ÖZEL GÜVENLİK MESLEK ETİĞİ - Deneme Sınavı - 5

İletişim, halkla ilişkilerin değişmeyen en önemli faktörüdür.

Özel güvenlik sektörü ve diğer hizmet sektörleri için geçerli olan halkla ilişkilerin ilkeleri şunlardır; 1. İki yönlü ilişki: Tek yönlü bir ilişki olmayan halkla ilişkilerde kamuoyu ve dış hedef kitle çeşitli yönden bilgilendirilerek işletme ve toplum arasında etkili bir iletişim bağı kurulmalıdır. 2. İnandırıcılık ve doğru bilgi vermek: Her şeyden önce kişi ilk başta yaptığı işe kendi inanmalı, dürüst davranmalı empati kanallarını sürekli açık tutarak görev bilincinden taviz vermemelidir. 3. Süreklilik ve tekrarlama: Halkla ilişkilerde başarılı olmak için önemli mesaj ve davranışların aralıklarla tekrar edilmesi gereklidir. Hedef kitleyi etkilemenin ve mesajların kalıcı olmasının başka yolu yoktur. 4. Sabırlı ve net olmak (Açıklık): Hesap verilebilirlik ve şeffaf olmanın yanında, sabırlı olmak halkla ilişkiler faaliyetlerinde modern işletmeciliğinin uyması gereken önemli prensiplerden biridir.

Birinci Kuşak İnsan Hakları: Yaşama hakkı
ve kişi dokunulmazlığı, İşkence ve kötü muamele
yasağı, Kişi özgürlüğü ve güvenliği, Düşünce ve
ifade özgürlüğü, Din ve vicdan özgürlüğü, Özel
hayatın gizliliği hakkı, Adil yargılanma hakkı,
Mülkiyet hakkı, Ayrımcılık yasağı, Toplantı ve
gösteri yürüyüşü hakkı, Çalışma özgürlüğü, Dilekçe
hakkı, Seçme ve seçilme hakkı, Kamu hizmetlerine
girme hakkı.
İkinci Kuşak İnsan Hakları: Kültürel yaşama
katılma hakkı, Sağlık hakkı, Eğitim hakkı, Yeterli
yaşama düzeyi hakkı, Toplu sözleşme ve grev hakkı,
Sendika kurma hakkı, Sosyal güvenlik hakkı, Çalışma
hakkı.
Üçüncü Kuşak İnsan Hakları: Temiz çevre
hakkı, Barış içinde yaşama hakkı, Ekonomik ve
sosyal olarak gelişme hakkı, Kültürel mirası koruma
hakkı, Dayanışma hakkı.

Mesleki etik davranış ilkeleri şunlardır:

Doğru cevap C'dir çünkü madde I'in doğrusu "Menfaatten kaçınma ve yetkili makamlara bildirim" olmalıdır, menfaat kollama değil.

Halkla ilişkiler, özel ya da kamu kurum ve kuruluşlarının
ilişkide bulunduğu kimselerin anlayış,
sempati ve desteğini elde etmek için sürekli olarak
yaptıkları çalışmaların ortak ismidir.
Ayrıca halkla ilişkiler, yönetsel bir fonksiyon
olarak kurum veya kuruluşun ilgili sosyal paydaşları
ile geliştirdiği ve onların sempatisini kazanarak bu sempatiyi uzun vadede önce güvene sonra desteğe
dönüştürmeye çalıştığı iletişimsel faaliyetlerdir.
Birden çok tanımı ile halkla ilişkiler özellikle
günümüzde oldukça önem kazanmıştır. Halkla ilişkileri yalnızca bilgi vermek amacıyla
yürütülen bir çalışma olarak nitelemenin eksikliğine
dikkat çekerek, halkla ilişkileri “yönetim-halk ilişkisini
iyileştirmeye yönelik, temelinde iletişimin yattığı
bir etkileşim çalışması” olarak tanımlamaktadır.

Halkla ilişkileri tanımlayan ortak eylem ve
kavramları şöyle ifade etmek mümkündür:

önceden tasarlama kavramı

planlama kavramı

performans kavramı

kamu yararı kavramı

iki yönlü iletişim kavramı

yönetim fonksiyonu kavramı

Performans kavramı: Etkili halkla ilişkiler,
gerçek politikalara ve performansa dayanmaktadır.
Eğer organizasyon toplumun beklentilerine cevap
vermiyorsa, hiçbir halkla ilişkiler çabası toplumda
organizasyona karşı iyi niyet ve destek oluşturamaz.
Halkla ilişkilerde gerçeklik ve güven unsuru büyük
önem taşımaktadır.

Yönetim fonksiyonu kavramı: Halkla ilişkiler,
üst yönetimin karar alma sürecinin bir parçası
olduğunda çok etkilidir. Halkla ilişkiler, bir karar
alındıktan sonra sadece bilginin yayılmasını değil,
aynı zamanda danışmanlık yapmayı ve üst düzeylerde
problem çözmeyi içermektedir. Halkla ilişkiler
stratejik bir değer taşımaktadır.

