SINIF YÖNETİMİ

Sınıfta ilişki biçimleri, bir ucunda düzenliliğin, diğer ucunda değişkenliğin yer aldığı bir çizgi üzerinde yer alır. Bu nedenle doğru yanıt A'dır.

A, B,C ve D seçenekleri yarışmacı düzenin özellikleridir. Öğrencinin yönetimde öğretmenin denetimde tutulması ise  iş birlikçi öğrenmenin özelliğidir. Bu nedenle yanıt E'dir.

Öğretmen öğrenciye lakap takmamalı, numara vererek seslenmemelidir. Öğrenciden kendini tanıtması istendiğinde isim, soyisim bilgileri dışında zevkleri, aile hayatı gibi konularda da bilgi alınmalıdır. Ancak öğrenci ayrıntı vermek istemezse zorlanmamalıdır. Öğretmen kendini tanıtmalıdır.Karşılaşan iki kişinin tanışması gibi oyunlarla tanışma gerçekleştirilebilir. Bu nedenle yanıt B'dir.

Kurallar istenen dayranışın en alt düzeyini göstereceğinden öğrencide kayıtsızlık, çaba azlığı oluşturabilir. Bu nedenle yanıt C'dir.

Sınıf kuralları okul kurallarına uygun olmalıdır. Bu nedenle yanıt D'dir.

Öğretmen yaklaşılması zor etki yaratmamak adına aşırı süslü giyinmemeli, sınıfta sürekli hareket halinde olmalı, Olumsuz duyguları özellikle öfkeyi gizlemeli ve ara sıra sınıfa liderlik etmelidir. Ancak olumlu beklentileri daima vurgulamalıdır. Bu nedenle yanıt A'dır.

Öğretmen yetkeci ve savunmacı olmamalı, hatalarını kabul etmeli, kazanan, yitiren tartışmasına girmemelidir. Bu nedenle yanıt B'dir.

Eğitimimizde her öğretmenin ana görevlerinden biri Türkçe öğretmenliğidir. Her öğretmen, kendinin ve öğrencilerinin dil gelişiminden sorumludur. Her ders, bu sorumluluğu yerine getirmenin aracı olarak kullanılmalıdır. Öğretmenler hem kendi derslerinde dilin özenle kullanılmasına önderlik etmeli hem de dili geliştirmenin ana aracı olan okuma işine öğrencileri isteklendirmeli, sözlü-yazılı anlatımlarını dil açısından da inceleyerek düzeltilmesini sağlamalıdırlar. Bu nedenle yanıt C'dir.

Öğretmen öğrencinin söylediklerinin yanlış değil doğru yanlarını belirtir.  Herkesin sorusunu yanıtlar ve herkesi görev almaya teşvik eder. Olumlu davranışları beğendiğini belli eder.  Bu nedenle yanıt E'dir.

İnsanlardan oluşan bir grup olan sınıfın ilişkisi, insan ilişkilerine uygun olmak durumundadır. İnsan ilişkilerinin özünde, başkalarının varlığını, yaşam hakkı­nı, birlikte yaşanacağını kabul etme, dinleme, anlamaya çalışma, izleme, adaleti gözetme, engel değil yardımcı olmaya çalışma, zarar vermekten kaçınma vardır. Herkesin birbirine zarar vermekten kaçınması, herkesin bize zarar vermekten ka­çınması demektir. Böyle bir ortamda yaşam kolaylaşır.  Doğru yanıt D’dir.

Sınıfta ilişki biçimleri, bir ucunda düzenliliğin, diğer ucunda değişkenliğin yer aldığı bir çizgi üzerinde yer alır. Düzenlilik, kuralların belirleyiciliğini, bir ör­nekliği, belirginliği anlatır. Değişkenlik, farklılığı, çeşitliliği, esnekliği içerir. Düzenlilik aşırı hâle getirildiğinde baskı ve hükmetmeyi, özgürlüklerin azaltıl­masını doğurur. Değişkenlik aşırı hâle getirildiğinde, başıboşluğu, amaç dışılığı, kaynak savurganlığını doğurur. Sınıfta, bunların aşırı hallerine hiç yer verilme­melidir. Düzenliliğin, belirginlik, rahatlık, kolaylık gibi yararlarına karşın; değiş­kenliğin yaratıcılık, özgürlük, merak ve ilgi uyandırma, tekdüzelikten kurtarma, yeni yöntem ve uygulamalar oluşturup geliştirme yararları vardır. Bunların ne düzeyde kullanılacağı, durumun özelliklerine göre belirlenir. Doğru yanıt C’dir.

