RADYO VE TELEVİZYONDA PROGRAM YAPIMI - Deneme Sınavı - 1

Zaman Kodu (Time Code) Zaman kodu, kurguda kaydedilen ses ve görüntünün kesin yerini belirleyen ve ses ile görüntünün senkronlanmasını sağlayan sistemdir. Zaman kodu, görüntünün yerini saat, dakika, saniye ve kare olarak belirtir ve bir anlamda, çekimin her bir karesini zaman açısından damgalar.

Ses köprüsü, ses öğelerinin çekimler arasında bağlantı ve geçiş sağlamak için kullanıldığı durumlardır.

Baskın ya da seçici ses, seyircinin dikkatini programda belli bir yere çekmek için kullanılır. Sahnedeki bazı seslerin düzeyi düşürülürken diğer seslerin düzeyi yükseltilerek gerçekleştirilir. Böylelikle seyircinin dikkati o sesi çıkaran nesneye yönelir.

Müzik: Müzik, televizyon programında görüntülerin yarattığı atmosferi güçlendirir, ritmini ve oluşunu vurgular ve destekler.

Dublaj: Tüm çekimler bittikten sonra, sokak gürültüsü, kamera sesi gibi çeşitli nedenlerle dış mekanlarda kaydedilen ancak kullanılmayacak durumda olan diyalogların yerine oyuncular tarafından görüntüler eşliğinde dudak senkronu sağlanarak yeniden kaydedilme sürecidir.

Sayısal Kurgunun Basamakları; Görüntülerin Aktarılması ve Depolanması, Kaba Kurgu, Kaba Ses Miksi ve Son Kurgudur.

Analog kurgu banttan banda yapılan kurgudur. Analog kurgu sistemi; Monitör, oynatıcı cihaz, kayıt cihazı ve kurgu kontrol cihazından oluşur.

Ses kurgusu yapılırken kullanılan ses öğeleri; • Senkronlu sesler (Diyaloglar), • Senkronsuz sesler (Ses efektleri, doğal sesler), • Dublaj, • Görüntü üstü ses ya da anlatım ve • Müzikten oluşur. Senkronlu sesler: Senkronlu sesler oyuncular arasındaki konuşmalardır. Görüntü kaydı yapılırken aynı anda oyuncuların konuşmaları da senkronlu olarak kaydedilir. Görüntüde oyuncu konuşmak için dudağını oynatmaya başladığı anda konuşma sesi de duyulur. Senkronlu sesler kimi zaman çevre sesleri ile birlikte kaydedilirken kimi zaman da diğer seslerden soyutlanarak kaydedilir. Diyalog ana ses öğesidir.

Ses yönetmeni, ses öğelerini kullanarak programın daha etkili bir hale gelmesini sağlar. Ses yönetmeni diyalogları, doğal sesleri, müziği ve ses efektlerini bir anlatım aracı gibi kullanarak bunu gerçekleştirmeye çalışır. Ses yönetmeninin ustalığı, programın niteliğinin arttırılmasında en önemli unsurdur.

Kurgucu, çekimlerin tamamlanmasından sonra yönetmenle birlikte programın amacına ve süresine göre senaryoya bağlı kalarak görüntüleri ve sesleri seçen, teknik ve sanatsal açıdan onları birbirine ekleyerek kurgulayan kişidir. Bu nedenle kurgucu televizyonun ve kullandığı kurgu teknolojisinin tüm teknik özelliklerini çok iyi bilmeli, teknik olarak ortaya çıkabilecek sorunları çözme becerisine sahip olmalıdır.Usta bir kurgucu, çekimleri ve diğer tüm öğeleri parçalara ayırır, daha sonra onları mükemmel bir akış oluşturacak şekilde bir araya getirir. Yaratıcı bir sanatçı olarak çekimlerin akış hızı, ritmi ile birlikte aksiyonun içindeki çatışma ve gerilimlerle bir atmosfer oluşturmaya çalşır.

Yapımcı ve yönetmenin rolü; Görüntü kasetlerini kurguya hazırlamak, bant kayıt formlarını toplamak, görüntüleri izlemek ve dökümünü yapmaktır.

Paralel Kurgu: İki ayrı ancak birbiriyle ilişkili olayların aynı zamanda gerçekleşmesidir. Kurgucu olaylar arasında çapraz kesmeler yaparak aksiyonun gelişmesini sağlar.

Paralel Kurgu: İki ayrı ancak birbiriyle ilişkili olayların aynı zamanda gerçekleşmesidir. Kurgucu olaylar arasında çapraz kesmeler yaparak aksiyonun gelişmesini sağlar.

Master çekim tekniğinde sahnenin ya da aksiyon alanının tamamı genel çekimle görüntülenir. Bu çekim,
sahnenin genelini seyirciye tanıtması açısından ve kurgu sırasında sürekliliğin
korunmasında önemlidir. Master çekim, sahnenin genel atmosferini vermek ve
oyuncuların sahnede bulundukları yerleri, sahne içindeki hareketlerini, sahneye
giriş çıkışlarını seyirciye göstermek amacıyla yapılır. Bu çekim, genellikle kamera
konumlarının oluşturduğu üçgen formun tepe noktasındaki kamera konumundan yapılır.

Yapımcıya yaratıcılık bakımından en fazla denetim olanağı sağlayan yapım tarzı
tek kamerayla yapılan çekimlerdir. Burada program tek bir kamerayla ve her bir
sahne çok sayıda çekimlere bölünmüş olarak gerçekleştirilir. İster stüdyo, ister dış
mekan olsun tek kameralı yapımlarda çekimler, ayrı ayrı planlanıp gerçekleştirilir. Çoklu kamera stüdyo yapımlarından farkı, sürecin kesintili olmasıdır. Çoklu
kamera yapımlarında çekim, başladıktan sonra kesintisizce devam eder ve program kurguya gerek duyulmadan tamamlanır. Oysa tek kamera yapımlarında her
çekim tek tek planlanır ve gerçekleştirilir. Programın tamamlanması, kaydedilen
çekimlerin senaryodaki sıraya göre kurgulanması ile gerçekleşir.

Storyboard oluşturmak yönetmenin görevlerinden biri değildir.