PERAKENDECİLİKTE ÜRÜN YÖNETİMİ - Deneme Sınavı - 7

Perakende satış alanı ölçümü

Satış alanının ürün kategorilerine bölünmesi

 Ürün düzeni ve raf aralıklarının belirlenmesi

 Mağaza alanına ürünlerin yerleştirilmesi

KATEGORİ YÖNETİMİNİN TARAFLARA SAĞLADIĞI YARARLAR
Kategori yönetimi konusunda yapılan bazı keşifsel araştırmalar sonucunda kategori yönetiminin
tedarikçilere, perakendecilere ve tüketicilere sağladığı yararlar şöyle sıralanmaktadır:

Tedarikçilere Sağladığı Yararlar
• Artan kârlılık
• Artan iş bilgisi
• Perakendeciler ile iyileştirilmiş ilişkiler

Perakendecilere Sağladığı Yararlar
• Finansal yararlar
• Artan satışlar
• Artan marjlar
• Düşen maliyetler
• İyileşen etkinlik
• Artan pazar payı
• Finansal olmayan yararlar
• Örgütsel öğrenme
• Çok daha etkin stratejiler uygulama
• Daha iyi müşteri hizmeti
• Daha fazla müşteri bilgisi
• Maliyet yapılarını anlama
• Tedarikçilerle daha açık iletişim
• İyileşen kişisel ilişkiler
• Kararlı-dengeli işletme uygulamaları

Tüketicilere Sağladığı Yararlar
• Azalan tüketici karmaşası
• Tüketici isteklerini yansıtan ürün aralıkları
• Daha fazla ürün çeşitliliği
• Artan ürün bulunabilirliği
• Artan ürün bilgisi
• Yeni kolaylıklar
• Daha düşük fiyatlar

Doğru cevap A şıkkıdır.

Tüketiciden önceki son nokta perakendecidir.

İhtiyaç duyulan malzemelerin en hızlı şekilde temin edilmesi perakendecilikte satın alma bölümlerinin amaçlarından biri değildir.

Teslim süresi  tedarikle ilgili olarak değerlendirilmesi gereken temel unsurlardan biri değildir.

Tedarik sürecini kısaltmak tedarik zinciri yönetiminin amaçlarından biri değildir.

Tedarik süreci uzarsa ücret artışı tedarik zinciri yönetiminin önemli olduğu noktalardan biri değildir.

Sponsorlu alımlar ürün tedariki ve temininde kullanılan yöntemlerden değildir.

Dış görünüş  tedarikçilerde aranması gereken özelliklerden biri değildir

Ürünleri süslemek depolarda yapılan işlemlerden biri değildir

Ürün girişi ve boşaltma temel depo iş süreçleri sıralamasında birinci sırada yer alır.

Raporlama  depo izleme çözümlerinde sonuncu sırada yer alır

Büyük perakende zincirler tarafından uygulanan, tüketicinin değişen tercihlerine bağlı olarak perakendecinin büyüme yönünü belirleyen, operasyonel maliyetlerin mümkün olan en düşük seviyede tutulması suretiyle, en yüksek satış hacmi ve karın sağlanması amacını hedefleyen yöntemin adı Stratejik ürün yönetimidir.

Üretim işletmelerinde stok kararları hammadde, ara malzemeler, iş süreçleri ve nihai ürünler ile ilgiliyken, perakendecilerde sadece nihai tüketiciye satılacak ürünlerdir.

Perakendeci için stok devir oranı; yıllık satış miktarının/değerinin ortalama stok miktarına/değerine oranı ile ölçülür. Stok devir oranı ayrıca perakendeci stoklarının dönem içinde kaç defa yenilendiğini gösterir. Stok devir oranının geçmiş dönemlere göre artış göstermesi ve sektör ortalamasının üstünde olması perakendecinin rekabet gücünü gösterir. Stok devir oranı yüksek olan perakendeci, stoklarını hızlı bir şekilde nakde dönüştürür. Finansal açıdan yüksek likidite ile faaliyetlerini yürütebilir. Stok devir oranı düşük olan bir perakendecinin stok bulundurma maliyetleri artar.

Perakendeciler sipariş zamanı kararını verirken ürünün tedarik olanaklarına ve satış hızına bakarak en uygun zaman aralığında sipariş verir. Ancak ortaya çıkabilecek belirsizliklere karşı stoklar tükenmeden önce ve yeni stoklar teslim alınıncaya kadar faaliyetlerini sürdürebileceği zaman aralığını göz önünde tutarak, en iyi sipariş zamanının seçilmesi gerekir. Siparişin zamanı kararını erken vermek stok maliyetlerini artırırken, geç vermek ise tüketici talebinin karşılanamamasına (yok satma) yol açar. Sipariş zamanı kârın optimum olduğu noktada verilmelidir.

Emniyet stoku: Tedarik süresince stoksuz kalıp satış yapamama ihtimalini azaltmak amacıyla stokta tutulan ilave ürünlerdir. Perakende işletmesinin karşılaşılabileceği belirsizlikleri en aza indirmek için emniyet stoku bulundurulur. Perakende işletmeleri stok kararlarını emniyet stokunun altına düşmeyecek biçimde alırlar.

Stok bulundurmama maliyetleri: Elde bulundurmama maliyetleri de denir. İstenilen ürünün stokta bulunmaması veya olması gereken miktardan az bulunması ile ortaya çıkan maliyettir.

Sermaye Maliyeti: Her şeyden önce stok yönetimi stratejisini etkili bir biçimde uygulamak için belli bir finansal kaynağa gereksinim olduğu açıktır. Perakende işletmelerinin sermaye açısından yaşadıkları kısıtlar önlerine engel olarak çıkabilir. % 20’lik stok masrafları içinde sadece sermaye etkinliğinin yeri ise %10-15 düzeyindedir.

Yönetim maliyetleri: Perakende yönetiminin stok bulundurması gerekirken elinde stok bulundurmaması durumunda karşılaşılan maliyetlerdir. Gerekli stoklar elde bulundurulmadığı için talep dalgalanmalarını karşılamak için ek sipariş, tedarik, nakliye maliyetleri, daha fazla ücret ödeyerek satın alma maliyeti gibi maliyetler söz konusudur. Bazı durumlarda stok bulundurmama maliyeti için yapılan ödemeler stok bulundurma maliyetinden yüksek olabilir.