SAĞLIK KURUMLARI MEVZUATI - Deneme Sınavı - 9

Özel sağlık sigortası; Az gelişmiş ülkelerden çok, gelişmiş ülkelerde ve genellikle sosyal sigortanın veya Ulusal Sağlık Hizmeti (NHS) gibi ulusal sistemlerin bulunmadığı ülkelerde yaygın bir biçimde başvurulan bir finansman mekanizmasıdır. Bu yöntemde kişiler, sosyal statü ve ekonomik güçlerine göre, kendi istek ve iradeleri ile çeşitli özel sağlık sigortalarına aylık peşin ödemelerde bulunur.

3 Mayıs 1920’de kabul edilen 3 Sayılı Yasa ile Sıhhiye ve Muavenatı İçtimaiye Vekaleti yani bugünkü adıyla Sağlık Bakanlığı kurulmuştur.

Hekimlik mesleğinin uygulama alanını düzenleyen mevzuat 1928 tarihli ve 1219 sayılı Tababet ve Şuabatı Sanatlarının Tarzı İcrasına Dair Kanun’dur.

1930 yılında, sağlık hizmetlerinin anayasası niteliğinde olan 1593 sayılı Umumi Hıfzıssıhha Kanunu çıkarılmış ve böylece sağlık hizmeti sunumunun esasları belirlenmiştir.

İspençiyari ve Tıbbi Müstahzarlar Kanunu Eczacılık mesleği ve mesleğin uygulanması hakkındaki mevzuattır.

Sağlık Bakanlığı, sağlık hizmetlerinde kullanılan ilaçlar, özel ürünler vb. ve tıbbi cihazların güvenli ve kaliteli bir şekilde piyasada bulunması, halka ulaştırılması ve fiyatlarının belirlenmesinde görevlidir. Ancak bu ürünlerin satışı Sağlık Bakanlığı’nın görevleri arasında yer almaz.

Üniversite Hastaneleri üniversiteler tarafından işletilen hastanelerdir. Sağlık Bakanlığına bağlı değildir.

Birden fazla branşta, günübirlik ayakta muayene, teşhis, tedavi ve tıbbi bakım hizmetleri verilen asgari 5 gözlem yatağı ile 24 saat sağlık hizmeti sunan bir hastane bünyesinde veya bir hastane ile koordineli olmak kaydıyla kurulan sağlık kurumları gün hastaneleridir.

Poliklinikler, ayaktan muayene, tetkik, teşhis ve tedavi hizmetlerinin yapıldığı hastaların yataklı tedavi kurumlarında ilk müracaat ünitelerdir.

24.05.1933 tarih ve 2219 sayılı Hususi Hastaneler Kanunu, devletin resmi hastaneleri ve belediyelere ait hastaneler dışında kalan özel hastanelerin açılma, kullanma ve kapanma şartları ile teşkilat yapısını düzenlemektedir.

Sağlık kuruluşları, il sağlık müdürlükleri tarafından oluşturulan bir ekip tarafından düzenli olarak denetlenirler. Olağan denetimler dört ayda bir yapılır.

Finansal yönetim, sağlık hizmetleri organizasyonunda iki önemli rol oynamaktadır. Birincil rolü, bir borsa uzmanı gibi finansal bilgi sağlamaktır. İkincil rolü ise, finansal sonuçları periyodik, genellikle aylık olarak raporlamaktır.

Literatürde yer alan bilgilere göre, sağlık hizmetlerinin finansman yöntemini Beveridge (vergiye esaslı) ve Bismarck (sosyal sigorta esaslı) modelleri ile açıklamaktadır.

Türkiye’de sağlık sistemi finansmanı karma bir yapıya sahiptir. Sağlık için yapılan harcamalar temel olarak kamu sektörü ve özel sektör kaynakları tarafından karşılanmaktadır.

Sağlık hizmetlerinin finansmanı ile ilgili yöntemler incelendiğinde, genel olarak genel vergiler, sosyal sağlık sigortası, cepten yapılan ödemeler, özel sağlık sigortası ve tıbbi tasarruf hesabı adı altında yapılan ödemeler olmak üzere farklı sistemlerin farklı ülkeler tarafından uygulandığı görülmektedir.Bireylerin gelecekte karşılaşabilecekleri sağlık risklerine karşılık, kendilerine ait banka hesaplarına önceden para yatırma ve bu parayı sadece sağlık harcamaları için kullanmaları esasına dayanmaktadır.

DRGs, İngilizce Diagnosis Related Groups ifadesinin kısaltmasıdır. Tanıya dayalı gruplar ya da diğer adı ile teşhise dayalı ödemeye karşılık gelmektedir.

Sağlıkta Dönüşüm Programı öncesi Türkiye’de özel sektör çalışanları ve kamuda işçi statüsünde istihdam edilenler SSK, bağımsız olarak çalışanlar (örneğin, çiftçi, esnaf vb.) Bağ-Kur ve emekli devlet memurları Emekli Sandığı kapsamında sosyal güvenlik hizmetinden yararlanmıştır.

Devletin Emekli Sandığı’na dolaysız katkısının olduğunu söylemek mümkündür. Ancak aynı durum SSK için söz konusu değildir. Prim gelirleri, menkul kıymet gelirleri, gayrimenkul kira gelirleri ve genel bütçe yardımları SSK kurum gelirleri arasında sayılabilir.

Sosyal Sigortalar Kurumu Başkanlığı, Bağ-Kur Genel Müdürlüğü ve Emekli Sandığı Genel Müdürlüğü’nü aynı çatı altında toplayan kanun 20.06.2006 tarihli ve 26173 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe
giren 5502 sayılı Sosyal Güvenlik Kurumu Kanunudur.

Türkiye’de 01.01.2012 tarihinden itibaren tüm nüfus zorunlu olarak Genel Sağlık Sigortası kapsamına alınmıştır.