Gereğinden çok kural zararlı olur. Çok kuralı öğrenmek, izlemek, uymak zor­dur, insan çok sınırlanmış olur. Sınıf kuralları da yeterince ama az sayıda olma­lıdır. Kurallar amaç değil araçtır. Çok ender durumda, kurallara uymak amaç­lardan uzaklaştırıyorsa, kural esnetilebilir; ama yine de uygulanması iyidir. Az sayıda kural önemli görülür, kolay uygulanır.

Kuralların bir özelliği, beklenen davranışın en alt düzeyini göstermesidir. Bu, insanlarda kayıtsızlık, çaba azlığı oluşturabilir. Örneğin;

Geçmek için bir dersten beş üzerinden iki alınmasının yeterliliği, böyle sonuçlar doğurabilir.

Bu, daha fazla ve daha iyinin yapımını engelleyebilir. Kurala uymak yeterli olunca, bireylerin ve örgütün düzeltme ve gelişme yeteneği zayıflar. Kurallar bu bilinçle uygulanmalıdır. Kuralların rastgele yazılıp söylenmemesi gerekir. Bu iletişim, kurala uymayı sağlayıcı biçimde olmalıdır. Yasak şeklindeki kurallar, genellikle yasağa karşı tepki oluşturur. Emir ve yasak bildiren kurallar yerine, olumlu ve izin verilen davranış­lar şeklinde kurallar koymak, uyulmalarını kolaylaştırır. Doğru yanıt B’dir.

Sınıf, uzun süre bir arada bulunulan bir ortamdır. Farklı özellik ve kişilikteki öğ­rencilerin sürekli birlikte olmaları, hoşgörüyü, özür dilemeyi, barış içinde birlik­te yaşamayı gerektirir. Dış dünyada, istemediğimiz kişiden uzak olabiliriz ama sınıfta bu olası değildir. Sınıfta edilgen öğrenciler bile, etkinliklere katılmayarak diğer öğrencileri olumsuz etkiler. Sınıfın başarısı, öğrencilerin istek ve iş birliğine bağlıdır, bunu sağlama görevi de öğretmenindir. Öğretmen yetkeci ve savunmacı olmamalı, hatalarını kabul etmeli, kazanan, yitiren tartışmasına girmemelidir. Bir tartışmada, her iki tarafın da kazandığı durumların olması, ortamı olumlulaştı­rır ama öğretmenin çabası, kazanma değil, durumun olduğu gibi anlaşılması ve durumdan gelecek için olumlu sonuçlar çıkarılması yönünde olmalıdır. Sınıfın demokratik ortamı, gücün de paylaşılmasını gerektirir.   Doğru yanıt D’dir.

Demokrasi, grubun kendince yönetilmesidir. Yöneteceklerimizi seçip sonra onlara boyun eğmek, demokrasi değildir, seçtiklerimizin davranışlarını etkilemez­sek, bu demokrasi olmaz. Demokraside seçenler, yöneticilerin kararlarını önceden haber alır, tartışır, görüş ve isteklerini iletirler, bunlar da yöneticilerce gözetilir. Demokrasi, sayıca çok olanların, az olanlara hükmetmesi değildir. Sayıca az olan­ların da dinlendiği, haklarının gözetildiği, çokluğun değil hakkın, adaletin gözetil­diği yönetim biçimidir. Sınıfta da böyle olmalı, tartışma, uzlaşma, anlaşma geçerli kılınmalıdır. Bu yolla öğretmen, öğrencileri, davranışlarını düşünmeye, önce dü­şünüp sonra davranmaya, davranışlarını eleştirip geliştirmeye yöneltebilir. Doğru yanıt C’dir.

