ÖZEL GÜVENLİK MESLEK ETİĞİ - Deneme Sınavı - 18

İkinci önemli isim Edward Bernays’dır. Halkın
anlaşılması gerektiğini ifade etmiştir. 1920’de halkla ilişkiler danışmanlığı sözünü benimsedi. 1923’te
Kamuoyunun Aydınlatılması kitabını yayımladı.

Çağdaş olarak kamuda halkla ilişkiler faaliyetleri 1960’lı yıllardan sonra netleşmeye başlamıştır.

1. Kurumların ilgili çevreleriyle olumlu ilişkiler kurmasını sağlamak
2. Etkin ve verimli bir iletişim/etkileşim ortamı yaratmak
3. Uzun vadede olumlu kimlik ve dolaylı olarak karlılık kazandırmak
4. Halkı aydınlatmak ve onlara çalışmaları benimsetmek
5. Halkta yönetime karşı olumlu davranışlar
geliştirmek
6. Halkın yönetimle ilişkilerinde işlerini kolaylaştırmak
7. Halkın kararlara katılımını sağlamak

Güvenlik hizmeti, hiyerarşi, disiplin, hizmet ilkelerine itaat ve emir-komuta zincirinin hakim olduğu bir piramit yapıdan teşkil etmektedir. Bu çerçevede güvenlik hizmeti sunumunda, piramit yapıyı oluşturan yönetici ve diğer çalışanların, ku- rum içi ve hizmet sunumunun diğer tarafı olan va tandaşlarla ilişkilerde tarafsız ve kurum hedeflerini önceleyerek hareket etmesi gerekmektedir.

Genel anlamı ile birçok tanımı yapılan halkla ilişkiler kavramı bir yönetim fonksiyonudur. Çağımızın gözde mesleklerinin arasında yer alan ve saygınlık gören halkla ilişkiler mesleği tarihsel gelişimi ve çift yönlü iletişim kanalı ile işleyen mesleki bir disiplin olarak karşımıza çıkmaktadır.

Küreselleşen rekabet dünyasında pazar paylarının daralması ve işletmelerin gelecek kaygıları, bu yönetim fonksiyonunu, daha da önemli hâle getirmiştir. Sektör bazında, ticari varlıkların sürdürülmesi, koşulsuz müşteri mutluluklarının sağlanması oldukça önemlidir. Bu bağlamda; İşletmeler günümüzde artık yalnızca üretim ve satış yapan klasik kuruluşlar değil, aynı zamanda da topluma karşı sosyal sorumluluğu ön planda tutan hizmet üreten, modern kuruluşlar hâline gelmişlerdir.

Halkla ilişkiler kavramıyla ilgili yapılan çok değişik tanımların hepsinin tek bir ortak noktası bulunmaktadır: İletişim.

Eski Yunan’da Aristoteles’in “Rethoric” isimli yapıtında da halkla ilişkilerden bahsedilmektedir.

İdeolojik devlet faaliyetlerinin önem kazanması, yönetsel etkinliği artırma zorunluluğu, yönetimin karmaşıklaşması, halkla güvene dayalı ilişkiler kurma zorunluluğu halkla ilişkileri önemli bir yönetim ve tanıtım faaliyeti olarak ön plana çıkarmıştır. Amerika’daki bu gelişmeler daha sonrasında Avrupa ve diğer ülkeleri de etkisi altına almaya başlamıştır.

Halkla ilişkileri tanımlayan ortak eylem ve kavramları şöyle ifade etmek mümkündür:

Önceden tasarlama kavramı: Halkla ilişkiler, isteyerek yapılan bir faaliyettir. Etkilenme, ilgi ve dikkat çekmek, bilgi sağlamak ve faaliyetten etkilenenlerden geri bildirim almak için önceden tasarlanır.

Planlama kavramı: Halkla ilişkiler organize bir faaliyettir. Araştırma ve analiz gerektiren sistematik bir çalışmadır. Belirli bir zamanda yapılan faaliyetle ilgili olarak önceden planlanarak problemlere çözümler bulunur.

Performans kavramı: Etkili halkla ilişkiler, gerçek politikalara ve performansa dayanmaktadır. Eğer organizasyon toplumun beklentilerine cevap vermiyorsa, hiçbir halkla ilişkiler çabası toplumda organizasyona karşı iyi niyet ve destek oluşturamaz. Halkla ilişkilerde gerçeklik ve güven unsuru büyük önem taşımaktadır.

Kamu yararı kavramı: Bir halkla ilişkiler faaliyeti, sadece organizasyonun çıkarını düşünemez. Kamu yararı da gözetilmelidir. Kamu yararının göz ardı edildiği durumlarda toplumun tepki göstereceği de bilinmelidir.

İki yönlü iletişim kavramı: Halkla ilişkiler, enformasyona dayalı araçların tek yönlü yayılımından daha fazla şey ifade etmektedir. Halkla ilişkiler karşılıklı, iki yönlü iletişime dayanmakta ve verilen mesaj sonrasında geri bildirim almak büyük önem taşımaktadır.