Yönetim sanatı olan halkla ilişkilerin tarihsel
gelişimi Sümerlere kadar dayanmaktadır. Sonrasında
Eski Yunan ve Roma uygarlıklarında da halkla
ilişkileri görmekteyiz. Eski Yunan’da Aristoteles’in
“Rethoric” isimli yapıtında da halkla ilişkilerden
bahsedilmektedir.
Yöneten-yönetilen, satıcı-müşteri ikiliğinden bu
yana halkla ilişkiler uygulamasına rastlanmaktadır.
Halkla ilişkilerin planlı, kuramsal alt yapısı olan ve
yönetilen bir çaba olarak ortaya çıkması yenidir.
Halkla ilişkilerin gelişimi belirli evrelerden geçmiştir.
En önemlisi 20. yüzyıla rastlamaktadır. İlk ortaya
çıktığı, geliştiği ve rengini aldığı yer ABD’dir.
Toplumsallaşma süreciyle birlikte ortaya çıkmıştır.

1917’de Halkı Aydınlatma Komitesi kamu yönetiminin
ilk halkla ilişkiler birimi olmuştur. 20.
yüzyılın ilk yıllarında İvy Lee adında bir gazeteci
Rockfeller Şirketler Topluluğu. Küçük broşürler hazırlamış
ve çalışmalarını ‘İlkeler Bildirgesi’ adlı küçük
bir yapıtta toplamıştır. Konu başlıklarına göre;
• Kamu mutlaka bilgilendirilmeli.
• Basınla ilişkiler sağlıklı biçimde yürütülmeli.
• Bu ilişkiler kaliteli bir hizmetle desteklenmeli.
• Hizmetin denetlenmesi ve geliştirilmesi
sağlanmalı.

Tarihsel süreç olarak çok eskilere dayanan halkla
ilişkiler, Eski Türk devletlerinde devlet başkanları,
halkla ulaşmak, onların fikirlerini almak ve
egemenliğini halka kabul ettirmek amacıyla halkla
ilişkiler adıyla olmasa da halkla ilişkilere benzer faaliyetlerle
çalışmalarda bulunmuşlardır.”
Türklerde ilk olarak Orhun Abideleri, Dede
Korkut Destanı, Manas Destanlarında ve diğer
örneklerde görülmektedir. Destanlar, kitabeler, siyasetnameler,
İstişare divanları ve Kurultaylar bunlardan
bazılarıdır.

Halkla ilişkilerin genel anlamı ile amaçlarını sıralayacak
olursak;

1. Kurumların ilgili çevreleriyle olumlu ilişkiler
kurmasını sağlamak
2. Etkin ve verimli bir iletişim/etkileşim ortamı
yaratmak
3. Uzun vadede olumlu kimlik ve dolaylı olarak
karlılık kazandırmak
4. Halkı aydınlatmak ve onlara çalışmaları benimsetmek
5. Halkta yönetime karşı olumlu davranışlar
geliştirmek
6. Halkın yönetimle ilişkilerinde işlerini kolaylaştırmak
7. Halkın kararlara katılımını sağlamak
8. Halkta bilinç oluşturmak (trafik kuralları,
yasal uygulamalar vb.)
9. Halkla iş birliği geliştirmek
10. Halkın talep ve beklentilerini belirlemek ve
değerlendirmek
11. Sosyal sorumluluk duygusu oluşturmak

Kültürel, sanatsal, bilimsel, eğitsel etkinlikler
düzenleme, toplumsal bilinç oluşturma, toplum
sağlığına katkı sunma, toplumun yaralarını sarma
gibi etkinlikler yerine getirilmelidir. Toplumsal sorumluluk
kavramı bağlamında kurum ve kuruluşların
yerine getirmesi gereken yükümlülükler;
1. Tüketici dost görülmeli,
2. Temiz ve sağlıklı bir çevre oluşturulmalı,
3. Çalışanlar araç değil amaç olarak değerlendirilmeli,
4. Çalışanlara yatırım yapılmalı,
5. Devlete karşı yükümlülükler yerine getirilmeli,
6. Topluma yönelik eğitsel, sanatsal ve kültürel
faaliyetler düzenlenmelidir.

Etkili iletişim ve etkileşim oldukça zor ve yorucu
bir süreçtir. Bilgilendirmek, ikna etmek, zaman
ve stresi iyi yönetmek, memnuniyet gösterge
çizelgesini sürekli sabit tutmak, sabır gerektiren bir
süreç olarak karşımıza çıkmaktadır. Özel güvenlik
sektörü ve diğer hizmet sektörleri için geçerli olan
halkla ilişkilerin ilkeleri şunlardır;
1. İki yönlü ilişki: Tek yönlü bir ilişki olmayan
halkla ilişkilerde kamuoyu ve dış hedef
kitle çeşitli yönden bilgilendirilerek işletme
ve toplum arasında etkili bir iletişim bağı
kurulmalıdır.
2. İnandırıcılık ve doğru bilgi vermek: Her
şeyden önce kişi ilk başta yaptığı işe kendi
inanmalı, dürüst davranmalı empati kanallarını
sürekli açık tutarak görev bilincinden
taviz vermemelidir.
3. Süreklilik ve tekrarlama: Halkla ilişkilerde
başarılı olmak için önemli mesaj ve davranışların
aralıklarla tekrar edilmesi gereklidir.
Hedef kitleyi etkilemenin ve mesajların
kalıcı olmasının başka yolu yoktur.
4. Sabırlı ve net olmak (Açıklık): Hesap
verilebilirlik ve şeffaf olmanın yanında, sabırlı
olmak halkla ilişkiler faaliyetlerinde
modern işletmeciliğinin uyması gereken
önemli prensiplerden biridir.

