RADYO VE TELEVİZYON İŞLETMECİLİĞİ

İşletmelerde finansal kararlar finansman kararları, yatırım kararları ve temettü politikaları olmak üzere üç gruba ayrılabilir. Doğru yanıt E seçeneğidir.

Finans yöneticisi hazırlanan finansal tabloları, yatırım kararlarını, nakit yönetim sonuçlarını inceler ve işletmenin uzun vadeli stratejik hedeflerine ulaşması için stratejiler geliştirir ve uygular. Doğru yanıt D seçeneğidir.

Finansal yöneticilerin görevleri şirketin ölçeğine, sektörün özelliğine firmanın yaşına ve bağımsız ya da grup şirketi olmasına göre farklılaşır. Doğru yanıt D seçeneğidir.

Bilançoda yer alan dönen varlıklar işletme sermayesi olarak tanımlanır. Doğru yanıt A seçeneğidir.

İşletme sermayesi ihtiyacını etkileyen faktörlerin başlıcaları; enflasyon düzeyi, firma satışların mevsimselliği, işletme
büyüme hızı, üretim sürecinin uzunluğu vb. olarak sıralanabilir. İşletmenin konumu bu faktörler arasında yer almaz. Doğru yanıt D seçeneğidir.

Seçeneklerin tamamı nakit bütçesinin hazırlanabilmesi için gereklidir. Doğru yanıt E seçeneğidir.

Nakit  bütçesinin faydalarından biri nakit ödenecek kar paylarına ihtiyaç kalmaması değil nakit ödenecek kar paylarının planlanmasıdır. Doğru yanıt B seçeneğidir.

Menkulleştirme, gelecekte gerçekleştirilecek belirli nakit akımları güvence gösterilerek, finansal piyasalardan borçlanma olanağı sağlar. Doğru yanıt A seçeneğidir.

Forfaiting, dış satım işlemlerinden doğan orta süreli ve bir banka tarafından garanti edilmiş alacağın, rücu edilmemek (geri dönmemek) koşulu ile satışı olarak tanımlanabilir. Doğru yanıt C seçeneğidir.

İşletmelerde yaygın olarak kullanılan temel kaynak özsermayedir. Doğru yanıt A seçeneğidir.

Gerçekleştirilmesine yönelik finansal kararların alınması, uygulanması, denetlenmesi ve değerlendirilmesinden oluşan bir süreçtir. İşletmelerin istikrarlı orta ve uzun vadeli planlar oluşturması ekonomik ve siyasi ortamla ilgili tahminlerin sağlıklı yapılmasıyla mümkündür.

İşletme yönetiminin hiyerarşik açıdan bölümlendirilmesinde üç temel alanın varlığı kabul edilmektedir. Bunlardan ilki tepe yönetim olup, işletmelerdeki yönetim kurulu olarak nitelendirilmektedir. Yönetim kurulu denetim ve yönetim işlevlerini birlikte yürütmektedir. İkinci olarak, orta kademe yönetimi gelmektedir. Orta kademe yönetimine örnek olarak işletmelerde bölüm yöneticileri verilebilir. Söz konusu yöneticiler, belirli alanlardaki (finans, üretim, vb.) görevleri yerine getirirken aralarında bir
koordinasyon vardır. Son olarak alt kademe yönetimi bulunmaktadır. Alt düzey yönetimine örnek olarak da çeşitli bölümlerdeki şefler verilebilir.

Nakit bütçesi değişik koşulları gösteren senaryolar altında gelecek dönem için nakit akımını göstermektedir. Nakit bütçesinin kesinliği nakit akımlarının tam olarak tahmin edilebilmesine, sektörün ve firmanın özelliklerine bağlıdır. Nakit bütçesinin hazırlanabilmesi için;

• Satışların tahmini,
• Nakit girişlerinin tahmini,
• Nakit çıkışlarının tahmini,
• Nakit açığı ve fazlasının belirlenmesi gereklidir.

Nakit bütçeleri satışların tahmini ile başlamaktadır. Ancak nakit akımlarının asıl kaynağı alacaklarıntahsilatıdır. İşletmeler dış kaynaklardan borçlanarak ve varlıklarını satarak da fon kaynağı sağlayabilirler. Nakit bütçesinin sağlıklı hazırlanabilmesi için işletmelerin alacak tahsilat politikalarını belirlemeleri gerekmektedir. Kredili satış yapan işletmelerin nakit girişleri satışın yapıldığı tarihten farklı zamanlarda gerçekleşmektedir.

Nakit bütçesinin yararlarını aşağıdaki şekilde sıralayabiliriz;

• Etkin nakit yönetimi sağlar,
• Borç ödemelerinin zamanlamasının yapılması,
• Mevsimlik dalgalanmalarının etkilerinin önceden belirlenmesi,
• Finansman seçenekleri arasından en uygun olanın bulunması,
• Dış finansmanın erken sağlanması sonucu oluşacak ek maliyetlerden kaçınılması,
• Nakit fazlası olduğu dönemlerde peşin indirimlerden yararlanılması,
• Borçlanma kapasitesinin görülerek borçlanma miktar ve vadelerde borçlanmanın sağlanması,
• Nakit olarak ödenecek kar paylarının planlanmasını sağlar.

