PROFESYONEL YAŞAMDA İMAJ VE İTİBAR YÖNETİMİ - Deneme Sınavı - 23

Yönetici ile çalışan arasında ayrım gözetmeme ve aralarında büyük bir uçurumun bulunmaması durumu, Ahilik anlayışına hâkim bir anlayış olarak ortaya çıkmıştır. Usta çırak arasındaki ilişkinin baba oğul ilişkisine özdeş olduğu bu kurumda, çalışanlar arasında da kardeşlik anlayışı esas alınmıştır. Aile anlayışının, yönetici çalışan ilişkisinin hemen her boyutunda hâkim olmuştur.

İşletmeler çok sayıda paydaşa sahip bulunmaktadır. En genel kapsamıyla dışsal paydaşlar; müşteriler, rakipler, tedarikçiler, medya, devlet, toplum ve doğal çevre gibi unsurlardan oluşmaktadır. İçsel paydaşlar ise yöneticiler, çalışanlar, hissedarlar ve sendikalar gibi unsurlardan oluşmaktadır.

Formalizm, yasal ayrıntılara aşırı ve abartılı titizlik gösterme, işin özüyle değil biçimsel konulara aşırı derecede dikkat etme davranışıdır ve iş ahlakı açısından olumsuz bir davranıştır.

Mobbing, kişiyi iş yerinden uzaklaştırmak amacıyla belli belirsiz ve sinsice yürütülen eylemlerdir. Bu nedenle, tespit edilebilmesi ve ispatı oldukça zordur.

Otoritarizm, ast-üst ilişkilerine yani hiyerarşiye aşırı derecede önem verme, insan unsuruna fazla önem vermeme anlayışıdır.

Kişisel imaj

Manipülasyon: İnsanları istenilen noktaya getirmek adına hile ve kandırmaya başvurmak

İmaj; üç belirleyenin gösteren, gösterilen, gösterge bileşkesinden oluşan tek anlamsal boyutun ifadesidir.

Kişinin kendi algıladığı imaj: Kişinin kendisi hakkında hissetmiş olduğu öz imajıdır. Kendi kimlik karakterine uygun ve fiziksel dış görünümünü bütünleştirdiği
imajıdır. Kendimizi nasıl gördüğümüz ve algıladığımızdır.

Algılanan imaj: Kişinin diğer insanlara iletmiş olduğu imajıdır. Karşısındaki insanların o kişi hakkında algıladıkları izlenim ve imajıdır. Başka insanların sizi nasıl gördüğü ve algıladığıdır. Sizin karşı tarafta yansıtılan imajınızdır.

İstenen imaj: Kişinin kendine ve diğer insanlara iletmek istediği imajıdır. Kendimize ve karşımızdaki insanlara iletilen imajdır.

Profesyonel kişi

Dilin, etkili ve güzel bir şekilde kullanılması sanatına Batı kültüründe retorik, Türk-İslam kültüründe ise belagat adı verilmiştir.

Etkili bir müzakerecinin;

• Konuyla alakalı ve kısa ifadeler kullanması,
• Emir verir şekilde ve kesin doğruları sunuyormuş gibi değil, “sanırım, isterim, umarım, inanıyorum ki” gibi kelimelerle düşüncelerini belirtmesi,
• Diğerlerinin fikirlerini anlamak için açık sorular sorması,
• Sakin, ciddi, samimi, düzgün bir ses tonuyla sorunları çözmek için yollar araması,

• Duygularını kontrol etmeyi ve yüz ifadelerini yerinde kullanmayı bilmesi,
• Aktif bir dinleyici olarak müzakereyi ne zaman ve nasıl keseceklerini iyi bilmesi gerekir.
• Güvenilir, üzerinde konuşulacak konuda uzman, dinamik ve iyi niyetli olması gerekir. İyi bir müzakereci; mantıklı, akılcı, sabırlı ve konunun sapmaması yönünde inatçı olmalıdır.

Yaratıcılık: Yaratıcılık kavramı yönetimsel anlamda, bilgi, uzağı görebilme, kararverebilme, atılganlık, olay ve fırsatları kavrama yeteneği, risk ve sorumluluk alabilme, inisiyatif kullanma gibi kişisel özellikleri içermektedir.

Hizmet sektöründe çalışanların iş bilgilerinin ve deneyimlerinin yanında çok etkili ve başarılı kişisel imaj sahibi olmaları gerekir. Sağlık hizmetleri, insan kaynakları, eğitim - öğretim, uluslararası ilişkiler, turizm ve otelcilik hizmetleri, Mühendislik faaliyetleri, bilim, araştırma ve geliştirme faaliyetleri, medya yayıncılık hizmetleri, bilişim sektörleri halkla ilişkiler ve benzeri meslek grupları faaliyetlerini çoğunlukla mesleki hizmette çalışanların ve sahada alan çalışması yapan elemanların giyimleri klasik giyime göre daha rahat, serbest, mesleki hareketliliğe uygun nitelikler taşımalıdır.

Standart olarak kabul edilen ceket gömlek kravat ve pantolondan oluşan klasik giyim grubu bireylerin çalışmakta oldukları ortamda birbirine benzer görünüme neden olabilir. Benzeşen görünümlerden uzak, giyimimizle özel olmak isteriz. Bu özelliği sağlayacak olan en temel unsur giyimde renk seçiciliğidir.

Saç, gözlük, kravat, gömlek, mendil, kol düğmesi, kravat iğnesi, saat, pantolon askısı, ayakkabı, evrak çantası, cüzdan, kemer, çakmak, atkı, eldiven, yelek, çorap, şapka, cep
telefonları erkeklerin yaygın kullandıkları aksesuarlardır.

Giyim kültürü; belirli yerel alanda, farklı zaman dilimleri sonucu biriken ve toplum tarafından kabul görülen değerlerin bütünü olarak tanımlanabilir.

Birinci dünya ülkeleri; tasarımcı, planlayıcı, koordine edici olurken üretim faaliyetlerini üçüncü dünya ülkelerine yönlendirdiler. Bu küresel üretimde, tekstil sektörü ham madde kaynakları en ucuz işçilikle birleştirilip üretim yapılan Çin, Hindistan, Vietnam, Brezilya ve Mısır gibi ülkelere yöneldi.