Yönetim fonksiyonu kavramı: Halkla ilişkiler, üst yönetimin karar alma sürecinin bir parçası olduğunda çok etkilidir. Halkla ilişkiler, bir karar alındıktan sonra sadece bilginin yayılmasını değil, aynı zamanda danışmanlık yapmayı ve üst düzeylerde problem çözmeyi içermektedir. Halkla ilişkiler stratejik bir değer taşımaktadır.

Türkiye'de çağdaş olarak kamuda halkla ilişkiler faaliyetleri 1960’lı yıllardan sonra netleşmeye başlamıştır.

Toplumsal sorumluluk kavramı bağlamında kurum ve kuruluşların yerine getirmesi gereken yükümlülükler;

1. Tüketici dost görülmeli,

2. Temiz ve sağlıklı bir çevre oluşturulmalı,

3. Çalışanlar araç değil amaç olarak değerlendirilmeli,

4. Çalışanlara yatırım yapılmalı,

5. Devlete karşı yükümlülükler yerine getirilmeli,

6. Topluma yönelik eğitsel, sanatsal ve kültürel faaliyetler düzenlenmelidir.

Özel güvenlik sektörü ve diğer hizmet sektörleri için geçerli olan halkla ilişkilerin ilkeleri şunlardır;

1. İki yönlü ilişki: Tek yönlü bir ilişki olmayan halkla ilişkilerde kamuoyu ve dış hedef kitle çeşitli yönden bilgilendirilerek işletme ve toplum arasında etkili bir iletişim bağı kurulmalıdır.

2. İnandırıcılık ve doğru bilgi vermek: Her şeyden önce kişi ilk başta yaptığı işe kendi inanmalı, dürüst davranmalı empati kanallarını sürekli açık tutarak görev bilincinden taviz vermemelidir.

3. Süreklilik ve tekrarlama: Halkla ilişkilerde başarılı olmak için önemli mesaj ve davranışların aralıklarla tekrar edilmesi gereklidir. Hedef kitleyi etkilemenin ve mesajların kalıcı olmasının başka yolu yoktur.

4. Sabırlı ve net olmak (Açıklık): Hesap verilebilirlik ve şeffaf olmanın yanında, sabırlı olmak halkla ilişkiler faaliyetlerinde modern işletmeciliğinin uyması gereken önemli prensiplerden biridir.

İşletme içi hedef kitle; Kurum sahipleri, yöneticiler, danışmanlar ve aktif saha çalışanlardır. Rutin işler sırasında iletişimde bulunanlar kişiler iç hedef kitleyi oluşturur. Çalışanların kurum içinde ki performansları, memnuniyet, aidiyet ve sadakat duyguları kurumu başarıya götüren önemli bir olgudur. Doğru iletişim ağlarını kurulması kurum içi halkla ilişkilerin geliştirilmesi ve devamlılığı ile olmaktadır.

Sosyal ve kültürel yapıların farklı olduğu bir alanda standart bir hizmeti vermek yönetim becerisidir. Hizmet sektöründe, hizmet alımı yapan büyük kuruluşlar marka değerlerine ve kurum imajlarına göre seçimlerde bulunmaktadırlar. Hastaneler, Ulaşım hizmetleri, Kamu kurumları, Turizm firmaları, Alışveriş merkezleri, Eğitim kurumları, Konutlar, Üretim tesisleri vb. işletmeler özel güvenlik hizmetlerini alan paydaşlar arasındadır.

20.06.2012 tarihinde 6331 Sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Yasası’nın kabul edilmesi, çalışanlar ve iş dünyası açısından önemli bir dönemin başlangıcıdır.

6331 sayılı Kanun ve 18.01.2013 tarih ve 28352 sayılı iş sağlığı ve güvenliği kurullarının nasıl kurulacağı ve kimlerden oluşacağı açıkça belirtilmiştir.

İş görenlerin dezavantajlı pozisyona düşmesi, olumsuz koşullarda çalışmak istememeleri ve iş bırakma eylemleri, iş kayıplarına ve işsizliğe neden olmaktadır.

Dünya Sağlık Örgütü (WHO): Önceden planlanmamış, çoğu kişisel yaralanmalara, makinelerin ve araç gereçlerin zarara uğramasına, üretimin bir süre durmasına yol açan bir olay olarak açıklamaktadır.

Kazaların insan kaynaklı üç temel nedeni bulunmaktadır. Bunlar;

1. Psikolojik nedenler: Unutkanlık, sıkıntı, çevre etkileri, istem dışı davranış, ihmal

2. Fiziksel nedenler: Yorgunluk, uykusuzluk, alkol, hastalık vb.

3. İş yeri nedenleri: İnsan ilişkileri, takım çalışması, iletişim vb.

Kazaların makina kaynaklı beş temel neden bulunmaktadır.

1. Hatalı makine ve donanım yerleşimi

2. Eksik veya kusurlu koruyucular

3. Yetersiz standardizasyon

4. Yetersiz kontrol ve bakım

5. Yetersiz mühendislik hizmetleri vb.