SAĞLIK İŞLETMELERİNDE HALKLA İLİŞKİLER - Deneme Sınavı - 3

Kamuoyunu araştırmak veya duygu, düşüncelerini öğrenmek, tepkileri ölçmek bunu belirli bir yol veya hatta birkaç farklı yöntem kullanarak yapmak gerekmektedir. Bu konuda farklı görüş yolları ve farklı kıstaslar yer almaktadır. Bunlar; maliyetler, çalışılan örneklerin boyutuna bağlı olarak büyük ölçüde değişmektedir. Bu doğrultuda yaygın kullanılan yöntemler; kamuoyu yoklamaları, odak gruplar, anket soruları ve delphi gruplarıdır. Doğru yanıt B seçeneğidir.

Doğrudan lobicilik; lobici ile karar verici yetkili kişi arasında doğrudan, aracısız ve yüzyüze bilgi ve iletişim aktarımıdır (sayfa 48, Tablo 3.3). Doğru yanıt C seçeneğidir.

Dilekçeler, özellikle hükümet ve yerel planlamacılardakiler olmak üzere, otorite figürlerine huzursuz olan kamusal veya tabandan ifade etmenin uzun süredir devam eden bir yoludur. Bir dilekçedeki anahtar şey, endişe yaratan konuyu kapsayan açık ve özlü bir açıklama ve dilekçelerin otoritenin yapmasını istediği eylemin açık bir ifadesine sahip olmaktır. Bu açıklamadan da görülebileceği gibi sorunun doğru yanıtı B seçeneğidir.

Tıbbi konuşmacıya toplum sağlığını ilgilendiren konularda gerekli iletişim araçlarını ve halkla ilişkiler stratejilerini kullanarak açık, doğrudan ve etkin bir şekilde iletmesi açısından ihtiyaç vardır. Sağlık ve bilim konuşmacıları gerekli bilgileri topluma aktarmak için hassas noktalara dikkati çekebilmektedir. O halde sorunun doğru yanıtı A seçeneğidir.

Sağlık sektöründe insan kaynağı güçlüğü, medya platformlarındaki konuşmaların azlığı, şeffaf bilgi aktarım süreçlerindeki yoksunluk gibi etkenlerin devlet sisteminde çalışmadığı düşünüldüğünde ne denli etkiler doğurabileceğini görmek bile istemeyiz. İşte bu nedenle tıp, sağlık ve bilim konuşmaları önem arz etmektedir. Bu davranış şekillerinde hızlı ve güvenilir sonuçları oluşturmak adına sağlık konuşmalarının kesintiye uğratılmadan doğru bir şekilde paylaşılması gerekmektedir. Bu açıklamalardan da anlaşılacağı üzere sorunun doğru yanıtı D seçeneğidir.

Klasik yönetim teorileri kendi içinde üç bölüme ayrılmıştır. Bunlar; bilimsel yönetim yaklaşımı, yönetim süreci yaklaşımı ve bürokratik yönetim yaklaşımıdır.

Bürokratik yönetim yaklaşımı ise Alman sosyolog Max Weber tarafından geliştirilmiştir

Bilimsel yönetim yaklaşımının gelişmesinin
temelinde yaşanan sanayi devrimi sonrası makineleşmenin hızlanmasıdır. Bu yaklaşımın öncü isimleri F. W. Taylor, görev ve sorumluluk kavramlarını
uygulamaya koymuş çalışanlara planlı bir görevlendirme yapılması gerekliliğini vurgulamıştır. H.
Emerson verimliliğin 12 ilkesini ortaya koymuştur.
H. L. Gantt işçilere prim, eğitim gibi sosyal hakları desteklemiştir. Bugün hâlâ kullanılan “PERT”in
temeli “Gantt şemaları” tekniklerini geliştirmiştir

Modern Yönetim Teorileri
Neo-klasik yönetim yaklaşımında insan unsuruna odaklanma örgütlerin teknik ve fiziksel yapılarındaki sorunları göz ardı etmelerine neden
olmuştur. Bu nedenle İkinci Dünya Savaşı yıllarından itibariyle modern yönetim yaklaşımı yer almaya başlamıştır

Neo-klasik yönetim yaklaşımı öncüleri; Elton Mayo, Kurt Lewin, J. F. Roetlishberger
davranış bilimine katkı sağlamış ve insan ilişkileri
yaklaşımını geliştirmişlerdir.

