PERAKENDE YÖNETİMİ

İş sözleşmesinin özellikleri arasında, genel hukuk sözleşmesi olması yer almamaktadır.

En çok 30 işgünü süren işler “süreksiz iş kapsamına girmektedir.

Tarafların anlaşması ile haftalık normal çalışma süresi, işyerlerinde haftanın çalışılan günlerine, günde 11 saati aşmamak koşulu ile farklı şekilde dağıtılabilir.

Kısa çalışma süresi üç ayı aşamaz.

İstemesi halinde emzikli işçiye çalıştırılamayacağı on altı haftalık sürenin tamamlanmasından sonra altı aya kadar ücretsiz izin verilir.

Ara dinlenmesi: Yedi buçuk saatten fazla süreli işlerde bir saat olmalıdır.

Götürü ücret, aslında yapılan işin soncuna göre hesaplanan bir parça başı ücret türüdür.

Tüm fazla çalışma türlerinde, her bir saat fazla çalışma için verilecek ücret normal çalışma ücretinin saat başına düşen miktarının yüzde elli yükseltilmesi suretiyle ödenir. Bu doğrultuda doğru cevap D seçeneğidir.

İş sözleşmesini muvazzaf askerlik hizmeti dolayısıyla sona erdirmesi halinde, işçi kıdem tazminatı almaya hak kazanır. Doğru cevap B seçeneğidir.

İş ilişkisi “bireysel iş ilişkisi” ve “toplu iş ilişkisi” şeklinde ikiye ayrılır.

İş hukukuna yön veren temel ilkeleri; “işçinin korunması”, “işçi yararına yorum” ve “işçinin kişiliğinin tanınması” şeklinde üç başlık altında incelenebilir.

İş hukukunun uluslararası kaynakları, “iki taraflı anlaşmalar”, “açık anlaşmalar” ve “Uluslararası Çalışma Sözleşmeleri”dir.

İş hukukunun uluslararası kaynakları, “iki taraflı anlaşmalar”, “açık anlaşmalar” ve “Uluslararası Çalışma Sözleşmeleri”dir

İki taraflı anlaşmalar, iş hukuku ile ilgili sorunları çözmek için iki ülkenin kendi aralarında yaptıkları ve üçüncü bir ülkenin katılması öngörülmeyen anlaşmalardır.

4857 sayılı İş Kanunu’na (İK) göre işçi, “bir iş sözleşmesine dayanarak çalışan gerçek kişiye” denir (mad.2). Yapılan bu tanımına göre, gerçek kişinin işçi sayılabilmesinin koşulları şu şekilde sıralanabilir (Erkul ve Gökçek Karaca, 2004, s.92-94):
• Gerçek kişi olmak gerekir.
• İşçi ile işveren arasında kurulan iş ilişkisinin iş sözleşmesine dayanması gerekir. İş ilişkisinin iş sözleşmesine dayanması bağlamında; işçi ile işveren
arasında kurulmuş bulunan iş sözleşmesinin tarafların serbest irade beyanıyla kurulmuş olması; işin işverene ait organizasyon çerçevesinde, onun emir ve direktiflerine uygun bir biçimde ve onun denetimi altında görülmesi ve yapılan işin bir ücret karşılığında yapılması gerekir.
• Gerçek kişinin bir işte çalışıyor olması gerekir.
İş ilişkisi iş sözleşmesine dayanmayan bir kimsenin İş Kanununa göre işçi sayılabilmesine imkân yoktur. Bu bakımdan iş sözleşmesi, varlığı ile İş Kanununa göre işçi tanımının en önemli unsurlarından biri olarak karşımıza çıkmaktadır.
Bu bakımdan bir işyerinde yapılan işleri öğrenmek ve uygulamayı izleyerek bilgisini geliştirmek için işveren yanında çalışan, işverenle arasındaki iş ilişkisi iş sözleşmesine dayanmayan stajyerler işçi sayılmazlar. Stajyerler gibi, çıraklar da iş
sözleşmesine dayalı olarak çalışmadıkları için işçi sayılmazlar. Zira bir meslek ya da sanatı öğrenmek için çalışan çıraklarla işletme sahibi (usta) arasındaki ilişki çıraklık sözleşmesine dayanır. Çıraklık sözleşmesinin konusu ise, çırağa belirli bir sanatı öğretmek ve mesleki gelişmesine yardım etmektir.

Süreksiz iş için yapılan iş sözleşmesine “Süreksiz İş Sözleşmesi”; sürekli iş için yapılan iş sözleşmesine de “Sürekli İş Sözleşmesi” denilmektedir. Niteliği itibariyle en çok 30 işgünü süren işlere “süreksiz iş”; niteliği itibariyle 30 işgününden daha fazla süren işlere “sürekli iş” denir.

Ekonomik, teknolojik, yapısal ve benzeri işletme, işyeri veya işin gerekleri sonucu; işyerinde çalışan işçi sayısına göre;
• 20 ile 100 arasında ise, en az 10
• 101 ile 300 işçi arasında ise, en az %10 oranında
• 301 ve daha fazla ise, en az 30
işçinin işine işveren tarafından bir aylık süre içinde aynı tarihte veya farklı tarihlerde son verilmesi toplu işçi çıkarma sayılır.

Telafi çalışmaları, günlük en çok çalışma süresi 11 saati aşmamak koşuluyla günde 3 saatten fazla olamaz.

İki taraflı anlaşmalar, iş hukuku ile ilgili sorunları çözmek için iki ülkenin kendi aralarında yaptıkları ve üçüncü bir ülkenin katılması öngörülmeyen anlaşmalardır

İş sözleşmesinin belli başlı üç unsuru bulunmaktadır. Bunlar; “iş(hizmet) unsuru”,
“bağımlılık unsuru” ve “ücret unsuru”dur.