SAĞLIK HUKUKU

Verilen tanım Dünya Sağlık Örgütü'ne (WHO) aittir. Yalnızca hastalık ve sakatlığın olmayışı hâli değil aynı zamanda bedenen, ruhen ve sosyal yönden tam olma hâli, sağlığın tanımı kapsamına girmektedir.

Tıp yemini Hipokrates'e atfedilmektedir.

Hasta hakları, çok kapsamlı bir dizi kavramı içinde barındırmaktadır. Burada hasta hakları ile kastedilen sağlığını bir şekilde kaybeden hastanın yeniden sağlığına kavuşma aşamasında karşılaştığı topyekûn haklar manzumesidir.

Hasta haklarına ilişkin ilk uluslararası belge niteliğini taşıyan bildirge, Dünya Tabipler Birliğinin 34. Genel Kurulunda kabul edilen “Lizbon Bildirgesi”dir.

Lizbon Bildirgesi, temel hasta haklarını konu alan 6 madde ve hekimlere bunları sağlamak konusunda görev veren bir paragraftan oluşmaktadır. "Ağır hastalık durumunda ücretsiz tedavi alma hakkı" şeklinde bir hakka yer verilmemiştir.

Avrupa Konseyi, “İnsan Hakları ve Biyotıp Sözleşmesi” ile biyoetik sorunları insan hakları çerçevesine dâhil ederek bu alandaki ilk bağlayıcı insan hakları belgesini yayımlamıştır.

1998 yılında yayımlanan Hasta Hakları Yönetmeliği ile hasta hakları düzenleme altına alınmıştır.

Bu hüküm gereğince, hastaya sağlık durumu, uygulanacak tıbbi işlemler, bu işlemlerin muhtemel olumlu olumsuz etkileri, alternatif müdahale yöntemleri, tedavinin kabul edilmemesi hâlinde meydana gelebilecek muhtemel sonuçlar ve hastalığın gidişatı bakımından sözlü veya yazılı bilgilendirme yapılmalıdır. Ancak istatistiki veriler almak bu hak kapsamında değerlendirilemez.

Sosyal güvenlik durumunu sağlık kurumuna bildirmek hasta yükümlülüklerindendir. Diğer seçeneklerde verilenler hasta hakları kapsamındadır.

Hipokrat yemininin hekim açısından getirmiş olduğu düzenlemeleri, İnsan Hakları
Evrensel Beyannamesi salt insan hakları temelinde değerlendirmiştir.

Hasta haklarına ilişkin ilk uluslararası belge niteliğini taşıyan bildirge, Dünya Tabipler Birliğinin 34. Genel Kurulunda kabul edilen “Lizbon Bildirgesi”dir.

her hastanın onurlu bir şekilde ölme hakkının varlığını kabul eden ilk düzenleme, hasta haklarına ilişkin ilk uluslararası belge niteliğini taşıyan “Lizbon Bildirgesi”dir.

Personeli Tanıma, Seçme ve Değiştirme hakkı, ülkemizde 1998 yılında yayımlanan Hasta Hakları Yönetmeliği’nde yer almaktadır.

Hekimlerin, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanun’un 46. maddesi gereğince, mesleki ve sürekli uğraşıları sebebiyle tanıklıktan çekinme hakkı bulunmaktadır. Bir yükümlülük değildir.