Sınıf, içinde bulunanların bilgi ve yaşantılarını paylaştıkları bir ortamdır, bu pay­laşma iletişimle olur. İletişim çok yönlüdür, tek yönlü olan iletimdir. İletim ile­tişime dönüşmezse, anlaşılıp anlaşılmadığı, onunla ilgili olarak ne düşünüldüğü belli olmaz, yeni bir iletim için dönüt alınamaz. Kişi, söylediklerinin, yaptıkla­rının karşı tarafça nasıl anlaşıldığını bilmeli, ondan dönüt almalıdır. Bu dönüt onaylandığında iletişim gerçekleşmiş olur. Öğretmen ve öğrencilerin birbirlerin­den alacakları dönüt, onların uygun söz ve eylemleri seçebilmelerine, amaçlarına ulaşabilmelerine, çabalarını istenir ve yararlı yapabilmelerine fırsat verir. Öğretmen ve öğrenciler, iyi bir iletişim için, dillerini iyi kullanmalıdır. Eğitimimizde her öğretmenin ana görevlerinden biri Türkçe öğretmenliğidir. Her öğretmen, kendinin ve öğrencilerinin dil gelişiminden sorumludur. Her ders, bu sorumluluğu yerine getirmenin aracı olarak kullanılmalıdır. Öğretmenler hem kendi derslerinde dilin özenle kullanılmasına önderlik etmeli hem de dili geliş­tirmenin ana aracı olan okuma işine öğrencileri isteklendirmeli, sözlü-yazılı anla­tımlarını dil açısından da inceleyerek düzeltilmesini sağlamalıdırlar.  Doğru yanıt C’dir.

Öğretmen, sözlü iletişimde iyi bir konuşmacı olmalı, sözcük ve harfleri yutma­malı, söylediği tümcenin her harfini ses olarak çıkarmalıdır. Bu sesin yüksekliği, sınıftaki herkesin duyabileceği kadar olmalı, duyulamaz veya rahatsız edici dere­cede yüksek olmamalıdır. Ses takılması, yutkunma, öksürme gibi ses iletimini en­gelleyen durumlarda, öğretmen söylediğini yinelemelidir. Konuşan, dinleyenlere arkasını dönmemelidir. Klasik türdeki sınıf düzenlerinde, ön sıralardaki öğrenci­lerin söylediklerini arkadakilerin anlaması çok güçtür. Öğrenci, öğretmenden ya da arkadaşlarından çekindiği için, işitip anlayamadığını soramıyorsa, konuşma amacına ulaşamayacak, öğretmen “Söyledim, anlaşıldı.” yanılgısından kurtulama­yacaktır.  Doğru yanıt D’dir.

İletişimde, “sen” dili yerine “ben” dili kullanılması önerilmektedir. “Bana ba­ğırdın.” yerine, “Bana bağırdığında kendimi aşağılanmış görüyor, üzülüyorum.” demek, daha açıklayıcıdır. Ben dilinde, olay, olayın bizim üzerimizdeki etkisi ve bizde uyandırdığı duygu, sırasıyla söylenir: “Öğrencilerim derse yeterince hazır gelmediğinde (olay), sözlerimin onlarca değerli bulunmadığını düşünüyorum (olayın üzerimizdeki etkisi), canım sıkılıyor (olayın bizde uyandırdığı duygu).”  Doğru yanıt A’dır.

İletişim yönetimi, öğrencilerle alay edilmesini, onların utanıp sıkılmalarını, zarara uğramalarını, anlayamama ve anlaşılmamalarını, yanlış anlama ve algıla­malarını, iletişim etkinliklerine katılmamalarını önleyici düzenlemeler gerektirir. İletişimde neyin söylendiği kadar, nasıl söylendiği de önemlidir. Söylenenler, kar­şılıklı saygı, iyi niyet belirtmeli, üzücü, kırıcı, hakaret edici, aşağılayıcı olmamalı­dır. Öğrencilere verilen önem, değer, sözlere ve eylemlere de yansımalıdır.

Öğrenciler, utanıp sıkılmadan, korkup çekinmeden, engellenmeden, rahatça iletişim kurabilmelidir. Bu onların eksik ve yanlışlarını görüp düzeltmelerini de sağlar. Öğretmen, bazen sınıfta en büyük iletişim engeli olabilmektedir. Öğretmen, empati yoluyla öğrencileri anlamalı, onların rahatça iletişimde bulunacakları bir sınıf ortamı oluşturmalıdır. Öğrenciyi cesaretlendirmeli, söylediklerinin yanlış yanlarını değil, doğru yanlarını belirtmeli, daha iyi bir iletişim için öğrenciye yar­dım etmelidir. Doğru yanıt B’dir.

Sınıfın ilişki düzeninin oluşturulmasına ilk günden başlanmalıdır.