SANAYİ EKONOMİSİ

I,II ve IV. ifadeler doğru iken III. ifade yanlıştır. Çünkü, Uygulamada birinci derecede fiyat farklılaştırması hiçbir zaman mümkün değildir. Öncelikle çok az sayıda alıcı olmadıkça herbir alıcıya farklı fiyat uygulaması pratik birşey değildir. Bu yapılsa bile antitröst yasalar karşı çıkabilir. İkincisi, firma tüketici için rezervasyon fiyatının ne olduğunu bilemez. Her ne kadar firma tüketicilere ne kadar ödeyebileceklerini sorsa da doğru cevaplar alamaz. Çünkü çok az  verebileceğini söylemek tüketiciye kalmıştır ve böyle söylediğinde malı ucuza alma olasılığı vardır. Dolayısıyla, doğru seçenek "D" şıkkıdır.

A,B,C ve D şıklarındaki ifadeler doğru iken E şıkkındaki ifade yanlıştır. Aslında E şıkkındaki ifade üçüncü derecede fiyat farklılaştırmasına ait bir ifadedir. Doğru seçenek "E" şıkkıdır.

Talep esnekliği yüksek olan tüketici gruplarının rezervasyon fiyatlarının düşük olması beklenir. Doğru seçenek "C" şıkkıdır.

Ulaşımda öğrenci ve yaşlı indirimi üçüncü derecede fiyat farklılaştırmasıdır. Doğru seçenek "C" şıkkıdır.

Şıklarda verilen gece matinesi için gündüz matinesinden daha yüksek fiyat uygulanması, zamanlar arası fiyat farklılaştırmasına bir örnektir. Doğru seçenek "B" şıkkıdır.

Genel olarak paket dahilindeki satışların etkinliği taleplerin ne ölçüde negatif bir ilişki içinde olduğuna bağlıdır. Diğer bir deyişle birinci mal için yüksek rezervasyon fiyatı olan tüketicilerin, ikinci malla ilgili rezervasyon fiyatı düşük olması durumunda (ya da tersi durumda) birlikte satış iyi bir fiyatlama stratejisidir. Doğru seçenek "B" şıkkıdır.

Çift yönlü tarife uygulandığını gösterir. Tüketici artığını elde etmenin diğer bir yolu çift yönlü tarife uygulamaktır. Burada tüketiciler mal veya hizmetin satın alma hakkını elde edebilmek için önceden bir ödeme yapmaktadırlar. Bu ödemeyi yaptıktan sonra tüketilmek istenen her birim için yeni bir ödeme yapmak zorundadırlar. Dolayısıyla, doğru seçenek "E" şıkkıdır.

Lokantaların tabldot yanında alakart menü uygulamaları karma bundlinge bir örnektir. Heterojen bir müşteri yapısıyla karşı karşıya bulunan lokanta bu stratejiyi uygulamakla tüketici artığının daha büyük bir kısmına sahip olabilmektedir. Doğru seçenek "D" şıkkıdır.

Tam bilginin bulunduğu ve piyasa fiyatının veri olduğu tam rekabet piyasasında üretici piyasa fiyatından istediği kadar mal satabilmektedir. Bu yüzden bir buğday veya mısır üreticisinin reklam yapmalarına hiç rastlanmaz ve ihtiyaçları da yoktur. Doğru seçenek "C" şıkkıdır.

Fiyat farklılaştırmasında ideal olanı firmanın alıcılarının herbirine farklı fiyat uygulayabilmesidir. Eğer firma bunu yapabilseydi, malın her birimi için, her tüketicinin ödeyebileceği en yüksek (maksimum) fiyatı uygulardı.
Bu maksimum fiyata tüketicinin “rezervasyon fiyatı" denir. Her tüketicinin rezervasyon fiyatını uygulamak birinci derece tam (mükemmel) fiyat farklılaştırmasıdır.

Doğrusal olmayan (nonlinear) fiyat farklılaştırması olarak bilinen ikinci derece fiyat farklılaştırmasında, birim başına fiyat sabit olmayıp satın alınan malın miktarına göre değişmektedir.

Üçüncü Derece Fiyat Farklılaştırması
İyi bilinen bir şarap fabrikasının garip bir fiyatlama uygulaması bulunmaktadır. Firma en iyisi olduğunun reklamını yaptığı bir şarap üretmektedir. Bu şarabı (x) markası altında şişesini 60TL dan satmaktadır. Yine bu firma aynı şarabın bir kısmını başka bir marka altında şişelemekte ve tanesini 30TL’den satmaktadır. Bu firma sahibi bunu yapmakla gerçekte üçüncü derece fiyat farklılaştırması uygulamaktadır, bunu kârlı olduğu için yapmaktadır. Bu tür bir fiyat farklılaştırması, tüketicileri her biri ayrı talep eğrisine sahip iki ya da fazla gruba bölmektedir.

