REKREASYON YÖNETİMİ - Deneme Sınavı - 8

Riski üstlenme riskle mücadele etmenin farklı bir yoludur. Organizasyon riskin farkındadır ve riskin oluşması durumunda meydana gelebilecek sonuçların kabul edilip edilmeyeceğine karar verir. Organizasyon riskten kaçınamadığında ve riski transfer edemediğinde üstlenme kararı alır. Genel olarak düşük risk için uygun bir yöntemdir. Risk aktif veya pasif olarak üstlenilebilir. Aktif üstlenmede risk tanımlanır, değerlendirilir ve karşılaşılabilecek kayıplara karşı eldeki gelir ve kaynaklarla telafi yöntemine gidilir. Riski pasif üstlenme ise riskin yapılan hata veya gözden kaçırma durumuyla meydana gelmesiyle ortaya çıkar. Organizasyon yöneticilerinin hizmet süresi boyunca tesiste doktor bulundurarak ve meydana gelebilecek her hangi bir hastalık, sakatlanma, yaralanma durumunda doktorun müdahaleye hazır bulunması örnek olarak verilebilir. Doğru cevap C şıkkıdır.

Toplam kalite yönetiminin üç temel bileşeni aşağıdaki gibidir;

Müşteri odaklılık (müşteri tatmini): Müşteriler toplam kalite yönetiminin temelinde
yer alır ve kaynaklara da temel oluşturur.
Sürekli gelişim (yenilikler): Organizasyonlar müşterilerine değer sunmak adına tüm
süreçleri değerlendirerek düzeltir ve sürekli olarak iyileştirir.
Dahil olma: Organizasyonda tüm çalışanlar müşteriye sunulan değeri artırmak için
tüm sürece başından sonuna dahil olur. Doğru cevap B şıkkıdır.

Rekreatif alışveriş, bireylerin boş vakitlerini değerlendirme amaçlı gerçekleştirdikleri alış­ veriş sürecini, içsel tatmin sağlamak, zevk almak ve eğlenceli eşsiz deneyimler yaşamak için geçirdiği, ekonomik alışverişten bağımsız bir alışveriş çeşididir.

Hizmet kavramı nihai tüketicilere ya da işletmelere pazarlandığında istek ve ihtiyaçları karşılayan eylemler bütünüdür.

Hizmetler türdeş değildir: Değişkenlik hizmetlerin doğasında yer almaktadır. Her hizmet hem tüketici hem de satıcısına özgüdür. Benzer bir şekilde, her hizmet sağlayıcısının aynı hizmeti her defasında aynı özellikte sunması mümkün değildir. Örneğin, bir terzinin diktiği iki gömlek birbirine benzemez. Bu nedenle hizmetler için standardizasyon geliştirilmesi oldukça zordur

Boş zaman, tüketicinin ekonomik, yasal, moral ve toplumsal zorunluluk ve fiziksel gereklilik hissetmediği zaman dilimidir. Boş zaman, tüketicinin çalışma zamanı ve isteğe bağlı olmayan zamanı dışında kalan ve zevk aldığı şeyleri yapabildiği zamandır

Rekreasyon ise insanların boş zamanlarını değerlendirmek amacıyla yaptıkları gönüllü faaliyetleri kapsamaktadır. Yapısında pek çok hizmet barındı­ ran boş zaman endüstrisi, erken dönemlerde büyüyen boş zaman pazarının önemini ve potansiyelini fark etmeye başlamıştır.

Pazarlama, doğru ürün ve hizmetleri müşterilere sunmak amacıyla müşteriler, ürünler ve hizmetler arasında en iyi ilişkileri kurma yöntemidir.

Çekirdek ürün, alıcılara, ürün tarafından karşılanacak kişisel ihti­ yaçlar olarak tanımlanan yararları sağlamaktadır.

Fiyat, yöneticiler ve pazarlamacılar tarafından kontrol edilebilen pazarlama araçların­ dan biri iken müşteriler açısından bir hizmetin satın alınabilmesi için katlanılan maddi fedakârlıktır.

Tutundurma, temel olarak sunulan ürün ya da hizmetleri denemek için potansiyel tüke­ ticileri cesaretlendirmek için bazı ek teşvikler oluşturmaktır.

Kişisel Satış: İyi niyet inşa etme ya da satış yapma amacıyla bir ya da daha fazla alıcıya sözlü konuşma ile satış yapılması anlamına gelmektedir (Edginton ve ark., 2001: 288). Bir değişim yaratma niyeti ve direkt yüz­yüze iletişim ile kişisel satış düşünülür.

Stebbins (1982) ciddi boş zamanı kayıtsız boş zamandan ayırt eden özellikleri şu şekilde sıralamıştır;

• Boş zaman etkinliği uğruna sebat etmek • Boş zaman etkinliği uğruna kayda değer kişisel bir çaba harcamak • Aşamalı olarak ilerleme ve boş zaman kariyeri elde etmek • Boş zaman davranışı sonucunda kendini gerçekleştirme, özgüven, yenilenme, sosyalleşme gibi somut ve sürekli faydalar sağlamak • Boş zaman etkinliğinin diğer katılımcılarıyla sosyal bir topluluk olabilmek ve bu toplulukla ortak değerlere sahip olmak • Boş zaman etkinliğine tutkuyla bağlanmaktır.

Rekreasyonda program geliştirme, en genel anlamıyla; rekreasyon programlarının tasarlanması, uygulanması, değerlendirilmesi ve değerlendirme sonucu elde edilen veriler doğrultusunda yeniden düzenlenmesi sürecidir.

Klasik dönem; 1880 ile 1940 yılları arasını kapsamaktadır. 1800’ lerin ortalarında
çocukların yaşamında oyun kavramının öneminin hem eğitimciler hem de aileler tarafından öne çıkarılmasıyla, oyun alanlarının rekreasyon programlarının merkezinde yer aldığı söylenebilir. Bu dönemin en temel özelliği hareket etmenin doğallığını kullanarak çocuklara kendilerini keşfetme ve mutlu olma fırsatı sağlamaktır.

Neo-klasik dönem programlarının temel özelliği, klasik dönemde çocuk odaklı programların her yaş grubundan bireylere hitap eder nitelik kazanmasıdır.

Kökeni Yunanca olan “pragma” kelimesi iş ve eylem, “pragmatik” ise eyleme ve işe dönük anlamlarına gelmektedir.

İdealizm felsefi akımının babası olarak görülen Platon’ a göre, gerçeklik ruhsal ve düşünseldir.

Varoluşculuk (Existentialism)’a göre yaşamın en önemli amacı, insanın kendi özgürlüğünü yaşamasıdır.

Beklenti Yaklaşımı anketler ve insanlara soru sorma yoluyla onların beklentilerine ve ihtiyaçlarına hitap eden programlar geliştirmeyi esas alır.