SAYISAL FOTOĞRAFA GİRİŞ - Deneme Sınavı - 2

Her karenin çekiminde, görüntü alanının %30 kadar bir bölümü bir önceki fotoğrafla aynı alanı kapsamalıdır.

Kızılötesi ışın, 700nm’nin (nanometre) ötesinde yer alan ve görünmeyen spektrumun bir bölümünü tanımlar.

İnsan gözü ışığın 400 nm ile 700 nm dalga boyları arasındaki spektrumunu görebilir.

Kullanım kolaylığı açısından bu filtrelerin içinden 25A koyu kırmızı filtre önerilebilir; diğer filtrelere oranla (87, 87C, 88A, 89B) daha pratik kullanımı, ucuz ve kolay bulunabilirliği yönünden daha avantajlıdır ve kızılötesi etkilerini çok fazla kayıp olmaksızın verebilmektedir.

Zone tekniği: Ansel Adams’ın 1941 yılında Fred Archer ile formüle ettiği, siyah-beyaz fotoğrafta olası her türlü gri tonu ve fotoğraflardaki her türlü detayı elde etmeye göre tasarlanan bir optimal pozlama, film banyosu ve baskı sistemidir.

Geleneksel fotoğrafın zone tekniği ile benzeştirilen HDR, Ansel Adams’ın doğa fotoğraflarında elde ettiği nötr siyah ile nötr beyaz renk arasında yer alan ton zenginliğini elde etme çabasının sayısal fotoğraftaki uzantısı olarak kabul edilebilir.

Siyah-beyaz ya da fotoğrafçılar arasında kullanılan yaygın adıyla “Monochrome” fotoğraf, özellikle sanat eseri bağlamında yürütülen fotoğraf çalışmalarının en temel uygulama alanıdır. Gerek ilkel iğne deliği , gerek modern makine aracılığı ile fotoğraf çalışan sanatçılar için vazgeçilmez olan, renklerin gri tonlara indirgenmesi, yani siyah-beyaz fotoğraf çalışmalarıdır.

Fotoğraf çekiminin yapıldığı ortamın sorunlu olması durumunda; özellikle ışık koşullarının uygun olmadığı ortamlarda çekilen fotoğraflarda sonradan müdahale yapılacaksa ve çekilecek fotoğrafın en yüksek kalitede dosyalanması gerekiyorsa, RAW en uygun formattır.

Bu düzeltme için menüdeki Curves penceresi kullanılabilir. Curves içinde yer alan müdahale olanakları, şırıngalar ve otomatik ayardan oluşmaktadır. Görüntü içinde beyaz ve siyah renk noktaları varsa; beyaz şırınga beyaz noktaya, siyah şırınga siyah noktaya tıklanarak büyük ölçüde doğru bir renk tonu elde edilebilir.

Son yıllarda yaşanan sayısal teknolojiye geçiş döneminin önemli araçlarından biri, sayısal fotoğraf makineleri; bu harika aletler kısa sürede yaygınlaştı ve fotoğraf çeken insan sayısının önemli ölçüde artmasına neden oldu. Sayısal makinelerle, kullanıcının işi kolaylaştı, maliyetler azaldı.

Çoğu elektronik aygıt gibi, sayısal fotoğraf makinelerinin doğru kullanımı da belirli bir oranda bilgi gerektirmektedir. Üretici firmaların belirlediği standart özellikler kapsamında fotoğraf çekmek, işin kolay yoludur. Fakat bu kolaylık tekdüze bir üretimi beraberinde getirir. Doğru ve etkili sonuçlar elde edebilmek için teknik ve yöntem gibi bilgilere sahip olmak gerekir.

Geleneksel ya da sayısal olsun, bütün fotoğraf makinelerinin en önemli parçalarından biri bakaç olarak adlandırılan bölümüdür. Bakaç, fotoğrafçının görüntülemek istediği alanı belirlerken kullandığı çerçeve alanıdır. Fotoğraf çekimi öncesinde bilmek isteğimiz verilerin bir çoğu bakaç ekranında yer alır.

