OTEL YÖNETİMİ

Dış çevre, bir sistemle ilgili olan ve o sistemin dışında kalan her şeydir.

Doğru yanıt "C" seçeneğidir.

Otel işletmelerinin genel (makro) çevre unsurları aşağıdaki şekilde sıralanabilir:

Politik ve yasal çevre

Gerek içinde yaşanılan toplumun gerekse etkileşim içinde bulunulan diğer toplumların sosyo-kültürel özellikler:

Giriş aşamasındaki pazar koşullarında, küçük bir temelde hızla büyüme, yüksek yenilik oranı, esnek ve sabit tasarıma dayalı teknoloji, yüksek fiyat, pazarda az sayıda öncü işletme, sınırlı ve ürünlere yönelik izleme, kârsızlık ve büyük miktarda nakit akışı söz konusudur.

Entelektüel sermaye

İşletme imajı, bir otel işletmesinin diğer kişi ve kurumların üzerinde bırakmış olduğu, düşünce, duygu ve izlenimlerdir.

Ortak girişim

Kartel

Maddi Olmayan Kaynaklar

Bir otel işletmesinin maddi olmayan kaynakları, insan sermayesi, yapısal
sermayesi ve ilişki sermayesi şeklinde sıralanabilir. Bu unsurlar aynı
zamanda, entelektüel sermaye olarak da adlandırılabilir.

Bir işletmenin çevresi iç ve dış olmak üzere iki temel boyutta incelenir. İşletmeler iç ve dış çevre analizi yaparak, varlığını sürdürmesinin ötesinde, çevrenin sunduğu fırsatlardan yararlanmak, tehditlerden kaçınmak için iç çevresinde gereken özellikleri sağlamaya çalışır. Bu şekilde, işletmeler rekabet üstünlüğü yaratacak koşulları değerlendirmeye çabalar.

İşletmelerin çevre incelemeleri, öncelikle biyoloji alanında geliştirilmiş bir teori olan Sistem Yaklaşımı’na dayanır. Bu yaklaşıma göre, belli girdileri alarak belli çıktılara dönüştüren ve bunu, aralarında ilişki kuran farklı parçalardan oluşan yapılar "sistem" olarak adlandırılır. Sistemlerin çoğu açık sistemdir, yani çevresiyle etkileşim kurarak var olur. Bir sitemin yapı ve işleyişini etkileyen alt ve üst sistemleri vardır. Buna göre, işletmenin iç çevresi alt sistemlerini, dış çevresi de üst sistemlerini oluşturur. Sistem alt ve üst sistemleri arasındaki ilişkilerin doğru kurulmasıyla varlığını sürdürebilir.

Bir otelin dış çevresi, üst sistemidir. Bu üst sistem, yerel, bölgesel, ulusal, uluslararası ve küresel olmak üzere çeşitli düzeylerde ele alınabilir. Diğer seçeneklere bakıldığında: bir oteli etkileyen dış çevre unsurları arasında doğal çevre yanında diğer dış çevre unsurları da yer alır; otelin dış ve iç çevresini kesin sınırlarla ayırmak güçtür, bunlar bazen iç içe geçmiş olabilir; otelin dış çevresi genel ve yakın/sektör çevresi olmak üzere iki boyutta incelenir.

Sosyo-kültürel unsurlar, insan topluluklarının davranış ve eğilimlerine yön veren, oldukça güçlü unsurlardır. İnsanların geçmişi, gelenekleri, dil ve toplumsal yapılanma yaklaşımları ve aralarındaki etkileşimlerle şekillenen sosyo-kültürel özellikler çağdaş gelişmelerle de dönüşüme uğrayabilir. Bu şekilde insanlar arasında bazı ortak düşünce ve davranış kalıpları ekonomik tercihlerinde olduğu gibi, tatil kararlarında da etkili olur.

Diğer unsurlar bir otel işletmesinin dış/genel çevresine aitken, pazar çevresi işletmenin yakın çevresine aittir. Genel çevre unsurları; sektörden bağımsız olarak tüm işletmeleri benzer oranda etkiler. Örneğin, enflasyon tüm işletmeleri benzer biçimde etkiler. Buna karşın pazar çevresi, belli bir sektördeki çevre koşullarıyla ilgilidir, başlıca aktörler, rakipler ve müşterileri kapsar.

Pazar yaşam eğrisi Giriş-Büyüme-Olgunluk-Düşüş aşamalarından oluşur.

Müşteri çevresi incelenirken, müşterilerin pazarlık güçleri ve pazar bilgisi, ürün talebini etkileyen önemli bir konu olarak ele alınmalıdır. Örneğin, deneyimli müşterilerin otel tercihleri ve beklentileri daha farklı veya yüksek olabilir.  Diğer seçeneklere bakıldığında, sadece aktif değil, potansiyle müşteriler de ele alınmalıdır; müşterilerin sadece demografik değil, sosyo-kültürel özellikleri, ürün tercihleri ve eğilimleri, küresel gelişmeler gibi çok yönlü şekilde incelenmelidir; müşterilerin kültürel farklılıkları ürün sunumunda önemli bir etken olduğundan dikkate alınmalıdır; müşteri analizi sadece müşteri grubunun tanınmaması değil, mevcut müşterileri de kapsayacak biçimde sürekli devam etmelidir.

Merkezleşme, karar almanın nerede yoğunlaştığını ifade eder. Merkezileşmiş örgütlerde kararlar genelde merkezi yönetim tarafından alınır, dikey iletişim süreçleri hakimdir. Buna göre iletişim, yukarı-aşağı biçimde devam eder. Ancak süreçlerin hızlanması için yatay ve çapraz iletişim giderek daha çok tercih edilmektedir. Bunun için merkezileşmemiş örgütlenme anlayışı gerekir. Bu örgüt yaklaşımında, kararlar daha çok faaliyet alanında alınır, örneğin üst yönetime daha istisnaî durumlarda başvurulur. Ancak bu yaklaşımın uygulanabilmesi için çalışan niteliği arttırılmalıdır.

Bir işletmede amaçların detaylı şekilde ortaya konması (planlama), bu amaçlara ulaştıracak iş ve bireylerin belirlenerek yapının ortaya konması (örgütleme) ve yapının harekete geçirilmesi yürütmeyi ifade eder. Yürütme, iletişim ve koordinasyon süreçlerinin uygulanarak faaliyet birimleri ve çalışanlar arasındaki iletişim, liderlik ve motivasyon ile uyumlu şekilde çalışmasının sağlanmasını ifade eder.

Verilen örneğe göre, bir bölgede faaliyet gösteren işletmeler arasında yaptırımı olmayan, karşılıklı güven ve işbirliğine dayalı anlaşmalar “centilmenlik anlaşması” olarak adlandırılır. Yazılı olmayan kural ve sözleşmeler şeklinde de düşünülebilecek bu anlaşmalar, turizm sektörü gibi dinamik ve yüksek rekabetçiliğin görüldüğü sektörlerde sıkça kullanılır. Bu şekilde işletmeler arasında uyum ve işbirliği imkânı arttırılabilir.