RADYO VE TELEVİZYON HABERCİLİĞİ

Habercilikten eğlenceye, kamuoyu adına denetim ve eleştiri işlevinde bulunmaktan, kamuoyunun aydınlatılmasını ve serbest oluşumunu sağlamaya, eğlendirmeden eğitime kadar birçok işlevi yerine getiren radyo televizyon gibi iletişim araçları, bu özellikleriyle kamusal göreve sahip toplumsal bir iletişim kurumu olarak nitelendirilmektedir.

Basın özgürlüğü halkın haber alma ve bilgilenme özgürlüdür. Diğer deyişle basın özgürlüğü halka ait olan bir özgürlük alanıdır.

Haber yazmak; öncelikle varlıkların dış görünümlerini aşmayı, iyi bir gözlemi, ciddi bir araştırmayı, kapsamlı düşünmeyi, fikirleri öncelikler çerçevesinde düzene koymayı ve düzgün bir biçimde bunları ifade etmeyi gerektirir.

A
Televizyon haberlerinde, olayların meydana geliş biçimi, mekanı, ortam ve koşulları, o andaki duygusundan farklılaştırılarak ya da kimi zaman özellikle farklılaştırılarak yeniden formatlanabilmektedir. Buna televizyon dilinde kurgu ya da montaj denilmektedir.

Radyo çok hızlı bir kitle iletişim aracıdır ve bu hız kimi zaman televizyonun bile önündedir. Radyo, yazılı basında ancak ertesi gün öğrenilebilen bir haberi, hatta televizyonda o habere ilişkin görüntülerin ve metinin teknik olarak yayına hazırlanması ile geçen sürenin de önüne geçerek, onlardan çok daha önce ve hızlı olarak dinleyicilerine olayı anında aktarabilme yeteneğine sahip bir araçtır.

İyi bir haberin taşıması gereken nitelikler; haberin özgün olması, ilginç olması, önemli olması, temel gazetecilik sorularının cevaplarını içermesi, tarafsız ve yorumsuz olmasıdır.

Doğruluk; haberciliğin ilk ve en önemli ölçütüdür. Haberde doğruluktan hiçbir gerekçe ile vazgeçilemez. Doğruluk, haberde verilen bilgilerin doğru olması, yalan ya da yanlış bilginin haberde yer almamasıdır.

Radyo haberciliğinin en zayıf yönü, tekrarlanmazsa, geri dönüş olanağının bulunmamasıdır.

Yayınlanan görüntülerle haber metni aynı şeyi ifade etmeli, birbirini desteklemelidir. Çünkü televizyon haberinin en temel özelliği görüntü, metin ve sesin eşzamanlı ve anında iletilmesidir.

Haber dili açık sade, anlaşılır, sade olmalıdır. Haberi oluşturan kelimeler günlük dilden seçilmeli, yabancı kökenli kelimelerden mümkün oldukça uzak durulmalıdır.