ÖZEL GÜVENLİK MESLEK ETİĞİ

Yanıt E: Ülkenin iç güvenliğine tehdit oluşturması muhtemel hususları aşağıdaki şekliyle belirtmek mümkündür:

• Anayasa ve diğer yasal metinlerle belirlenmiş devlet düzenine tehdit oluşturacak faaliyetler (Kamu Düzeni Vurgusu),

Devletin savunma gücünü zayıflatmaya yönelik hareketler,

Ülkenin ve milletin birlik, beraberlik ve bütünlüğünü tehdit eden veya etmesi muhtemel faaliyetler.

Yanıt B'dir

Yanıt A'dır.

 

Güvenlik kavramında meydana gelen yatay genişleme tartışmaları çerçevesinde güvenlik, farklı sektörler dâhilinde analiz edilmeye başlamıştır. Ayrışan güvenlik sektörlerinin analizi şu şekilde tasvir edilmektedir.

Askerî sektör, kuvvete dayalı baskı ilişkileri;

siyasi sektör, yetki, yönetim durumu ve tanınmaya dair ilişkiler;

ekonomik sektör, ticaret, üretim, tüketim ve para piyasaları ilişkileri;

toplumsal sektör, etnik ve politik kimlik, azınlık ilişkileri;

çevresel sektör, insan faaliyetleri ile gezegenin yaşamsal nitelikleri arasındaki olumlu-olumsuz ilişkileri kapsamaktadır.

Yanıt A'.dır.

Güvenlik kavramında meydana gelen yatay genişleme tartışmaları çerçevesinde güvenlik, farklı sektörler dâhilinde analiz edilmeye başlamıştır. Ayrışan güvenlik sektörlerinin analizi şu şekilde tasvir edilmektedir. Askerî sektör, kuvvete dayalı baskı ilişkileri; siyasi sektör, yetki, yönetim durumu ve tanınmaya dair ilişkiler; ekonomik sektör, ticaret, üretim, tüketim ve para piyasaları ilişkileri; toplumsal sektör, etnik ve politik kimlik, azınlık ilişkileri; çevresel sektör, insan faaliyetleri ile gezegenin yaşamsal nitelikleri arasındaki olumlu-olumsuz ilişkileri kapsamaktadır. Yanıt A'.dır.

Güvenlik kavramında meydana gelen yatay genişleme tartışmaları çerçevesinde güvenlik, farklı sektörler dâhilinde analiz edilmeye başlamıştır. Ayrışan güvenlik sektörlerinin analizi şu şekilde tasvir edilmektedir. Askerî sektör, kuvvete dayalı baskı ilişkileri; siyasi sektör, yetki, yönetim durumu ve tanınmaya dair ilişkiler; ekonomik sektör, ticaret, üretim, tüketim ve para piyasaları ilişkileri; toplumsal sektör, etnik ve politik kimlik, azınlık ilişkileri; çevresel sektör, insan faaliyetleri ile gezegenin yaşamsal nitelikleri arasındaki olumlu-olumsuz ilişkileri kapsamaktadır. Yanıt A'.dır.

Güvenlik kavramında meydana gelen yatay genişleme tartışmaları çerçevesinde güvenlik, farklı sektörler dâhilinde analiz edilmeye başlamıştır. Ayrışan güvenlik sektörlerinin analizi şu şekilde tasvir edilmektedir. Askerî sektör, kuvvete dayalı baskı ilişkileri; siyasi sektör, yetki, yönetim durumu ve tanınmaya dair ilişkiler; ekonomik sektör, ticaret, üretim, tüketim ve para piyasaları ilişkileri; toplumsal sektör, etnik ve politik kimlik, azınlık ilişkileri; çevresel sektör, insan faaliyetleri ile gezegenin yaşamsal nitelikleri arasındaki olumlu-olumsuz ilişkileri kapsamaktadır. Yanıt A'.dır.

Güvenlik kavramında meydana gelen yatay genişleme tartışmaları çerçevesinde güvenlik, farklı sektörler dâhilinde analiz edilmeye başlamıştır. Ayrışan güvenlik sektörlerinin analizi şu şekilde tasvir edilmektedir. Askerî sektör, kuvvete dayalı baskı ilişkileri; siyasi sektör, yetki, yönetim durumu ve tanınmaya dair ilişkiler; ekonomik sektör, ticaret, üretim, tüketim ve para piyasaları ilişkileri; toplumsal sektör, etnik ve politik kimlik, azınlık ilişkileri; çevresel sektör, insan faaliyetleri ile gezegenin yaşamsal nitelikleri arasındaki olumlu-olumsuz ilişkileri kapsamaktadır. Yanıt A'.dır.

Doğal haklar yaklaşımı çerçevesinde insan haklarının temel özelliklerini şu şekilde sıralayabiliriz: • Bireyseldir. • Doğuştan kazanılır. • Evrensel ve geneldir. • Dokunulmaz. • Vazgeçilemez ve devredilemez. Yanıt E'dir.