Çağdaş yönetim
yaklaşımı çeşitli alt konular altında gelişmektedir
(Genç, 2019: 56):
• Toplam kalite yönetimi: Kalite müşteri düzeyinde ölçülürken toplam kalite sadece
ürünün müşterinin beklentisini karşılama
düzeyi değil, aynı zamanda tüm işletme
faaliyetlerini içermesi durumudur. Çıkış
felsefesi yeri Japonya’dır dört temel ilkesi;
müşteri, çalışanların kenetlenmesi, ekonomik rantabilite ve Kaizen’dir.
• Değişim mühendisliği: Teknik bir durumdur. Örgütün tüm sistemlerinin yenilenerek yeniden kurulmasıdır.
• Reorganizasyon: Kısaca yeniden yapılandırma
olarak ifade edilmektedir. Değişen koşullara
adapte olamayan işletmeler çeşitli sorunlarla
karşılaşmaktadır. Bu sorunları çözmek için
reorganizasyon stratejisi geliştirmektedirler.
• Küçülme: Büyüme işletmelere çeşitli yükler (işleyiş zorluğu, rekabet edememe vb.)
getirir. Küçülme yaklaşımı ile örgüt maliyetlerini azaltır, çalışan sayısını düşürür ve
gereksiz iş yükünden kurtulur.

Henry Fayol yönetim fonksiyonlarını beş
başlık altında toplamıştır. Bunlar;
• Planlama
• Örgütlenme
• Yöneltme
• Koordinasyon
• Denetleme

Planlama sürecinde ön plana çıkan bazı plan türleri mevcuttur. Bunlar;
• Kullanım biçimlerine göre: Sabit plan ve tek amaçlı plan
• Niteliklerine göre: Stratejik plan ve taktik planı
• Sürelerine göre: Uzun süreli plan, orta süreli plan ve kısa
süreli plan

Örgütleme, organize etme işlemi belirlenen planların eyleme geçme sürecidir. Örgütleme, örgütün, insan ve diğer kaynakları kullanarak, planlarında yer
alan amaçlarına ulaşabilmesi için ihtiyaç duyduğu bir süreçtir (Horsley vd, 2005: 13).

İletişim yönetimi: Halkla ilişkilerde kullanılan temel bir teknik, hedef kitleyi tanımlamak ve mesajları her bir kitleye uygun hale
getirmektir. Halkla ilişkiler rolü, kuruluşun
genel hedefleriyle tutarlı iletişim hedefleri
geliştirilmesini gerektirir. İki yönlü iletişimciler olarak halkla ilişkiler profesyonelleri doğrudan müşterisiyle etkileşime girer
ve elde edilen bilgileri (önerilerle) yönetim
ekibinin diğer üyelerine iletir.

Halkla ilişkiler ve propaganda arasındaki temel fark, amaçlarından kaynaklanmaktadır. Halkla ilişkiler kuruluşun çevresiyle karşılıklı anlayışı geliştirme amacıyla çalışırken propaganda hedeflenen bir durumun gerçekleştirilmesi için algıları yönetme, bilinci etkileme amaçlıdır.

Halkla ilişkiler kurum ile hedef kitle arasındaki uyumu sağlarken pazarlama tedarikçiden son kullanıcıya kadar olan zincirin aktarımını sağlar.

Halkla ilişkileri şekillendiren en belirgin olay
sanayi devrimidir

Halkla ilişkiler kurumun hedef kitlesi ile bütünleşme çabasıdır. Halkla ilişkiler tanımlamalarında;
• İyi niyet ilkesi ve karşılıklı anlayış düşüncesi
• Önceden planlanmış çabalar
• Sempati ve destek elde etme çabası
• Olumlu bir imaj oluşturma çabası
• İki yönlü iletişim felsefesi
• Kuruluşla hedef kitle arasındaki olumlu sonucun alınması vb. ifadeler görülmektedir

Halkla ilişkilerde tanıma ve tanıtma olarak iki
önemli işlev söz konusudur. Tanıma işlevinde çift
taraflı iletişim, tanıtma işlevinde tek taraflı iletişim
süreci yaşanmaktadır. Tanıtma işlevinde kuruluşun
faaliyetlerini kamuya açıklama, tanıma işlevinde
ise bu faaliyetlere ilişkin geribildirim önemlidir.
Günümüzde sosyal medyanın öne çıkması halkla
ilişkiler araçlarının değişmesine neden olmuştur.
Halkla ilişkiler faaliyetlerinin sürdürülebilir olması
hedef kitlenin anlaşılmasına bağlıdır. Hedef kitleyi
tanımak tüketici davranışlarını anlamak teknolojik
çevreden soyutlanamaz.

Halkla ilişkilerin bu amaçlarla bazı temel ilkelere bağlı olarak çalışmalarını yürütmektedir. Bu ilkelerden ilki iki yönlü iletişim sürecini sağlamaktır.
Kamuoyuna doğru bilgileri aktarırken onların beklentilerini, ihtiyaçlarını anlamaya çalışmaktadır.
Böylelikle sağlıklı bir iletişim ortamı sağlar. İkinci
olarak doğru bilgi vermek ve dürüst davranmak
halkla ilişkilerin en önemli ilkesidir.