PARA POLİTİKASI

Taylor kuralı, merkez bankalarının enflasyon ve üretim hedeflerine ulaşabilmek amacıyla para politikası aracı olarak kullandıkları kısa vadeli faiz oranlarının belirlenmesine yönelik bir araç kuralıdır.

Para politikası yapıcıları, kısa dönemli faizleri doğrudan etkileme gücüne sahipken, orta ve uzun dönemli faizler üzerinde böyle bir kontrole sahip değildir. Oysaki ekonomik birimlerin tüketim ve yatırım kararlarını almalarında ve dolayısıyla ülkenin reel ekonomik faaliyetlerinin etkilenmesi bakımından etkili olan faiz orta ve uzun vadeli faiz oranlarıdır.

Para politikası yapıcıları, kısa dönemli faiz oranlarını doğrudan etkileme gücüne sahiptir. Örneğin, taşıt kredileri genellikle 3-5 yıl gibi vadelere sahipken konut kredilerinde vade 15 yıla kadar çıkabilmektedir. Benzer bir şekilde firmalarda yatırımlarını finance etmek için uzun vadeli kredilere başvurmaktadır. TCMB para politikası referans faiz oranı olarak Mayıs 2010’a kadar gecelik borçlanma faiz oranını kullanmaktayken bu tarihden sonra bir hafta vadeli refo faizini politika faizi olarak kullanmaktadır. Her iki faizde çok kısa vadelidir.

Para politikasının nihai amacı milli gelir, istihdam ve fiyatlar genel düzeyi belirlenen hedeflere ulaşmaktır.

Bu örnekte bugünkü 3 yıl vadeli tahvilin faizi, bu üç faiz oranının ortalaması olmalıdır. Bu durumda (0.05+0.07+0.10)/3=0.07 olur.

Taylor kuralında gecelik faiz oranının hiçbir etkisi yoktur.

Bir ekonomide piyasalar, kurumlar, aracılar ve yasal altyapı finansal sistemi oluşturur.

Enflasyon oranı varlık fiyatlarındaki değişimlerden etkilenmez.

Kredi daralmasının başlıca nedenleri; banka sermayesinde yaşanan kötüleşmeler, başarısız mevduat kurumlarının faaliyetlerine devam edememesi, banka denetimini üstlenen kurulun katı uygulamaları ve bankacılık sektörünün kredi standartlarında yaşanan değişmeler olarak sıralanabilir.

TCMB kısa vadeli faiz oranlarına göre işlem yapmaktadır. Bu nedenle orta ve uzun vadeli faiz oranının enflasyon üzerinde bir etkisi yoktur

Her üç madde de politika uygulamaları sürecinde ortaya çıkan gecikme türlerindendir.

Genel bir mutabakat olmasa da bu gecikmenin genellikle 1 yıl sürdüğü kabul edilir.

Getiri eğrisi farklı vadelerdeki menkul kıymetlerin faiz oranlarının genel yapısını gösterir ve faiz oranlarının genel seyrinin görülmesine yardımcı olur.

Taylor Kuralı, merkez bankalarının enflasyon ve üretim hedeflerine ulaşabilmek amacıyla para politikası aracı olarak kullandıkları kısa vadeli faiz oranlarının belirlenmesine yönelik bir araç kuralıdır.

Para politkasının amaçları arasında yer alamayan C şıkkıdır. Gelir adaletinin sağlanması maliye politikasının amaçları arasında yer almaktadır. Bu amaçlara ek olarak, yüksek istihdam sağlamak ve atıl iş gücünü engellemek de para politikasının amacı olarak söylenebilir.

Doğru cevap B şıkkıdır.

Doğru yanıt B cevabıdır. Makroekonomik veri akışının finansal piyasalardaki beklentileri nasıl etkilediğinin incelenmesi, getiri eğrilerinin en önemli kullanım alanlarından birisidir

Doğru cevap D şıkkıdır. Taylor tarafından ortaya konulan basit para politikası kuralı aşağıdaki formül:

i_Taylor = πt + r* + 0,5(πt - π*) + 0,5(yt - y*) şeklindedir. Yukardaki verileri yerine yazar isek:

0,2= 0,1 +0,15 + 05(0,1-π*) + 0,5(0,8-06) şeklinde denklem oluşur.  Gerekli işlemler yapılır ise sonuç:

π*=0,4 şeklinde oluşacaktır.

Yer almayan değişim olan cevap E şıkkıdır. Bankların kredi politikalarındaki yaptıkları değişmeler arasında kredi genişlemesi değil kredi daralması yer almaktadır.

Yer almayan etken C şıkkıdır. Merkez bankası kısa vadeli nominal faiz oranlarında yaptığı değişikliklerin faizler genel düzeyi, kredi piyasası, varlık fiyatları ve bekleyişler üzerinde yarattığı etki aktarım mekanizmasının ilk adımıdır. Bu aşamada, faizlerdeki değişiklikler varlık fiyatlarına, döviz kuruna ve kredi koşullarına yansımak suretiyle öncelikle finansal piyasaları etkilemektedir. İkinci aşamada finansal piyasalardaki değişiklikler ekonomik birimlerin harcamalarını etkileyecek ve ekonomide toplam talep düzeyi değişecektir.