Yanıt E'dir. Aşağıda belirtilen sebeplerinden biri veya birkaçına bağlı olarak usulüne göre verilmiş hâkim kararı ve güvenlik güçleri vasıtasıyla hak ve özgürlüklerin kullanımının sınırlandırılması mümkündür. I. Millî güvenlik, II. Kamu düzeni, III. Suç işlenmesinin önlenmesi, IV. Genel sağlık ve genel ahlakın korunması, V. Bireylerin hak ve özgürlüklerinin korunması.

Güvenlik, kimin
güvenliği sorusuna asıl tehdit altında olanın ve koruyucu
tedbirler alınması gereken nesnenin kim
olduğuna yönelik tanımlanan bir kavramdır. Bu
çerçevede devlet ya da birey merkezli bir güvenlik
tanımlamasından söz edebilmek için;
• Varlığın sürdürülmesi ve korunmasına yönelik
bir veya birden fazla içsel ya da dışsal
tehdidin bulunması veya
• Varlığın sürdürülmesi ve korunmasına yönelik
tehdit algı ve tahminlerin bulunması
gerekmektedir

Millî güvenlik kavramı, devletlerin varlıklarını
sürdürmelerine ve hedeflerine ulaşmasına engel teşkil
eden hususlara yönelik olarak tanımlanmıştır. İç
ve dış güvenlik olarak iki bileşeni bulunmaktadır.
Ülkenin iç güvenliğine tehdit oluşturması muhtemel
hususları aşağıdaki şekliyle belirtmek mümkündür
(Gürpınar, 2016: 12):
• Anayasa ve diğer yasal metinlerle belirlenmiş
devlet düzenine tehdit oluşturacak faaliyetler
(Kamu Düzeni Vurgusu),
• Devletin savunma gücünü zayıflatmaya yönelik
hareketler,
• Ülkenin ve milletin birlik, beraberlik ve bütünlüğünü
tehdit eden veya etmesi muhtemel
faaliyetler.

Tehdit ve risk kavramları birbiri yerine kullanılan
ve aslında yakın anlamlar içerse de farklı durumları
ifade eden kavramlardır. Küreselleşme ile birlikte
devletlerin güvenliğe ilişkin çalışmaları tehdit ekseninden
risk eksenine doğru değişim göstermiştir.
Tehdit algısı tarihin her döneminde, önceden tahmin
edilebilen ve mücadele edilebilir bir kavram
olarak kabul edilmektedir. Tehdit, güvenlik sorunlarının
sebep olabileceği potansiyel zararların önceden
tahmin edilebilmesi ile tanımlanmaktadır. Risk
kavramı ise tehdit kavramının aksine, belirsizliği,
bilinmezliği ve kontrol edilemezliği ifade etmektedir.
Risk bir olasılıktır. Tehdit ve tehlikeler risk kavramını
kendi içinde gizlemektedir

Devlet kavramı en genel tanımıyla, belirli sınırları
olan bir toprak parçasına sahip ve bu toprak
parçası üzerinde yaşayan insanları yönetme
hâkimiyeti olan meşru bir siyasal organizasyondur.
Devlet tanımına bakıldığında, toprak parçası, insan
topluluğu ve egemenlik olmak üzere üç temel unsurunun
olduğu görülmektedir.

1982 Anayasası’nın 5. maddesi’nde Türkiye
Devleti’nin temel amaç ve görevleri ifade edilmiştir.
Bu çerçevede Anayasa’mızda ifade edildiği şekliyle
devletin görevlerini şu şekilde sıralayabiliriz:
• Türk milletinin bağımsızlığını, bütünlüğünü,
ülkenin bölünmezliğini korumak,
• Cumhuriyeti ve demokrasiyi korumak,
• Kişilerin ve toplumun refah, huzur ve mutluluğunu
sağlamak;
• Kişinin temel hak ve hürriyetlerini sınırlayan
siyasal, ekonomik ve sosyal engelleri
kaldırmak,
• İnsanın maddi ve manevi varlığının gelişmesi
için gerekli şartları hazırlamaya çalışmak.

Doğal
haklar yaklaşımı çerçevesinde insan haklarının temel
özelliklerini şu şekilde sıralayabiliriz:
• Bireyseldir.
• Doğuştan kazanılır.
• Evrensel ve geneldir.
• Dokunulmaz.
• Vazgeçilemez ve devredilemez.

