SANAT TARİHİ

Hind-i Çin’in en eski evleri, ailenin atasının ruhu için yapılmıştır. İnşaatın başlatılacağı mevsim, gün ve saat uğursuzluk getirmesin diye titizlikle tespit edilir, geçerli kurallara uyulmadığında ev ilahı Thokong’un kızacağına inanılırdı. Ev inşaatlarında uygulanması gerek kurallar için feng-shui’ye başvurulur, inşaat tamamlandıktan sonra evin cephelerinde gökyüzünü temsil eden fohi adlı bir diagram oluşturulur ve heykeltıraşlar devreye girerdi. Feng-shui: iki bin yıl boyunca Çin ve Çin kültüründen beslenmiş milletlerde rüzgâr ve su bilimine verilen addır.

Konfüçyüs (MÖ 552-MÖ 479) ahlak ilkelerine dayanan kurallar sistemi ve bir öğreti oluşturmuş, Konfüçyüsçülük olarak adlandırılan öğretisi MS 5. yüzyıla kadar toplumda egemen olmuş, sosyal yapı ve sanat bu düşünceye bağlı olarak gelişmiştir.

Bu öğretide hiçbir heykele ve resme tapılmamakta, dağ, rüzgâr, yıldız, nehir ve ata ruhlarına dua edilmektedir. Nefesiyle bulutları oluşturduğuna ve yağmur getirdiğine inanılan gökyüzünü temsil eden ejderha figürü, ölümsüzlük sembolü olan simurg kuşu, bir dairenin iç ve dış bükey kıvrımlı helezoni bir hatla biri beyaz diğeri siyah iki eşit parçaya ayrıldığı, parçaların şişkin kısımlarının ortasında diğer parçanın renginde küçük birer dairenin yerleştirildiği ying-yang adı verilen bir sembolleri vardır.

Qin Hanedanlığı (MÖ 221-MÖ 206) dönemine tarihlenen Xian’ın yakınlarındaki Li Dağı’nın eteklerinde gerçekleştirilen bir kazıyla ortaya çıkarılan Qin Huang Shi Di Anıt Mezarı ve Terra Kotta Ordusu, Çin mezar mimarisi ve heykel sanatı açısından çok değerlidir. Mezardaki en önemli buluntu grubunu terra kotta (pişmiş toprak) asker ve at heykelleriyle terra kotta savaş arabaları oluşturmaktadır. Qin Shi Huang Di hükümdar olur olmaz kendisi adına bu mezarın yapımını başlatmıştır. Mezara yerleştirilecek insan boyut ve özelliklerindeki heykellerden oluşan bir ordunun, ikinci hayatında imparatoru kendisini koruyacağına inanılmıştır. Asker heykellerinin yüzleri, etnik farklılıklarını da ifade edecek biçimde birbirinden farklı yapılmıştır.

Tören ve ayinlerde maske kullanıldığından insan yüzü biçimde maske oymak Japonya’da bir sanat kolu haline gelmiştir. Kioto ve Nara Mabedlerinde bulunan dokuz, on ve on birinci yüzyıllara ağaçtan oyulmuş, insan yüzü renginde boyanmış ve lak kaplanmış maskelerden bazıları ilah yüzleri biçimindedir. Göz, burun ve ağızları oyularak çıkarılmıştır.

İnşaatlarda sadece ağaç kullanılması, boşluk ve doluluklarla çatı kuruluş ve biçimlerine önem verilmesi Japon mimarisi için karakteristik özelliklerdir. Japonya’nın sık ve şiddetli depremlerin olduğu bir bölgede yer alması modern çağ öncesinde tüm yapılar için depreme dayanıklı ahşap malzemenin tercihini gerektirmiş, ayrıca çok ormanlığa sahip olunması da ucuz ahşap teminini kolaylaştırmıştır. 16. yüzyılda Japonya’nın geleneksel yapı malzemesi ahşap yerini giderek taş malzemeye bırakır.

İran'ın en eski mimari eseri Med Kralı Kyaksares tarafından Hemedan şehrinde bir saray olarak inşa edilmiştir. (MÖ 625-MÖ 585)

Persepolis Şiraz'ın 70 km kuzeydoğusunda I. Darius tarafından kurulmuştur.

Part ve Sasani eserlerine Suriye'de rastlanmaz.

Isfahan Meydanı Safeviler zamanında I. Abbas tarafından yaptırılmıştır.

MÖ 6. yüzyıldan itibareni Pamir yaylasından İran'a kadar Hint etkisi görülmektedir.

Bölgede yaşayan Dravid isimli kavim nedeniyle Güney Hindistan üsubuna Dravid denir.

Taç Mahal, Babürler zamanında hint-türk etkisinde yapılmış bir mimarlık harikasıdır.

Japonya Hindi-çin bölgesinin batısında bulunup adalardan oluşmuş bir yerleşim bölgesidir.

"Terra kotta" MÖ 200'lerde Çin'de inşa edilmiş yaklaşık 8000 asker heykelinden oluşmuş bir dünya harikasıdır.

Motonobu Japonya'nın gelmişgeçmiş en büyük resim sanatçılarından biridir.

Abadana

Uygur

Stupa

Osmanlılar