SAĞLIK İŞLETMELERİNDE HALKLA İLİŞKİLER

Halkla ilişkiler yönetiminin temel amacı, il­gili kurum ya da kuruluşun olumlu bir itibarını korumak ve olumlu imajına yol açan ve dürüst görünmesini sağlayan halk, potansiyel müşteriler, ortaklar, yatırımcılar, çalışanlar ve diğer paydaşlar ile stratejik bir ilişkiyi sürdürülebilir kılmaktır.

İnsanların belirli bir düzen içinde yaşama tut­kusu, yönetimin ortaya çıkmasına neden olmuştur. İnsan davranışlarına dayanması sebebiyle sosyal bir bilim olarak adlandırılan yönetim bilimi fark­lı evrelerden geçmiştir.

Tarım top­lumuna kadar yönetim aile-kabile olarak yaşayan insan doğal kaynakların kullanımını, avlanmayı yönetmiştir. Tarım toplumu ve sanayi toplumunda ise insanların yönetici seçme ve devletleşme süreci başlamıştır. Tarihte Mısırlıların piramitleri yaparak yönetim fonksiyonlarından planlama adımını ba­şarılı bir şekilde gerçekleştirmiş olduğu bilinmekte­dir.

Bilimsel yönetim öncesi dönemde çalışanlar sosyal kast sisteminde otokratik bir yönetim anlayışı altında çalışmakta­dır. O dönemde ekonomist Adam Smith “Ulus­ların Zenginliği” kitabında iş bölümünün önemi üzerinde durmuştur ve iş bölümünün ulusları zen­ginleştirdiğini vurgulamıştır. Bu düşünce prensibi yönetim alanında çalışan araştırmacılara da katkı sağlamıştır. Bir diğer önemli isim matematikçi Charles Babbage “Makineler ve İmalatçıların Eko­nomisi” isimli eserinde yönetimin sorunlarını dik­kate almıştır ve verimlilik ile ilgilenmiştir.

Bilimsel yönetim yaklaşımının gelişmesinin temelinde yaşanan sanayi devrimi sonrası makine­leşmenin hızlanmasıdır. Bu yaklaşımın öncü isim­leri F. W. Taylor, görev ve sorumluluk kavramlarını uygulamaya koymuş çalışanlara planlı bir görev­lendirme yapılması gerekliliğini vurgulamıştır. H. Emerson verimliliğin 12 ilkesini ortaya koymuştur. H. L. Gantt işçilere prim, eğitim gibi sosyal hakla­rı desteklemiştir. Bugün hâlâ kullanılan “PERT”in temeli “Gantt şemaları” tekniklerini geliştirmiştir.

Benchmarking: Örgütün sektördeki en iyi işletmeyi kendine örnek alarak eksiklikleri­ni gidermesi durumudur. İşletme en iyisi ile kendini kıyaslar ve taklit yoluna gider.

Örgütleme, organize etme işlemi belirlenen plan­ların eyleme geçme sürecidir. Örgütleme, örgütün, insan ve diğer kaynakları kullanarak, planlarında yer alan amaçlarına ulaşabilmesi için ihtiyaç duyduğu bir süreçtir. Bu bağlamda örgütleme, planlama süreci dâhilinde belirlenen he­deflere ulaşabilmek için gerçekleştirilen eleman ve kaynak atama sürecidir.

Halkla ilişkiler yönetiminde planlama süreci en önemli süreçlerden biridir. Hedeflerini gerçekleştir­mek için işletme ve kurumlar gideceği yönü bilme­li ve buna hazırlık yapmalıdır. Giderek rekabetin büyük yer kapladığı iş dünyasında halkla ilişkile­rin planlama süreci kurum kültürü açısından etkili bir imaj oluşturmasında önemlidir. Halkla ilişkiler sürecinde doğru ve iyi bir plan yapılması kriz ve sorun yaşanmasını engeller. Vizyon, misyon, tak­tik, strateji ve amaçlarını en mantıklı şekilde be­lirleyerek bu kavramlar doğrultusunda planlama aşamasını tamamlamaya çalışır.