Demokratik devletlerde hakların asıl sahibi bireyler
olmakla birlikte, devletler hak ve özgürlüklerin korunması, hak ve özgürlükleri
ihlal edenlerin cezalandırılması görevlerini
üstlenmiştir. Devletler, sınırları içerisinde yaşayan
bireylerin suçlara karşı korunması, haklarını rahatça kullanabilecekleri bir ortamın
sağlanması ve hak ihlallerinin önüne geçmek
için gerekli önlemlerin alınması ile görevlidir. Bu
çerçevede sınırlarımız içerisinde aşağıda belirtilen
sebeplerinden biri veya birkaçına bağlı olarak usulüne
göre verilmiş hâkim kararı ve güvenlik güçleri
vasıtasıyla hak ve özgürlüklerin kullanımının sınırlandırılması
mümkündür.
I. Millî güvenlik,
II. Kamu düzeni,
III. Suç işlenmesinin önlenmesi,
IV. Genel sağlık ve genel ahlakın korunması,
V. Bireylerin hak ve özgürlüklerinin korunması

Birinci Kuşak İnsan Hakları: Yaşama hakkı
ve kişi dokunulmazlığı, İşkence ve kötü muamele
yasağı, Kişi özgürlüğü ve güvenliği, Düşünce ve
ifade özgürlüğü, Din ve vicdan özgürlüğü, Özel
hayatın gizliliği hakkı, Adil yargılanma hakkı,
Mülkiyet hakkı, Ayrımcılık yasağı, Toplantı ve
gösteri yürüyüşü hakkı, Çalışma özgürlüğü, Dilekçe
hakkı, Seçme ve seçilme hakkı, Kamu hizmetlerine
girme hakkı.
İkinci Kuşak İnsan Hakları: Kültürel yaşama
katılma hakkı, Sağlık hakkı, Eğitim hakkı, Yeterli
yaşama düzeyi hakkı, Toplu sözleşme ve grev hakkı,
Sendika kurma hakkı, Sosyal güvenlik hakkı, Çalışma
hakkı.
Üçüncü Kuşak İnsan Hakları: Temiz çevre
hakkı, Barış içinde yaşama hakkı, Ekonomik ve
sosyal olarak gelişme hakkı, Kültürel mirası koruma
hakkı, Dayanışma hakkı.

Güvenlik başı başına bir amaç değil, özgürlük,
eşitlik ve adalet gibi insani değerlere hizmet eden
bir araçtır. Güvenlik ile özgürlük arasındaki ilişki
sıfır toplamlı bir oyun olarak görülmemelidir
(Zedner, 2015: 138). Başka bir ifadeyle güvenlik
ve özgürlük, birinin fazla olmasının mutlaka diğerinin
azalması anlamına geleceği gerilimli bir ilişki
içerisinde değerlendirilmemelidir.
Güvenlik tedbirlerini haklı kılan unsur, hedeflenen
amaçlar noktasında kullanılan araçların amaca
uygun olmasıdır. Bireylerin özgürlükleri için güvenlik
ön şart olduğu düşünüldüğünde, güvenlik
uygulamalarının toplumun özgürlüğü çerçevesinde
getirdiği yükün kabul edilebilir olması gerekmektedir
(Zedner, 2015: 161). Hedeflenen güvenlik ortamı
için başvurulan araçlarda aşırıya kaçılmamalı
ve hak ihlallerine göz yumulmamalıdır.
Güvenlik hizmetleri, uluslararası ve iç hukukumuzda
yer alan ilkelere dayalı olarak hukukun
üstünlüğü ilkesine bağlılık çerçevesinde sunulmalıdır.
Halkın güvenlik talebi, mesleki davranış
kurallarına uygun hareket etme, profesyonellik ve
dürüstlük ilkelerine uygun olarak karşılanmalıdır.
Bu kurallar güvenlik hizmetlerindeki etik değerlerin
yansımasıdır. Etik değerler yapılması ve yapılmaması
gerekenler şeklinde ilkeler olarak karşımıza
çıkmaktadır. Özgürlük ve güvenlik arasındaki
dengenin temeli, insanların rızasının gerekliliğine
ilişkin anlayıştır.

Sosyal hayatta doğal gözetim ve denetimin olması,
olası riskleri azaltmaktadır. Alışveriş merkezlerinde
ve diğer tesislerde kameraların ve güvenlik
görevlilerinin olması, insanlarda yakalanma risk
algısını arttırmakta ve suç işleme potansiyelini düşürmektedir.
Başka bir ifade ile fark edilme ihtimali
yükseldikçe suçtan vazgeçme eğilimi artmaktadır.

Riskler önceden belirlenip, bireysel haklara
yönelik muhtemel zararlar ortaya çıkmadan
müdahale edilmeli ve sınırlandırılmalıdır. Bu yaklaşım
önleyici polislik ya da proaktif polislik olarak
da tanımlanmaktadır.

Güvenlik bir taraftan mevcut tehditlerin ortadan
kaldırılması amacına hizmet ederken, diğer
yandan tehditlerin geleceğe yönelik devamlılığı,
güvenlik hizmetlerinin sürekliliğini gerektirmektedir.
Geleceğe dönük bilinmezlik, yeni tehditlerin
ortaya çıkması ve insanlardaki güvende hissetme
güdüsü, güvenlik arayışının hiçbir zaman
sonlanmayacağını göstermektedir.