ÖZEL ÖĞRETİM YÖNTEMLERİ II - Deneme Sınavı - 2

Çocuğun doğal ortamdaki gelişimi, bilgisi ve performansını ölçme ve değerlendime yöntemlerinin bütünü olarak tanımlanan kavram otantik ya da dinamik değerlendirmedir.

Eğilimler ise “belirli yönlerde belirli durumlara tepki için yönelimler ya da zihnin alışkanlıkları” olarak ele alınabilir.

1. Kendisi ve ailesi ile ilgili bilgileri kavrayabilme
2. Olay ya da varlıkların çeşitli özelliklerini gözlemleyebilme
3. Dikkatini toplayabilme
4. Algıladıklarını hatırlayabilme
5. Varlıkları çeşitli özelliklerine göre eşleştirebilme
6. Varlıkları çeşitli özelliklerine göre gruplayabilme
7. Nesne, durum ya da olayları çeşitli özelliklerine göre sıralayabilme
8. Nesneleri ölçebilme
9. Nesneleri sayabilme
10. Geometrik şekilleri tanıyabilme
11. Günlük yaşamda kullanılan belli başlı sembolleri tanıyabilme
12. Mekânda konum ile ilgili yönergeleri uygulayabilme
13. Bir örüntüdeki ilişkiyi kavrayabilme
14. Parça-bütün ilişkisini kavrayabilme
15. Nesnelerle basit toplama ve çıkarma yapabilme
16. Belli durum ve olaylarla ilgili neden-sonuç ilişkisi kurabilme
17. Zamanla ilgili kavramlar arasında ilişki kurabilme
18. Problem çözebilme
19. Nesne grafiği hazırlayabilme
20. Atatürk’ü tanıyabilme
21. Atatürk’ün Türk toplumu için önemini açıklayabilme

Bilgiyi oluşturmada öğrenen etkindir; anlam oluşturmaya odaklanılır; deneyimlerin yorumlanması önemlidir; diğer kişiler zihinsel yapıların oluşturulmasında önemli bir role sahiptir.

Ezbere dayalı eğitim yaklaşımlarını en aza indirgemeyi ve dinamik, etkin ve deneyime dayanan öğrenmeleri artırmayı öngörmektedir . Beyin temelli öğrenme, öğrenmenin öğretmen rehberliğinde ve çocuk merkezli ancak karmaşık bir süreç olduğunu, bu süreçte sosyal olarak paylaşım, etkileşim ve keşfetmenin ön planda olduğunu savunmaktadır . Beyin temelli öğrenmede çocuk etkin, sosyal etkileşimlerde bulunan, çözüm üreten, anlamlandıran ve sorumluluk alandır. Öğretmenin rolü ise danışman, rehber, kolaylaştırıcıdır; öğretmen sadece sınıf içi değil sınıf dışı etkinliklere de önem verir.

Oyun, okulöncesi yaş grubu çocuklarının temel etkinliği olarak kabul edilmektedir . MEB (2006) okulöncesi eğitim programında, okulöncesi eğitimin temel ilkelerinden biri, “Oyun bu yaş grubundaki çocuklar için en uygun öğrenme yöntemidir ve tüm etkinlikler oyun temelli düzenlenmelidir”şeklinde yer almakta ve oyunun erken çocuklukta önemi bir kez daha vurgulanmaktadır.

Roden (2005) “küçük çocuklar doğal bilim insanlarıdır” görüşü ile çocukların
yeni durumları keşfetme ve yeni fikirleri test ederken bir bilim adamı ile aynı yolu izlediğini vurgulamaktadır.

Çocukların okullaşması, ailelerin çalışması nedeniyle evde yetişkinlerin
bulunmaması, olumsuz sosyal durumlardan dolayı güvenli olmayan park alanları, iletişim teknolojilerine yönelme ve çocukların güvenliği ile ilgili yasal davalar.

Araştırmanın temel basamakları şu şekilde verilmektedir:
(a) Bir problemi tanımlama ve açıklama
(b)Hipotezleri oluşturma
(c) Verileri toplama
(d)Hipotezleri test etmek için verileri analiz etme ve yorumlama
(e) Sonuçlar çıkarma

Öğrenme, kişinin çevresiyle girdiği etkileşim ve deneyimler sonucu davranışlarında ve davranış kapasitesinde ortaya çıkan kalıcı değişimlerdir.

Ampirizm: Bilginin duyumlar ve deneyimler yoluyla kazanılabileceğini öne süren felsefi görüştür.

20. Yüzyılın bafllarında ilk defa John B. Watson tarafından ortaya atılan davranışçılık yaklaşımı gözlemlenebilir öğrenmeye ilişkin bir yönelimi tanımlamaktadır.

Uyarıcı: Bireyi harekete (eylem yapma) geçiren içsel ve dışsal olaylar. Örneğin duyduğumuz bir müzik, gördüğümüz bir renk birer uyarıcıdır.

Öz farkındalık çocuğun kendi düşüncelerini, duygularını, ihtiyaçlarını, değerlerini ve gücünü tanımlayabilmesi ve bunların kendi seçeneklerini ve eylemlerini nasıl etkilediğini farkedebilmesini içerir.

Özümseme; çocuğun karşılaştığı durumu anlamlandırma sürecidir.

Nesne devamlılığı: Görüş alanı dışına çıkan bir nesnenin halen var olduğunu kavrama becerisidir.

Çocuğun duygularını ve davranışlarını yöneterek dürtülerini kontrol edebilmesi ve kendisi için önemli olan kişisel ve akademik amaçlarına ulaşma yolunda organize olabilmesi ve sebat göstermesi öz denetimdir.

Güvenli davranış, çocuğun kendini doğru ve anlaşılır şekilde ifade edebilmesi ve kendisini ifade ederken başkalarının haklarının farkında olmayı ve onları kabullenmeyi içerir.

Bilginin doğrudan verilmesi ve oluşturulması yerine yapılandırılması ve yorumlanması sürecini temel alan yapılandırmacı görüşü okulöncesi sınıf ortamına aktarırken aşağıdaki ilkeleri dikkate almanız önerilmektedir: