ÖZEL ÖĞRETİM YÖNTEMLERİ I

1. Kendisinin farkında olma,
2. Sosyal beceriler,
3. Kültürünün ve diğer kültürlerin farkında olma,
4. İletişim becerileri,
5. Algısal-devimsel beceriler,
6. Analitik düşünme,
7. Problem çözme becerileri,
8. Yaratıcılık ve estetik becerileri

Kreş programı 1994 yılında düzenlenmiş ve 0-36 ay çocuklarının gelişim özellikleri dikkate alınarak 0-12 ay, 13-24 ay ve 25-36 ay olmak üzere üç evrede ele alınmıştır.

Programın genel amacı 0-36 ay yaş grubunun sağlıklı bakım, beslenme, bedensel ve ruhsal gelişimine katkıda bulunmak olarak belirtilmiştir (MEB, 1994).

Bebek ve çocukların gereksinimlerini karşılamaya yönelik uygun şekilde
iletişim kurma,
• Çocuğun gelişim sürecine uygun, zengin yaşantılar sağlayan ve güvenli bir
çevre düzenlemesi yapma,
• Sağlık, güvenlik ve beslenme konularına dikkat etme ve bu konular aracılı-
ğıyla günlük yaşam becerilerini kazanmalarına olanak sağlama,
• Dünyayı tanımada kullanacağı duyularının eğitimine yönelik etkinliklere yer
verme,
• Beden gelişimine yönelik etkinlikler yapma,
• Tuvalet ve temizlik alışkanlığı kazandırma,
• Anne-babaların çocukların eğitimine katılmaları ve çocuğun gelşimine yönelik uygun etkinliklerin evde de yapılması amacıyla anne-baba eğitimi.

Okulöncesi eğitim programında amaç ve kazanımlar
• psikomotor alan
• sosyal-duygusal alan
• dil alanı
• bilişsel alan
• özbakım becerileri olmak üzere beş başlık altında toplanmıştır.

Okulöncesi dönemde tüm etkinliklerin oyun temelli olması önemlidir.

Okulöncesi eğitim kurumlarındaki eğitim etkinlikleri ile ilgili açıklamalar:
Bu bölüm gün içerisinde gerçekleştirilen rutin etkinlikler ile Serbest Zaman,
Türkçe, Oyun ve Hareket, Müzik, Fen ve Matematik, Okuma-Yazmaya Hazırlık Çalışmaları, Drama, Alan Gezileri ve Sanat etkinliklerine yönelik açıklamaları içermektedir.

Okulöncesi eğitim programlarının çocuklarda geliştirmesi beklenen yeterlikler;
1. Kendisinin farkında olma,
2. Sosyal beceriler,
3. Kültürünün ve diğer kültürlerin farkında olma,
4. İletişim becerileri,
5. Algısal-devimsel beceriler,
6. Analitik düşünme,
7. Problem çözme becerileri,
8. Yaratıcılık ve estetik becerileri

Kreş programı 1994 yılında düzenlenmiş ve 0-36 ay çocuklarının gelişim özellikleri dikkate alınarak 0-12 ay, 13-24 ay ve 25-36 ay olmak üzere üç evrede ele alınmıştır.

Okulöncesi eğitimin evrensel amaçları ise Mialaret tarafından toplumsal, eğitici
ve gelişimsel olmak üzere üç başlık altında toplanmıştır (Oktay, 1999 akt: Kuru Turaşlı, 2010, s. 5)

Okulöncesi eğitim en geniş anlamda “doğumdan ilköğretime başlayınca kadar olan süreçte, bu dönemdeki çocukların gelişim özelliklerine uygun zengin uyarıcı çevre olanakları sağlayan, onların tüm gelişimlerini, toplumun kültürel değerleri ve özellikleri doğrultusunda yönlendiren, duyguların gelişimini ve algılama gücünü arttırarak, akıl yürütme sürecinde ona yardımcı olan ve yaratıcılığını geliştiren, kendini ifade etmesini ve öz denetimini kazanmasını sağlayan sistemli bir eğitim süreci” olarak tanımlanmaktadır (MEB, 1993 akt: Akduman, 2010, s.3; Gültekin, 2011a, s. 47).