ZAMANLAR ARASI FİYAT FARKLILAŞTIRMASI
Zamanlar arası fiyat farklılaştırması, üçüncü derece fiyat farklılaştırması ile ilgili önemli ve sık kullanılan bir fiyatlama stratejisidir. Burada tüketiciler farklı zamanlarda, talebin en çok ile en az olduğu zamanlarda, değişik fiyat uygulamasına tabi tutularak farklı talep fonksiyonlarına sahip farklı gruplar hâline getirilmektedirler.

ÇİFT YÖNLÜ TARİFE
Tüketici artığını elde etmenin diğer bir yolu çift yönlü tarife uygulamaktır. Burada tüketiciler mal veya hizmetin satın alma hakkını elde edebilmek için önceden bir ödeme yapmaktadırlar. Bu ödemeyi yaptıktan sonra tüketilmek istenen her birim için yeni bir ödeme yapmak zorundadırlar. Bunun klasik örneği eğlence merkezleridir. Buralarda giriş için bir ödeme yapılır, bunun dışında verilen hizmetlerin her biri içinde ayrı bir ödeme yapılır. Bir merkezin sahibi yüksek giriş ücreti alıp diğer hizmetler için düşük ücret uygulamakla, düşük giriş ücreti alıp eğlence merkezindeki hizmetlerden yararlanma fiyatını yüksek tutma arasında karar vermek zorundadır.
İki yönlü tarife pek çok örneğe uygulanabilir: Tenis ve golf kulüpleri (yıllık aidat ödersiniz bunun yanında sahaları her kullandığınızda yine bir ödeme yaparsınız). Telefon hizmetleri (Abonman ücreti yanında her telefon görüşmesi için ödeme yapmak durumundasınız). Gillette traş makinesi (Bu makineyi satın alırsanız sadece onunla kullanılabilen jiletleri almak zorundasınız). Polaroid fotoğraf makinesi (Makine için ödeme yaparsınız ve bununla kullanılabilen filmi almak zorunda kalırsınız).

Zamanlar arası fiyat farklılaştırmasına diğer bir örnek olarak film satışları gösterilebilir. Film ilk oynadığı yıl yüksek bir fiyattan satılırken üzerinden bir yıl geçtikten sonra daha düşük bir fiyattan satılmaktadır. Yine batı ülkelerinde yayınevlerinin çok sık uyguladıkları bir strateji de; kitabın ilk baskısının iyi kalitede yapılarak yüksek fiyattan satılması, daha sonra kalitesi düşürülerek daha düşük fiyattan satılması zamanlar arası fiyat farklılaştırmasına güzel bir örnek oluşturur.

Hem Paket Dahilinde Hem de Ayrı Ayrı Satış Stratejisi (Karma Bundling)
Şimdiye kadar firmanın iki seçeneğinin bulunduğunu varsaydık; Malları ayrı ayrı ya da birlikte satmak. Ancak üçüncü bir seçenek de malların ayrı ayrı satılabileceği gibi aynı anda paket hâlinde de satılabileceğidir. Paket hâlindeki satışlarda fiyat ayrı satışlardaki fiyatların toplamının altındadır. Karma bundling, talepler arasında zayıf negatif ilişki bulunduğunda ve marjinal üretim maliyetleri yüksek olduğunda genellikle ideal bir stratejidir.

Bağlı satışların (tying) diğer kullanım alanları da vardır. Bunlardan en önemlisi tüketicinin markaya olan güvenini korumak, firmanın itibarı ve müşterisi ile iyi ilişkilerin devamını sağlamaktır. Bu nedenle isimlerini kullanma hakkı veren firmalar (franchiser), acentelerinin kendi girdilerini kullanmalarını isterler. Örneğin, Mobil petrol istasyonlarında sadece mobil yağı satılmasını istemektedir.

Fiyatlama firmalar için alınması gereken önemli bir karardır. Ancak piyasa gücü olan firmaların çoğunun alması gerekli diğer bir önemli karar ise ne kadar reklam yapılacağıdır. Reklam bilginin tam ya da serbest olmadığı bir ortam içindir. Tam rekabetçi piyasadaki firmalar için reklam gerekmemektedir.
Çünkü tanımdan da anlaşılacağı üzere; tam bilginin bulunduğu ve piyasa fiyatının veri olduğu tam rekabet piyasasında üretici piyasa fiyatından istediği kadar mal satabilmektedir. Bu yüzden bir buğday veya mısır üreticisinin reklam yapmalarına hiç rastlanmaz.