SAĞLIK KURUMLARI YÖNETİMİ I - Deneme Sınavı - 2

Ürün/ Hizmetin oluşturulması (Product): Sağlık kurumlarının, planlarında yer alan amaç ve hedeflere ulaşabilmesi için pazarlama karması oluşturmalıdırlar. Sağlık kurumlarında verilen hizmet, tek tip ya da aynı hatta üretilen süreçlerin toplamı değildir. Hizmetlerin çeşitliliği yanında birbirinden etkilenmesi yüksek olasılığa sahip olan bu hizmetler, hepsi ayrı birer organizasyon yapısını da gerektirebilir. Doğru cevap A'dır.

Beşeri sermaye, sağlık kurumlarında hizmetlerin daha verimli olmasını sağlayan çalışanların bilgi, deneyim ve iletişim biçimlerinden oluşan soyut yapıdaki nitelikleri ifade etmektedir. Doğru cevap E'dir.

Sağlık kurumlarında yapılacak planlar için öncelikle durumun analiz edilmesiyle süreç başlatılmalıdır. Durum analizi, kurumun bulunduğu yeri göstermesi amacına yönelik olarak tarafsız biçimde durumun değerlendirilmesi sürecidir. Durum analizinde kurumun nesnel yöntemlere dayalı olarak güçlü ve zayıf yönlerinin, pazarlama sürecinde ortaya çıkabilecek fırsat ve tehditlerin ortaya konulması amaçlanır. Doğru cevap D'dir.

Yanıt A'dır. Aracıdır.

Yanıt D'dir. Çeşitlilik pazarlama karması içinde yer almaz.

Kalitenin bir kavram olarak ortaya çıkması, 19. yüzyıla rastlamaktadır. 19. yüzyılın başlarında seri
üretimin yaygınlaşmasıyla birlikte gelişen iş bölümü (Taylorizm), ürünlerin sistematik bir denetim
yapılmadan üretilip müşteriye teslim edilmesine bağlı sorunların yaşanmasına neden olmuştur.

Amerikan şirketlerinin kalite konusuna daha çok önem vermeleri, farklı farklı yaklaşımların doğuşuna aracılık etmiştir. 1980’lerde ortaya çıkan Kaizen adlı yönetim felsefesi, Japonya’dan Avrupa’ya ve Amerika Birleşik Devletleri’ne yayılmıştır. Gelinen noktada kalite, sistemli uygulamalara dayanan ve profesyonellerin yönetmesi gereken uygulamalar toplamı olmuştur.

Yanıt D'dir. İnsanlar-fiziksel kanıt-süreçtir.

Yanıt E'dir. Reklam kolaylaştırıcı fonksiyondur.

Yanıt B'dir Takas fonksiyonudur.

Yanıt C'dir. Fiziksel kanıtlardır.

Yanıt B'dir. Beşeri sermayedir.

Yanıt C'dir. Süreç fonksiyonuna girer.

Yanıt C'dir. Tedarik ve dağıtım fonksiyonuna dahildir.

Kalite güvencesinin boyutları aşağıdaki gibidir:
• Teknik performans:
• Etkililik: 
• Verimlilik: 
• Erişim: 
• Kişiler arası ilişkiler: 
• Olanaklar: 
• İlgililik: 
• Seçim:

Deming, her aşamada en iyi olanı tespit etmek ve sürekli gelişmeyi sağlamak için dört aşamalı, sürekliliği olan, geri bildirim mekanizması oluşturan bir süreç tanımlamıştır. Bu süreç, sürekli iyileştirmeyi sağlayan bir araç olarak kullanılan PUKÖ (Planla - Uygula - Kontrol Et - Önlem Al) döngüsü olarak bildiğimiz “Deming Döngüsü”dür. Bu döngü, İngilizce PDCA (plan, do, check,
act) olarak ifade edilmektedir. Planla; iyileştirme fırsatlarının belirlenmesi, süreçlerin belgelenmesi, iyileştirilen sürecin vizyonunun oluşturulması, iyileştirme kapsamının tanımlanması adımlarını izler. Uygula; yapılan planın uygulanması, Kontrol Et; planın uygulanmasıyla elde edilen sonuçların karşılaştırmalı incelenmesi ve kaydedilmesi, Önlem Al; kontrol aşamasındaki sonuçların incelenmesi ve araştırılmasına dayanarak düzeltilmesi gereken önlemlerin alınmasıdır.

Toplam kalite yönetiminin başarıya ulaşabilmesi için içerdiği tüm ilkelerinin anlaşılır bir şekilde
benimsenmesi ve uygulanması gerekmektedir. Toplam kalite yönetiminin temel ilkeleri aşağıda belirtilmiştir:
1. Liderlik: 
2. Müşteri Odaklılık:
3. Paydaş Katılımı ve İletişim: 
4. Sürekli İyileştirme “Kaizen”: 
5. Süreç Yönetimi: 
6. Önlemeye Dönük Yaklaşım:
7. Sürekli Eğitim ve Öğrenen Organizasyon:

Etkililik: Hastaların sağlık durumunda gerçekleştirilen veya gerçekleştirilmesi beklenen
somut gelişmedir. Etkililik, planlanan hedeflere
ulaşmanın derecesidir.

Sağlık turizmi hizmetlerinde kalite boyutları, çeşitli hizmet alt sektörlerinin faaliyet alanlarını da
kapsar. Sağlıkta kalite boyutları altı farklı başlıkta değerlendirilebilir:
• Hemşirelik hizmetleri
• Faturalandırma
• Hasta kabul hizmetleri
• Teknik hizmetler
• Yeme–içme hizmetleri
• Konaklama hizmetleri

Bilimsel yönetim konusunda yazıldığı bilinen ilk eser, Frederick Winslow Taylor’ın “Bilimsel Yönetimin İlkeleri” isimli eseridir. Bu eserin yazıldığı 1911 yılının bilimsel yönetimin temellerinin atıldığı ilk yıl olduğu genel kabul gören bir değerlendirmedir