Okulöncesi eğitimin evrensel amaçları ise Mialaret tarafından toplumsal, eğitici ve gelişimsel olmak üzere üç başlık altında toplanmıştır (Oktay, 1999 akt: Kuru Turaşlı, 2010, s. 5):

Okulöncesi eğitimin evrensel amaçları ise Mialaret tarafından toplumsal, eğitici ve gelişimsel olmak üzere üç başlık altında toplanmıştır (Oktay, 1999 akt: Kuru Turaşlı, 2010, s. 5):

MEB (2006, s. 10) tarafından hazırlanan “36-72 Aylık Çocuklar İçin Okulöncesi Eğitim Programı”nda ise okulöncesi eğitimin amaçları, Türk Milli Eğitiminin amaç ve ilkelerine uygun şekilde;

Kreş programı 1994 yılında düzenlenmiş ve 0-36 ay çocuklarının gelişim özellikleri dikkate alınarak 0-12 ay, 13-24 ay ve 25-36 ay olmak üzere üç evrede ele alınmıştır.

Türkiye’de okulöncesi eğitim alanında program geliştirme çalışmaları Milli Eğitim Bakanlığı’nda 1992 yılında Okulöncesi Eğitim Genel Müdürlüğü’nün kurulması ile hız kazanmıştır. Bu gelişmenin ardından 1994 yılında “Kreş Programı (0-36 ay)”, “Anaokulu Programı (37-60 ay)” ve “Anasınıfı Programı (61-72 ay)” olmak üzere yaş grupları temel alınarak Okulöncesi Eğitim Programı geliştirilmiştir.

Kreş programı 1994 yılında düzenlenmiş ve 0-36 ay çocuklarının gelişim özellikleri dikkate alınarak 0-12 ay, 13-24 ay ve 25-36 ay olmak üzere üç evrede ele alınmıştır. Programın genel amacı 0-36 ay yaş grubunun sağlıklı bakım, beslenme, bedensel ve ruhsal gelişimine katkıda bulunmak olarak belirtilmiştir (MEB, 1994).

Türkiye’de uygulanmakta olan 36-72 aylık çocuklar için geliştirilmiş olan okulöncesi eğitim programında da çocukların nitelikli bireyler olarak yetişmelerini sağlayacak uygulamalara yer verildiği ve hem okulöncesi eğitimde hem de okulöncesi eğitim programlarında göz önünde tutulması beklenen ilkelerin benimsenmiş olduğu görülmektedir. 2006 yılında geliştirilen ve günümüzde halen uygulanmakta olan okulöncesi eğitim programı, 2002 yılında geliştirilen okulöncesi eğitim programının uygulama sürecinden gelen geribildirimler, çeşitli araştırmalar ve ilköğretim programlarındaki değişiklikler nedeniyle geliştirilmiştir. Program çocuğun tüm gelişim alanlarının geliştirilmesini temele aldığından “gelişimsel”, program anlayışı olarak bütüncül, programlama yaklaşımı olarak ise sarmal olarak nitelendirilmektedir (MEB, 2006).

Kreş programı 1994 yılında düzenlenmiş ve 0-36 ay çocuklarının gelişim özellikleri dikkate alınarak 0-12 ay, 13-24 ay ve 25-36 ay olmak üzere üç evrede ele alınmıştır.

Okulöncesi eğitim programının temel özellikleri programda 19 madde altında ele alınmış ve programdaki yeri ve önemi üzerine tartışılmıştır. Programın temel özelliklerine aşağıda kısaca yer verilmiştir (MEB, 2006, ss. 11-17):

Çocuk merkezlidir. Programın uygulanışına ilişkin tüm düzenlemelerde çocukların gelişim özellikleri, bireysel farklılıkları ve yakın çevrenin özelliklerinin dikkate alınması gerektiği belirtilmiştir. Öğretmenlerin plan yaparken özellikle öğrencilerin gelişim sürecine, hızına ve kritik dönemlere dikkat etmeleri, bireysel farklılıkları göz ardı etmemeleri gerektiği vurgulanmıştır. Ayrıca sürecin planlanmasından uygulanmasına kadar çocukların söz sahibi olmaları gerektiği belirtilmektedir. Tuğrul (2007, s. 53), okulöncesi eğitim programında çocuğun yerini “eğitim programının çocuğun kendisinden doğması temel gerekliliktir” sözleriyle vurgulamaktadır.