OTEL YÖNETİMİ

Gerçekleşen performans ile belirlenen örgütsel amaç ve standartlar arasındaki uyumu belirlemeyi amaçlayan yönetim fonksiyonu denetim fonksiyonudur.

Karar verme rolleri; yöneticinin kavramsal ve beşeri becerilerini gerektiren bir seçim yapmaya ihtiyaç duyulduğunda ortaya çıkan rollerini ifade eder. Bu rolleri içerisinde girişimcilik rolü, sorun çözme rolü, kaynak dağıtma rolü ve ara buluculuk rolü vardır.

Otel yöneticiliğinin sektörel niteliklere bağlı olarak bazı kriterlere göre farklılaştığı ve farklı ünvanlarla adlandırıldığı görülmektedir. Bu kriterler; yönetim düzeyi, işletme fonksiyonu, sorumluluk alanı, ünvan ve hizmet bölgeleridir. Örgütleme ise yönetimin temel işlevleri arasındadır. Doğru cevap A seçeneğidir.

Örgütleme, bir kuruluşlun amacına ulaşabilmesi için yapılması gerekli işlerin belirli kişilere verilecek biçimde bölünmesi ve bu kişiler arasındaki ilişkilerin  saptanmasıdır.  Planlama aşamasında amaçlar genel olarak belirlenirken, örgütleme fonksiyonunda en az emek ve en az giderle bu amaçlara nasıl ulaşılacağı belirlenir. Doğru cevap B seçeneğidir. 

Temsil rolü, lider rolü ve bağlantı sağlama rolleri yöneticinin bireyler arası rolleri arasındadır. Kaynak dağıtma (sağlama) rolü karar verme rollerinden biridir. İzleme rolü ise bilgisel (bilgi bağlantılı) rolleri arasındadır. Doğru cevap D seçeneğidir.

Tarihte ilk hanın ne zaman açıldığı bilinmemekle birlikte, Antik Yunan’da yol- culara yatak ve yiyecek sağlayan evlerin olduğu bilinmektedir. Yolcuların konak- lama ihtiyacını karşılayan hanlara benzer diğer yapılar arasında Antik Roma’da “hospitia” ve “stabula” sayılabilir. Bunlardan hospitia’da müşterilere oda hizmeti- nin yanı sıra, arzu edilirse akşam yemeği de sunulmuştur. Stabula ise hospitia’dan daha küçük olup, müşterilerine oda hizmeti sunmanın yanı sıra, akşam yemeği, hayvanlarını koyacakları yer de sağlayan tesislerdi (Genç 2009).

Tarihte ilk hanın ne zaman açıldığı bilinmemekle birlikte, Antik Yunan’da yol- culara yatak ve yiyecek sağlayan evlerin olduğu bilinmektedir. Yolcuların konak- lama ihtiyacını karşılayan hanlara benzer diğer yapılar arasında Antik Roma’da “hospitia” ve “stabula” sayılabilir. Bunlardan hospitia’da müşterilere oda hizmeti- nin yanı sıra, arzu edilirse akşam yemeği de sunulmuştur. Stabula ise hospitia’dan daha küçük olup, müşterilerine oda hizmeti sunmanın yanı sıra, akşam yemeği, hayvanlarını koyacakları yer de sağlayan tesislerdi (Genç 2009).

Ortaçağ döneminde seyahat edenlerin konaklama ihtiyacını hanlar karşılama- ya devam etmiştir. Ancak, insanların değişen ihtiyaçları doğrultusunda hanların gerek nitelik gerekse nicelik olarak seyahat edenlerin ihtiyaçlarını karşılamakta ye- tersiz kalması üzerine özel otel işletmeleri açılmaya başlamıştır. Dünyada ilk özel otel işletmesi İngiltere’de 1760 yılında açılan Anne’s Otel ve The Grand Hotel işlet- meleridir (Akoğlan 1998). Bu otelleri 1794 yılında Amerika Birleşik Devletleri’nde açılan 70 odalı City Otel takip etmiştir. Bu tarihten sonra açılan Tremont House Oteli çağdaş otellerin öncüsü olmuştur. Amerika Birleşik Devletleri’nde 1900’lü yılların başında açılan Buffalo Statler Oteli ile otelcilik alanında müşterilere sunu- lan konfor ve diğer hizmetlerin de arttığı görülmektedir (Genç 2009).

Üç Alan Modeli, kültürel ve sosyal alan, özel alan ve ticari alan olmak üzere 3 alandan oluşur.

Yönetim, beşeri bir süreç olarak başka insanlar vasıtasıyla iş görme ve belirle- nen hedeflere ulaşma sürecidir (Eren 2011).

Bir kurumda örgütsel anlamda yönetimden söz edebilmek için belirli kriterlerin sağlanması gerekir (Bolat ve diğerleri 2008):

• Yöneticiler (üstler) ve çalışanlar (astlar) olmalı,
• Bu insanlar arasında işbirliği ve uzmanlaşma sağlanmış olmalı,
• Bu işbirliği ve uzmanlaşmanın belli bir amacı olmalı (örneğin, otelin yaz sezonunda %70 doluluk oranı ile çalışması gibi),
• Örgütsel etkinlik ve verimlilik esas alınmalıdır.

Yönetim, bireysel bir faaliyet değil, bir grup faaliyetidir. Yönetim süreci birden fazla insanın olduğu durumlarda meydana gelir. Bir kişinin ihtiyacını karşılamak, amacına ulaş- mak için yaptığı faaliyetler yönetsel özelliğe sahip değildir, bunlar sadece ekonomik özellik gösteren faaliyetlerdir (Ertürk 2009).

Lider yönetici veya yönetsel lider “bir grup insanı, belirli amaçlar etrafında toplayan ve bu amaçları gerçekleştirmek için onları harekete geçiren kişi” olarak tanımlan- maktadır (Genç 2007).

İşletme Fonksiyonlarına Göre Yöneticiler: Özel, uzmanlık gerektiren bir alandaçalışanlara uzmanlık edilmesi ve bu alandakilerin eğitilmesinden sorumlu olanyöneticilerdir. Örneğin; temizlik ve dekorasyon satış ve pazarlama, insan kaynak- ları yönetimi, konaklama, muhasebe ve finans gibi (Bartol ve Martin 1998; Plun- kett ve diğerleri 2008).

Örgütleme, “bir kuruluşun amacına ulaşabilmesi için yapılması gerekli işlerin belirli kişilere verilecek biçimde bölünmesi ve bu kişiler arasındaki ilişkilerin saptanmasıdır” (Genç 2007).

Beşeri Beceriler: Yöneticilerin işletmedeki diğer bireylerle ve bu bireyler ara- cılığıyla etkin çalışabilme yeteneğine sahip olmasıdır (Gürol 2011). Üst kademe yöneticilerin de sahip olması gereken beceriler arasındadır.