SAYISAL GÖRÜNTÜLEME TEKNOLOJİLERİ

Geniş alan derinliği, yakındaki nesnelerden uzak mesafelere kadar her şeyin keskin bir görüntüye sahip olması anlamına gelir.

Manuel mod, zorlu aydınlatma koşullarında yararlı olan pozlama ayarlarıyla daha deneysel fotoğraflar çekmenizi sağlar.

Bulp modu 30 saniyeden uzun pozlamalar için kullanılmaktadır.

Pozlama da ışığı üç farklı yolla kamerada toplamak mümkündür. Bu yollar enstantane hızı, diyafram açıklığı ve ISO hızıdır.

Işık miktarında bir durak artış, iki kat daha fazla ışık olduğu anlamına gelir.

Matris ölçümü (Matrix metering): Sayısal fotoğraf makinesi, sahnedeki ışığın tümünü ölçerek ortalama bir değer alır.

Alan derinliği, bir görüntüdeki kabul edilebilir keskinlik alanını ifade eder. Bu netlik bölgesi üç faktöre bağlıdır: lensin açıklığı, kamera ile konu arasındaki mesafe ve lensin odak uzaklığıdır.

EXIF, “Exchangeable Image File” değiştirilebilir görüntü dosyası açılımı olan ve içerisinde fotoğrafın çekildiği tarih, yer, boyut, ekipman bilgilerine kadar ve hatta çekim ayarlarına kadar birçok bilgiyi barındıran bölümdür. Fotoğraf yarışmalarında bu bilgiler olmazsa olmazdır.

Sonuç olarak kameranın sensörü ne olursa olsun üzerinde daha fazla kontrole sahip olunan gerçek alan derinliği aralığını belirleyen üç değişken daha söz konusudur. Bunlardan ilki diyarafram açıklığıdır.
Diyafram açıklığı ne kadar büyükse (daha küçük f-stop numaraları), alan derinliği o kadar sığ olacaktır ve açıklık ne kadar küçükse (daha büyük f-stop numaraları), o kadar derin olacaktır. Bir diğer değişken ise merceğin odak uzaklığıdır. Merceğin odak uzaklığı ne kadar uzun olursa, DOF o kadar sığ olur ve merceğimiz ne kadar kısa olursa alan derinliğimiz o kadar derin olur. Geniş açılı lensler, telefoto lenslere göre daha derin alan derinliği oluşturur. Son olarak Netleme noktası ayarı alan derinliğini belirleyen bir değişken olarak karşımıza çıkar.

Histogram, kullanıcının sahada bir fotoğraf çekimi için yapılan pozlamanın doğru olup olmadığını veya ışık ve gölgenin tüm fotoğraf için mükemmel bir şekilde dengeli olup olmadığını anında size söyler.

P-S-A-M kadranı olarak adlandırdığımız kontrol menüleri fotoğraf çekim tekniklerini uygulamak için çok önemlidir. (P) program, (S) enstanta­ne öncelikli mod, (A) diyafram öncelikli mod ve (M) Manuel mod olarak adlandırılır.

Otomatik mod makinenin tüm ışık ayarlarının otomatik olarak yapılmasını sağlar. Makineler bu modda ek aydınlatma gerektiğini hesaplarsa flaşı açarak destek sağlar. Zayıf ışıkta otomatik mod, kamera sarsıntısı riskini azaltmak için ISO’yu (du­yarlılığı) otomatik olarak artırır. Bu mod, aceleniz varsa ve seçenekleri değerlendirmek için zamanınız yoksa hızlı bir fotoğraf için yararlı olabilir. Otoma­tik mod, çocuklar veya evcil hayvanlar gibi hızlı ha­reket eden konuların fotoğrafını çekerken idealdir.

