SENDİKACILIK

Stuart Mill, klasik iktisadi yaklaşımın şekillenmesinde yaklaşımlarından yararlanılan  düşünürlerden biri değildir.

Ücretlerin Tunç Kanunu, olarak adlandırılan klasik liberal yaklaşım ücretler seviyesini emeğin arz ve talebine bağlamaktadır.

Sendikaların ücret fonunun hacmini etkileyebileceklerini, işçilerin örgütlenerek işverenlerle pazarlıkta güçlerini arttırabileceklerini kabul eden klasik iktisadi düşünür J. Stuart Mill'dir.

Korporatizm, sosyalizme ilişkin yapılan genel tasnifte yer almaz.

Toplumsal değişim sorununa sınıfsal açıdan yaklaşan Blanqui'nin en önemli özelliği aşırı iradeciliği ve devrimci şiddet tutkusudur.

ABD'de harmony (uyum) köyü Robert Owen tarafından kurulmuştur.

Anarşizmin kurucusu Proudhon'dur.

Sosyalizme evrim yoluyla ulaşılabileceğinin savunan sosyalist hareket Fabiancılardır.

Anarşizm, devleti ve otoriteyi reddederek sosyal yaşamın devletsiz de gerçekleşebileceğini savunur.

Avusturya Okulu Neoliberalizm ideolojik zeminini oluşturmaktadır

İdeoloji dünya görüşü olarak da tanımlanabilir. İdeoloji, inançlar, değerler ve normlar bütünüdür. İdeolojiler yaşadığımız dünyanın nasıl bir dünya olduğunu ve toplumsal gerçekliği anlamamıza yarar.

18. yüzyıl liberalizmi bir bütün olarak toplumun iyiliğini sağlamanın yolunun bireylerin kendi çıkarları peşinden koşmalarına izin verilmesi fikrine dayalıdır. Liberallere göre, zenginliği arttırmanın yolunun kısıtlamalardan ve düzenlemelerden değil, kısıtsız veya serbest girişimden geçmekteydi. Liberallerin hükümetlere yaptıkları tavsiye, kısıtlamaları, düzenlemeleri kaldırmaları ve insanların piyasada serbestçe rekabet etmelerine izin vermeleriydi.

Ferdinand Lasalle tarafından Ücretlerin Tunç Kanunu olarak adlandırılan ve eleştirilen bu klasik liberal yaklaşım ücretler seviyesini emeğin arz ve talebine bağlamaktadır. Klasiklerin emek arzı ve ücret teorisi, gerçekte düşük ücret düzeylerini haklı göstermek gibi bir amaç taşımaktadır. Klasik yaklaşıma göre ücretler ancak geçimlik seviyede oluşur.

Nasıl genel olarak liberalizmi Sanayi Devrimi ve kapitalizm ile birlikte yükselen yeni egemen sınıfının, sermayedar sınıfının (burjuvazinin) ideolojisi olarak görmek mümkünse, sosyalizmi de bu kapitalist sistemin yarattığı bir diğer sınıfın, işçi sınıfının ideolojisi olarak tanımlamak mümkündür.

Ütopik sosyalizm denilince akla üç düşünür gelir: Comte de Saint Simon, François Charles Fourier, Robert Owen

Marx öncesi sosyalizm ve işçi hareketi söz konusu olduğunda ütopikler dışında François Noel Babeuf ve Louis Auguste Blanqui işçi sınıfına vekaleten silahlı bir azınlığın eylemini savunmuştur.

Marx öncesi sosyalizmin önemli temsilcilerinden birisi de Louis Blanc’tir. Çalışma hakkını temel haklar arasında gören Blanc, dönemin Fransa’sının en önemli sorunu olan işsizliğin üstesinden gelinebilmesi için devlet öncülüğünde kurulacak toplumsal atölyelere özel bir önem vermiştir.

Marx ve Engels sadece kuramsal olarak değil, fiili olarak da işçi sınıfının örgütlenmesinde yer almışlardır. İşçi hareketinin siyasi ve sendikal örgütlerini çatısı altında toplayan 1. Enternasyonal’in (1864-1876) önderi Karl Marx olmuştur.

Mussolini’ye göre faşizmin temeli devlet kuramıdır. Faşizm devleti bir salt varlık olarak görür. Tüm bireyler ve topluluklar devlet karşısında göreli ve ikincil bir nitelik taşır.

Liberalizmin önemli bir bölümünü siyasal liberalizm oluşturmakla birlikte, biz bu ünite de özellikle sendikacılıkla ilişkisi nedeniyle iktisadi liberalizm ve klasik iktisadi düşünce üzerinde duracağız. Klasik iktisadi yaklaşım Adam Smith (17231790), David Ricardo (1772­1823), Thomas Robert Malthus (1766­1834) ve John Stuart Mill (1806­1873) gibi düşünürlerin yaklaşımları üzerine şekillen miştir.