Dönüşümcü liderlerin özellik­leri sıralanırken öncelikli olarak idealleştirilmiş etki­den bahsedilmektedir. İdealleştirilmiş etki ise liderlere misyon ve vizyon katar, karşı tarafa saygı duymayı sağlar. Dönüşümcü liderler takipçilerine rol model olurlar ve takipçileri liderlerine saygı duyarlar, güve­nirler,hayranlık duyarlar ve imrenirler. Kendilerini liderleri ile ifade ederler, liderler de takipçilerinin sı­radanlık dışına çıkmaları, istekli olmaları konusun­da gayret ederler.

Bilimsel Yönetim Öncesi dönemde çalışanlar, sosyal kast sisteminde otokratik bir yönetim anlayışı altında çalışmaktadır. O dönemde ekonomist Adam Smith “Ulusların Zenginliği” kitabında iş bölümünün önemi üzerinde durmuştur ve iş bölümünün ulusları zenginleştirdiğini vurgulamıştır.

Klasik yönetim teorileri kendi içinde üç bölüme ayrılmıştır. Bunlar; bilimsel yönetim yaklaşımı, yönetim süreci yaklaşımı ve bürokratik yönetim yaklaşımıdır. Bilimsel yönetim yaklaşımının gelişmesinin temelinde yaşanan sanayi devrimi sonrası makineleşmenin hızlanmasıdır.

Bürokratik yönetim yaklaşımı, Alman sosyolog Max Weber tarafından geliştirilmiştir.

Çağdaş yönetim yaklaşımı çeşitli alt konular altında gelişmektedir (Genç, 2019: 56). Bunlardan biri Toplam kalite yönetimidir. Kalite müşteri düzeyinde ölçülürken toplam kalite sadece ürünün müşterinin beklentisini karşılama düzeyi değil, aynı zamanda tüm işletme faaliyetlerini içermesi durumudur. Çıkış felsefesi yeri Japonya’dır dört temel ilkesi; müşteri, çalışanların kenetlenmesi, ekonomik rantabilite ve Kaizen’dir.

Modern yönetim yaklaşımı, sistem ve durumsallık yaklaşımı olarak iki farklı yapıdan oluşmuştur. Durumsallık yaklaşımında örgütler faaliyet gösterdikleri var oldukları çevreden etkilenirler. Bu yüzden değişen her durumda farklı bir strateji uygulamaları gerekmektedir.

Denetleme Fonksiyonu: Denetleme, yönetim sürecinin son aşamasıdır. Bir yönetimin başarılı bir şekilde sonuçlanması kontrol fonksiyonunun tamamlanması ile olur.

Planlama ve örgütleme fonksiyonları tamamlandıktan sonra yöneticiler astlarına emir vermesi ya da ne tür bir yol izleyeceklerini belirtmek zorundadır. Bu yöneltme unsurları arasında karar verme, emir verme, güdüleme ve harekete geçirme aşamaları yer almaktadır. En önemlisi emir vermedir. Emir; akla uygun, tam, açık, yapılan işle ilgili olmak zorundadır. Yöneltmenin asıl konusu insandır ve insan kaynaklarıdır.

Denetim sürecinin evreleri bulunmaktadır. Bunlar; standartların belirlenmesi, fiilî durumun saptanması, karşılaştırma yapılması ve düzeltici tedbirlerin alınmasıdır. Denetim tarafsız olmalıdır. Çünkü denetim düzeltici ve önleyici bir fonksiyondur.

Kriz yönetimi: Halkla ilişkiler, kuruluşun operasyonları müşterisini etkileyen acil bir durumla karıştığında kullanılacak yöntemler ve politikaları belirler. Bilginin çalışanlara, medyaya, hükümete ve diğer önemli kişilere dağıtılmasına yönelik politikaları ve prosedürleri içerir.

Ahenk yaratan liderlik tipinde uyumu yakalamak avantajları ve olanakları yakalayıp, dezavantajları ve sorunları en aza indirmekten geçer. Bu liderlik tipinin yaratmanın bir başka boyutu da şunlardan geçmektedir. Küçük şeylere takınılmamalı, bulunduğu ortamı iyi bir şekilde anlamdırmalı, takım bütünlüğünü sağlamalı, söyledikleri ve yaptıkları arasında çelişkiye düşmemeli ve iyi bir gözlemci olmalıdır.

Klasik yönetim teorileri kendi içinde üç bölüme ayrılmıştır. Bunlar; bilimsel yönetim yaklaşımı, yönetim süreci yaklaşımı ve bürokratik yönetim yaklaşımıdır.