Programlanmış otomatik pozlama olarak da adlandırılan program  modu, kamera üzerinde kontrol sağlamayan temel otomatik modlar ile ayarları değiştirmeyi sağlayan gelişmiş modlar arasındaki boşluğu doldurur . Genel bir bakışla otomatik moddan bir adım ilerde olduğu ifade edilir. Çeşitli manuel kontrol imkânları sağlayan ancak yine de pozlama noktasında kullanıcıya kolaylık sunan bir moddur. Diyafram ve enstantane ayarlarlarına müdahale etme imkânı kullanıcıya sunulur.

Program modu, çekim sı­rasında bir güvenlik ağı sunar ancak pozlama ayarı üzerinde Otomatik’ten çok daha hassas bir kontrole sahiptir

Enstantane Önceliği Modu (S veya Tv) olarak gösterilir.

Diyafram önceliği modu isminden de anlaşılacağı üzere diyaf­ram açıklığı ile ilgili kontrol sağlamaktadır. Bu modda diyafram değerini seçmeye makine olanak tanır ve ardından kameranız, doğru pozlamayı ve­recek enstantane hızını otomatik olarak belirler.

Bu mod sayesinde fotoğ­rafa yeni başlayanlar için doğru ve iyi pozlanmış fotoğraf çekme şansı arta­caktır. Saha eğitimlerinde çoğunlukla bu mod önerilir.

Pozlama da ışığı üç farklı yolla kamerada toplamak müm­kündür. Bu yollar enstantane hızı, diyafram açıklığı ve ISO hızıdır. Bu ayarlar pozlama üçgeni olarak bilinir.

Bu ayarlar pozlama üçgeni olarak bilinir. Bunların pozlamayı kontrol edişlerindeki farklılık fotoğrafta farklı etkilerin yaratılması için kullanılmaktadır. En basit ifadeyle enstantane hızı, pozlama süresini kontrol eder. Işığın makinenin duyarlı yüzeyini ne kadar süre etkileyeceğini belir­ler. Diyafram, lenslerde bulunan, açılıp kapanarak genişliği değişen bir deliktir ve ışığın kameranıza girebileceği alanı kontrol eder. ISO hızı Kameranı­zın sensörünün belirli bir ışık miktarına olan hassa­siyetini kontrol eder.

Enstantane hızı, enstantanenin açık kaldığı sü­reyi ifade eder ve ışığın merceğe girip geçmesine ve sensöre çarpmasına izin verilen süreyi belirler. Enstantane, optüratör, perde hızı, shutter speed şeklinde de adlandırılır; saniye cinsinden ve genel­likle saniyenin kesirleri cinsinden ölçülür.

Deklanşör hızının bir durak artırılması, ışığın sensöre çarpmasına izin verilen süreyi yarı yarıya azaltır. Tersine, deklanşör hızını bir durak düşür­mek, deklanşörün iki kat daha fazla açık kalmasına izin vererek ışığın dijital sensöre girip çarpmasına izin verir.

Histogram, kullanıcının sahada bir fotoğraf çekimi için yapılan pozlamanın doğru olup ol­madığını veya ışık ve gölgenin tüm fotoğraf için mükemmel bir şekilde dengeli olup olmadığını anında size söyler. Birçok dijital fotoğraf makine­sinde, vizör ve özel görüntüleme odası olarak işlev gören LCD ekran, bir ışık ölçerin verebileceğinden daha fazla bilgi sağlayan bir grafik (histogram) de sağlar.

Sensör kalitesi ISO düzeylerini ne kadar arttıracağınız ve olumsuz sonuçlar almayacağınızı belirleyen en önemli husustur. Tripod kullanılması mümkünse, ISO değerini olabildiğince düşük tutmanız önerilir ve özellikle manzara çekimleri bunun için idealdir. Işığa duyarlılığı yalnızca mecbur kalındığında arttırmanız önemlidir. Örneğin, akşam ışığında konser kayıtları veya portreler için çekim esnasında harici flaş veya tripod olmadığında kullanılabilir.