Zamanla ilgili pek çok tanım yapılmıştır. Bunlardan
bazıları aşağıda verilmiştir (Güçlü, 2001):
Newton’a göre “Zaman, tek yönde durmaksızın
akar”.
Einstein’a göre ise “Zaman olayları oluşuna göre
sıralayan ve olaylara anlam veren bir boyuttur.”
(Boslough, 1990: 15).
“Zaman, olayların geçmişten bugüne gelip geleceğe
doğru birbirini takip eden kesintisiz bir süreçtir.”
(Smith, 1998: 24).
“Zaman, insan yaşamının yerine göre uzun ya da kısa
süreli, yinelenmesi olanaksız, başlangıcı ve sonu belli, saatle
ölçülebilen bir bölümüdür.” (Tezcan,1982: 7).
“Zaman, art arda dizilmiş olayların ve olguların
algılanmasıdır. Zaman olayları ölçebildiğimiz bir
süreçtir.” (Açıkalın, 1998: 113).

Gerçek zaman: Gerçek zaman, ölçülüp gözlenebilen
nesnellik gösterebilen zaman türüdür. Bir
zaman birimi kanalıyla ölçülebilir ve saat zamanına
vurgu yapar. Gerçek zaman, ay ve güneşin hareketlerine
göre fiziksel olarak gözlenebilen değişmelere
dayanır. Burada sözü edilen zaman, fiziksel olaylardan
yola çıkarak, ölçeklendirilmiştir. Bir saatlik
süre kişilere göre farklı şekilde algılansa da süre asla
değişmez. Bu nedenle de saat zamanı, nesnel gerçekliği
yansıtır.

Ekonomik zaman: Ekonomide zaman bir maliyet
ve ölçü birimidir. Çünkü emeğin karşılığı olan
ücret saat, gün, hafta veya ay üzerinden hesaplanır.
Aynı zamanda kredi ve faiz ödemesi de belli zaman
dilimleri dikkate alınarak yapılır. İşletme açısından,
üretim için harcanan süre toplamı anlamında
zaman, bir verimlilik ve çıktı ölçüsüdür. Organizasyonlar
da çalışma sürelerinin düzenlenmesi, işe
devam oranları gibi yönetsel işlemler açısından da
zaman bir örgütsel düzenleme aracı olmaktadır.

Stres Kavramının
Özelliklerini şöyle sıralamak mümkündür;
1. Stres kaçınılmazdır.
2. Stresin tamamen yok olması yaşamın bitmesiyle
mümkündür.
3. Stres yaşıyor ve çalışıyor olmanın ürünüdür.
4. Stres kişiseldir. Yani kişiden kişiye farklılık
göstermektedir.
5. Stres cinsiyete göre de farklılık gösterir.
6. Stres meslek gruplarına göre de farklılık
gösterir.
7. Stres olumsuz olmakla birlikte olumlu yönleri
de var.
8. Stres tamamen yok edilemez, ancak etkisi
azaltılabilir.
9. Birey üzerinde etkileri gözlemlenebilir.

Stresin kaynakları çevresel faktörler, örgütsel
faktörler ve bireysel faktörler olarak üç ana başlık
altında toplanmaktadır.

Stresin kişisel faktörler içerisinde yer alan bazı noktalarını
ise şöyle değerlendirebiliriz: Kişinin duygusal,
bedensel ve ekonomik durumundan kaynaklanan
dezavantajlı hâli, stresin iş hayatındaki yansımalarıdır.
Ev hâlinde, evlilik sürecinde yaşadığı sıkıntılar, birlikteliğin
bitmesi, sağlık sorunlarının oluşması, çocuklarının
eğitim ve sağlık durumu, büyük ebeveynler ile
yaşanan sıkıntılar kişisel ve duygusal koşullardandır.
Biyolojik ve bedensel doğuştan gelen engellerde
kişilerin iş hayatında diğer sağlık sorunlarını ortaya
çıkarabilir. Ekonomik koşullarda yaşanan olumsuz
değişiklikler, alınan ücretin yetersiz oluşu, geçim sıkıntısı
çekmesi, harcamalarını kontrol edememesi,
finansal araçlarda (kredi kartı vb.) ödeme gücünün
düşmesi gibi nedenlerdir.