Nakit bütçeleri genellikle 1 yıl veya 6 aylık dönemler için hazırlanır. Ancak nakit bütçesinin dönem uzunluğundan ziyade hangi aralıklarla hazırlanacağı önem kazanmaktadır. En sık görülen nakit bütçesi hazırlama aralığı bir aydır. Nakit dalgalanmalarının sıklığı, enflasyon oranı, nakit akımlarının miktarı, nakit giriş ve çıkışlarının zaman ve miktarındaki belirsizlik düzeyi ve likidite sıkıntısı gibi faktörler nakit bütçesinin hangi aralıklarla hazırlanacağını etkiler.

İşletmelerin nakit-hammadde-alacaklar-nakit döngüsünü tamamlanması için gereken süre, nakit akım döngüsünü göstermektedir. Kısa vadeli planlamanın ilk adımı nakit akım döngüsünün hesaplanmasıdır. Nakitin geri dönme süresinin hesaplanmasında dikkate alınması gereken faktörler aşağıdaki şekilde sıralanabilir:

• Hammadde dönüşüm süresi (Stok vadesi): Hammaddenin mamule dönüşmesi için gerekli olan ortalama süre
• Alacaklar dönüşüm süresi: Alacakların tahsil edilmesi için gereken ortalama süre (vade)
• Ticari borçların erteleme süresi: Hammaddenin satın alınması ile nakit ödeme yapılması arasında geçen süre
• Nakit dönüşüm süresi: Üretken kaynaklara yapılan nakit harcamalar ile mamul satışlarından nakit tahsilat yapılması arasında geçen süre.

hgfhfg

Özsermaye
İşletmelerde yaygın olarak kullanılan temel kaynak özsermayedir. Ödenmiş sermeye ve şirket fonlarından oluşan özsermaye olmadan hiçbir ticari işletme faaliyet gösteremez. Özsermaye finansman fonksiyonunun yanı sıra ortakların işletmedeki haklarını da gösterir. Söz konusu haklar, işletmelerde ödenmiş sermaye karşılığında çıkarılan pay senetleri ile izlenir.

Uzun vadeli krediler işletmeler için de çok caziptirler. Kredi kurumları başka bir bankanın açtığı kredilere katılmak veya kendi açtıkları kredinin bir kısmına başka bankaları ortak etmek isterler. Bu tür katılımların temeli “orantılı” veya “son giren ilk çıkar” (lifo) olarak belirlenir. Orantılı katılımlarda, bankalar krediye belli bir alanda katılarak pozisyon alırlar. Son giren ilk çıkar yönteminde ise katılan bankalar arasında birtakım öncelik farkları vardır. Krediye katılım sıralarına göre kredi kurumları sıralanır.
Çok büyük tutarlı kredilerde bankalar birleşerek sendikasyon oluştururlar. Sendikasyon kredisine
katılan bankaların katılım oranları sendikasyon anlaşmasında sıkça belirtilir. Her banka katılım oranında
sözleşme imzalar. Krediye öncülük eden banka, öncü banka olup diğer bankalar katılımcı banka olarak
adlandırılır.

Orta süreli krediler; yatırım, donatım ve işletme kredisi olmak üzere üç temel bölüme ayrılabilir. Orta süreli kredilerin sunulmasının temel koşulları aşağıdaki şekilde sıralanabilir:

• Projenin düzenli fon yaratacak nitelikte olması,
• İşletmenin sermaye yapısına uygun olması,
• Uzun süreli satış ve kar tahminlerinin yapılabilmesi,
• İşletmenin yeterli güvence sunabilmesi.

Yatırımları finanse etmek ve çalışma sermayesini artırmak amacıyla kullanılan orta vadeli kredilerin temel özellikleri aşağıdaki şekilde sıralanabilir:

• 2-5 yıl vadeli olarak açılmaktadır,
• Reeskonta kullanıldığında 2 yıllık ödemesiz dönem kabul edilebilir,
• Anapara genellikle 6 aylık ya da yıllık taksitlerle geri ödenmektedir,
• Orta vadeli krediler, net kar artı amortismanlarla ödenmektedir,
• Firmanın kredi değerliliği belirlenirken, uzun vadede borç ödeme gücü, gelecek yıllarda yaratacağı kaynaklar ve karlılığın sürekliliğine özel önem verilir,
• Orta süreli kredide riskin fazla olması sebebiyle genellikle ipotek teminatı gerekli görülmektedir,
• Kredi süresi uzadıkça artan risk genellikle faiz oranının da artmasına neden olmaktadır,
• Kredi limitinin belirlenmesinde projenin kredi değerliliği dikkate alınmaktadır,
• Orta süreli krediler vergi, resim, harç istisnası, destekleme primi özendirmelerden daha çok yararlanmaktadır.