SENDİKACILIK

Bağımsız model, ABD,Kanada,Türkiye (1980 sonrası) görülmektedir.

Bu tür yönetimlerde sendikalar sistemin bir uzantısı ve onun direktifleri doğrultusunda faaliyet gösteren bir örgüt durumundadır.

Demokratik parlamenter rejimli ülkelerde görülen gönüllü bağımlı modelde sendikalar, dar anlamda siyaset yapmakta ve ayn› ideolojiyi veya ortak dünya görüşünü paylaştıkları siyasi partilerle bağımsızlıklarını koruma kaygısı taşımadan, gönüllü olarak organik ilişki içine girmektedir

Sendikal çoğulculuk ilkesi, aralarında fark gözetmeksizin sendikal işleyişlerin tümünde üyelerin her türlü fikir ve önerilerini ifade edebilmelerini, kendi örgütlerinde belirleyici olmalarını, ayrım gözetmeksizin sendikal süreçlere üyelerin katılımlarının sağlanmasını, çoğunluğun görüşlerinin olduğu gibi azınlığın görüşlerinin de dikkate alınmasını, bütün üyelere her türlü sendikal faaliyete ve işleyişe katılma imkanının tanınmasını gerekli kılan bir ilke olup, ayrıca sendika içi demokrasinin dayandığı temel unsurlardan biridir.

Sendikalarda demokrasiden sapma üzerinde duran Robert Michels, tüm demokratik örgütlerde olduğu gibi sendikalarda da zaman içinde demokratik yapıdan oligarşik bir yönetim yapısına doğru kayış yaşanabileceğini ileri sürmüştür. Michels’in "Oligarşinin Tunç Kanunu" adındaki varsayımına göre, yapısı şeklen demokratik olan siyasi parti, dernek, kooperatif gibi tüm örgütlerde zamanla demokratik amaçlardan sapma ve belirli bir grubun veya liderin hakimiyetine girme gibi oligarşik eğilimler görülmektedir.

Sendikacılık ve demokrasi arasında karşılıklı ve birbirini besleyen bir ilişki vardır.

Sendikacılık ve siyaset arasında, karşılıklı fayda yaklaşımı üzerine kurulu bir ilişki vardır.

Sendika içi demokrasi

Robert Michels

Bağımlı model

Zorunlu bağımlı model

Gönüllü bağımlı model

Sendikaların geniş anlamda siyaset yapmaları

Bağımlı model

Organik ilişkinin kurulmadığı ara bağımlı model

Bağımsız model

Karşılıklı fayda yaklaşımı