Bakaçlar temel olarak, elektronik ve optik olmak üzere, iki farklı tipte üretilmektedir. Özellikle amatör kullanıcıya yönelik olarak üretilen bazı fotoğraf makinelerinde optik bakaç bulunmaz. Bu tip makinelerin bakaçları, hem LCD ekran hem de pencere ekran biçiminde ve elektronik olarak üretilmektedir. Yarı profesyonel ve profesyonel kullanıcılar için üretilen sayısal fotoğraf makinelerinde hem elektronik hem de optik bakaç bulunmaktadır

Sayısal fotoğraf makinelerinin LCD ekranları, elektronik bir bakaç türü ve bir ön izleme penceresi olduğu gibi, çekim sonucunu anında gösteren bir kaynaktır. Çekilen fotoğrafın hemen görülebilmesine olanak sağlaması da, en önemli avantajlarından biridir. Çekim sonrasında çekilen fotoğrafın beklentiyi karşılayıp karşılamadığı, ışık gölge değerleri ya da renk değerleri hemen incelenebilir, gerekirse yeni bir çekim yapılabilir. Fakat bu sonuçların kesin olmadığı, yanıltıcı olabileceği de gözardı edilmemelidir.

Güneş altında yapılan çekimlerin LCD ekranda görülmesi ve izlenmesi sorunlu olabilmektedir. Sonucunun görülebilmesi için gölge bir yer aramak, çoğu zaman bir karanlık ya da gölge bir yer bulmak zorunluluk haline gelmektedir. Bu nedenle, fotoğraf yerine histogramı dikkate almak daha doğru olacaktır.

Sayısal fotoğrafta histogram, çekilen fotoğraftaki ışık gölge ve koyu alanların toplamını gösteren bir grafik göstergedir. Bu gösterge, en solda bulunan ve 0 düzeyi olarak tanımlanan tam karanlık nokta ile, 255 düzeyi olarak tanımlanan ve en sağda bulunan tam beyaz nokta arasındaki yatay düzlemi tanımlamaktadır. Az pozlanmış, karanlık fotoğrafların histogram görüntülerinde dikey lekesel grafik, histogramın sol tarafında yoğunlaşır.

Yüksek anahtar kavramı İngilizce "High Key" deyiminin karşılığıdır.: Low Key kavramının da tersidir. Yüksek anahtar ya da yüksek ışık olarak da tanımlanabilir. Yüksek oranda ışıkla aydınlanmış, olabildiğince açık seçik görüntülenen mekan fotoğrafları high key olarak tanımlanırlar. Günışığı ile aydınlanmış fotoğraflar örnek gösterilebilir.

Formatlama işleminin mutlaka fotoğraf makinesi ile yapılması gerekir. Bilgisayarda yapılacak formatlama “digital lobotomy” olarak adlandırılan teknik bir soruna yol açabilir. Bu sorun, kartın okunamaz duruma düşmesi ve kullanım dışı kalmasına neden olur. Doğru olan, kartların makinede ve arka arkaya iki kez formatlanmasıdır.

Fotoğraf makinesinin kapalı konumdan açık konuma getirilmesi sırasındaki çekime hazır olma hızı, çok önemlidir; bu hız “Boot Speed” olarak tanımlanır. Özellikle basit gövdeli sayısal fotoğraf makineleri açık konuma getirildiğinde, çekime hazır olmazlar; bu arada bir kaç saniyelik bir zaman dilimi geçer ve makine programı hazır hale gelir. Bu süreç, özellikle ani gelişen olayların fotoğrafını çekmek açısından sıkıntı yaratan bir sorundur.

Bakaç, fotoğrafçının görüntülemek istediği alanı belirlerken kullandığı çerçeve alanıdır.