABD olarak kabul edilmektedir. Doğru yanıt C seçeneğidir.

Lobiciliğin temelinde, belli bir topluluğun veya kurumun çıkarları ve bu çıkarlar doğrultusunda doğrudan ya da dolaylı biçimde etki altına alınmaya çalışılan siyasal güç odakları bulunmaktadır. Lobicilik; yerel, ulusal ya da uluslararası düzeyde, örgütlerin amaçlarını gerçekleştirmeye yönelik hükümet politikalarını etkileme çabasıdır. Lobicilik belirli çıkar grupları tarafından, uzun vadeli planlamalar çerçevesinde siyasal olarak karar verme gücünü elinde bulunduranlara yönelik gerçekleştirilen ikna çalışmalarıdır. Doğru yanıt C seçeneğidir.

Türkiye’de bugünkü anlamda ilk lobi faaliyetleri ilk kez Cumhuriyetin ilanından sonra 1924 yılında, Amerika’ya göç eden Türklerin kurduğu bir dernek olan Türk Teavün Cemiyeti tarafından gerçekleştirilmiştir. Doğru yanıt E seçeneğidir.

Siyasal karar alıcı mercilerde belli bir yönde tutum oluşturma faaliyetleri olarak da ifade edilen lobiciliğin Türkiye’deki temellerinin ise Osmanlı’da II. Abdülhamit dönemine dayandığı söylenebilmektedir. II. Abdülhamit’in Avrupa kamuoyunu Osmanlı lehine çevirmek için bulunduğu girişimler, tarihçiler tarafından lobicilik faaliyeti olarak adlandırılmaktadır. Doğru yanıt C seçeneğidir.

İletişimin başlangıcını oluşturan bir kaynak olarak lobicilerin güvenilir olması ve alanına ilişkin tam ve doğru bilgilere sahip olması gerekmektedir. Lobi faaliyetleri nitelikli bilgiye gereksinim duyar. Yani lobicilik faaliyetlerinde ister hükümet yetkilileri isterse kamusal olan halk etki altına alınmaya çalışılsın, lobicilerin güvenilir bir imaj oluşturabilmesi, alanına hâkim olmasına ve şüphe içermeyen kesin ve doğru bilgiler sunmasına bağlıdır. Bunun için de alanıyla ilgili yeterli eğitim ve tecrübeye sahip olmalıdır. Bir lobicinin doğru stratejiler geliştirmesi ve bu strateji faaliyetlerini belli bir plan dâhilinde uygulaması, etkinliğin başarısı açısından önem arz etmektedir. Bu yüzden bir lobici iyi bir araştırmacı olmalıdır. Doğru yanıt E seçeneğidir.

Doğrudan lobicilik, federal yasada belirtilen bilgi alışverişi veya iletişimin yorumunu gerektirmeyecek biçimde doğrudan doğruya örgütün temsilcisi ile karar alma sürecindeki yetkili kişi arasında gerçekleştirilmesidir. Doğru yanıt A seçeneğidir.

Doğrudan olmayan lobicilik faaliyeti olarak da adlandırılan bu lobicilik türü, hedef kitlenin doğrudan lobicilik etkinliği ile istenen düzeyde etki altına alınamaması sonucu ya da oluşturulan etkinin güçlendirilmesi amacıyla başvurulan bir yöntemdir. Bu amaç ile dolaylı lobicilik türünde lobici, yasama ve yürütme gücünü doğrudan elinde bulunduran siyasal erke yakın olan bürokratik kişilikler üzerinde faaliyette bulunmaya başlamaktadır. Doğru yanıt B seçeneğidir.

Bu lobicilik türü, lobi faaliyetlerini yerine getiren temsilcilerin ortak amaçlar etrafında birlikte hareket etmesi olarak açıklanabilir. Bu lobi türü 1980’li yıllarda kendini göstermiştir. Sadece belirli bir amaç için koalisyon yani birlik oluşturan bu grupların başarıya ulaşabilmesi için, lobicilerin diğer konulardaki görüş, amaç ve faaliyetleri yönünde taşıyacakları farklılıklara hoşgörü ile yaklaşması gerekmektedir. Doğru yanıt D seçeneğidir.

19.07.05 tarihli Referans gazetesinde yayınlanan rapora göre Türkiye 1997-2003 yılları arasında 7 uluslararası lobi şirketiyle anlaşma yapmıştır. Bu lobi şirketlerinin yaptıkları işler ise; Türkiye ekonomisinin önemli olduğunun ABD Kongresi’nde tartışılmasının sağlanması, uluslararası medyada Türkiye’nin görüşlerinin yer alması, Kongre’de Türk karşıtı lobilere karşı mücadele edilmesi ve Ermeni lobisinin takip edilmesidir. Doğru yanıt B seçeneğidir.

Sesli lobicilikte ise amaçlar ve faaliyetler yönünde kamusal desteğin sağlanması amacı ön plandadır. ‘Sesli lobicilik’ olarak isimlendirilen bu faaliyet türü büyük organizasyonlar ve güçlü mali kaynaklar gerektirdiği için zahmetli bir lobicilik tekniği olarak nitelendirilmektedir. Doğru yanıt B seçeneğidir.