PROFESYONEL YAŞAMDA İMAJ VE İTİBAR YÖNETİMİ

Araştırlamalar dünya genelinde tanınan ve anlaşılan altı yüz ifadesi bulunduğunu ortaya koymaktadır. Bu ifadeler: Sevinç, üzüntü, şaşkınlık, korku, tiksinme (iğrenme) ve öfkedir.

Bireylerarası iletişimin düzeyini de tanımlayan dört farklı alan ve mesafe biçimi ortaya çıkmaktadır. Bu alanlar; Mahrem alan, Kişisel alan, Sosyal alan ve Genel alan olarak adlandırılır.

Başkalarıyla birlikte asansöre binildiğinde, toplu taşıma araçlarının kalabalık olduğu saatlerde bireyler birbirlerinin mahrem alanına girmek zorunda kalırlar. Bu durum taraflar arasında huzursuzluk ve gerginlik oluşturabilmektedir.

Aynı kanepede oturan üç kişiden sağ ve sol taraa oturanlar ortaya doğru döndükleri takdirde gruplarını dışarıya doğru kapatmış olurlar. Bu hareket başkaları tarafından yalnızca o üç kişiyi ilgilendiren bir konu üzerinde konuştukları şeklinde yorumlanabilir.

İletişim sürecinde konuşmanın sözsüz biçimleri iki kategoride incelenmektedir. Bunlardan ilki kullandığımız sözcüklerin anlamını etkileyen, sözcüklerin yükseltme, alçaltma veya vurgulama biçimleriyle birlikte büründüğü anlamı kazanma durumudur (prosodic). Diğeri ise konuşmacı hakkında alıcıya enformasyon aktaran ve bir şeyin söylenme tarzını ifade eden durumdur (paralinguistic).

Türkiye’de vedalaşmak amacıyla kullanılan el sallama hareketi Latin Amerika ülkelerinde “hayır” anlamına gelmektedir.

Fransa, Latin Amerika ve Orta Doğu ülkelerinde yaşayanlarda bireylerarası mesafe daha yakındır. Bireylerin birbirine yakın durması hatta fiziksel temas kabul edilebilir bir durumdur. Almanya, İngiltere, Japonya ve Kuzey Amerika gibi bireysel temasın nadiren kullanıldığı ve mesafenin uzak olduğu toplumlarda dokunmak farklı anlamlar içerebilir ve karşınızdaki kişiye rahatsızlık verebilir.

ABD’de yumruğun sıkılıp başparmağın yukarıya doğru kaldırıldığı hareket “tamam” veya “her şey yolunda” anlamına gelmektedir. Aynı işaret Türkiye’de benzer anlamda algılanmaktadır. Fakat Avustralya’da benzer işaret saldırganlık mesajı vermektedir.