OTEL YÖNETİMİ - Deneme Sınavı - 15

Yönetim kavramını tanımlarken, bunun bir grup faaliyeti, başkaları vasıtasıyla iş görmek ve bir grup insanı belirli bir amaca yönlendirmekle ilgili olduğu söylenebilir. Diğer ifadelere bakınca, sadece insan idaresi değil, işletmedeki tüm kaynakların doğru kullanımını içerdiği ve bu nedenle maddi olmayan kaynakları da (diğer üretim kaynakları, zaman, sermaye vb.) içerdiği söylenebilir. Ancak yönetimin temelinde insan kaynağı yattığını eklemek gerekir.

Yönetim fonksiyonları; planlama, örgütleme, yöneltme, koordinasyon ve denetimdir. Liderlik bir yönetim fonksiyonu olmayıp, etkileri ve süreci daha farklı biçimde insanları etkilemeye dair bir kavramdır.

Genel müdür, proje müdürü, bölüm (departman) müdürü gibi ifadeler yönetimin sorumluluk alanını gösteren ifadelerdir. Sourmluluk alanı, yöneticinin bir örgütte sorumlu olduğu örgütsel alanı (faaliyet ve çalışanları) gösterir.

Planlama ve örgütleme, yönetimin statik yani durağan boyutunu oluşturur. Örgütleme ile bir örgüt yapısı oluşturulur. Bu yapı yöneltme ile harekete geçirilir. Yöneltme, emir-komuta zincirinin oluşturulması, çalışanların amaca yönelik şekilde çalışması için gerekli motivasyonun sağlanması gibi işlevleri kapsar.

Bir işletmenin üst düzeyine doğru çıktıkça yöneticilerde en çok aranan beceri kavramsal becerilerdir. Kavramsal beceri, analitik ve soyut düşünme ile ilgidir. İşletmeye parça ve bütün olarak görebilme, kısa-orta-uzun vade düşünebilme yetenekleri ile ilgilidir.

Yöneticinin bireyler arası rolleri, beşeri ilişkilerle ilgili konuları kapsar. Bu roller daha çok resmi olmayan iletişimi içerir, karar almada fazla önemli değildir ancak örgütün işleyişi için önemlidir. Bir yönetici bireyler arası ilişkilerde şu rolleri üstlenir; liderlik, bağlantı sağlama ve temsil.

Önbüro şefi yönetim düzeyi açısından, alt düzey yöneticidir. Bu düzeydeki yöneticiler daha çok, bölüm faaliyetlerine odaklı sorumlukları üstlendiklerinden teknik beceriler öne çıkar

Otel işletmelerinde dünya genelindeki eğilim, bölümlere göre örgütlenmedir. Bu yaklaşıma göre, otel örgütü tüm hizmet ve diğer faaliyetlerin eş düzey bölüm/departmanlar halinde ele alındığı birimler temelinde örgütlenir.

Mısır’da piramitlerin yapımı esnasında taşların piramitten uzak taş ocaklarından çıkarılması, inşaata taşınması, çalışan işçilerin yemek sorununun çözülmesi gibi faaliyetler koordinasyonu ve emir-komuta ilişkisinin iyi bir biçimde uygulanması ile mümkün olmuştur. Bu durum Mısırlıların temel yönetim ilkelerini belirleyerek uyguladıklarını gösteren en önemli kanıtlardır.

İnsan ögesini dikkate almadan örgütün yapısal yönü ve süreçleri ile ilgilenen klasik yönetim teorisi için “İnsansız Örgütler” deyimi kullanılmaktadır. Bu teori, “örgütün yalnız biçimsel yapısını kendisine araştırma alanı olarak alan bir düşünce sistemi” olarak da tanımlanabilir.

Fayol, 1916 yılında Sanayi ve Genel Faaliyetlerde Yönetim adını taşıyan kitabında yönetim sorumluluğunu taşıyan tüm yöneticiler için uyulması gereken belli başlı ilke ve kuralları açıklamıştır. Aynı kitapta işletme ve yönetim faaliyetlerini analitik biçimde ayrıntılı olarak ilk defa inceleyen Fayol, bu faaliyeti kendi içinde işlevlerine (fonksiyonlarına) ayırmıştır.

Max Weber tarafından geliştirilen yaklaşım Bürokrasi Yaklaşımı'dır. Bu yaklaşım, Taylor tarafından geliştirilen Bilimsel Yönetim ve Yönetim Süreci Yaklaşımı’nın dayandığı ilkeleri temel almaktadır.

Entropi, sistemde faaliyetlerin bozulması, dengenin kaybolması, karmaşıklık ve aksamaların belirmesi ile sistemde faaliyetlerin durması yönündeki eğilimi ifade eder.

Davranışsal yaklaşım “İnsan İlişkileri Okulu” olarak da adlandırılır. Bu okulun ortaya çıkışı 1920’li yıllarda bilimsel ve genel yönetim kuramlarının varsayımlarını denemek amacıyla ABD’de Chicago kenti yakınlarındaki Hawthorne kasabasında yerleşik bulunan Western Elektrik Şirketi’nde yapılan ve uzun yıllar süren deneyler sonucunda olmuştur.

Davranışsal yaklaşım, işletmede çalışan “insan” unsurunu anlamak ve onun yeteneklerinden yararlanabilmek için işletmedeki mevcut koşulları incelemeyi amaçlamıştır. Bu doğrultuda örgütteki yapı ile insan davranışları arasındaki ilişkileri incelemiş, organizasyon içinde ortaya çıkan sosyal grupları ve özelliklerini tanımlamıştır.

B seçeneği doğru yanıttır. "Ortalama insanın örgütsel sorunların çözümünde çok az yaratıcı yeteneği bulunur" X kuramının temel özelliğidir.

Postmodern Yönetim Akımları aşağıdaki şekilde sıralanabilir:

Sistem Yaklaşımı

Modern yönetim düşüncesi, iki farklı yaklaşımdan oluşmaktadır. Bunlar; “sistem yaklaşımı” ve “durumsallık yaklaşımı”dır.

İnsan ögesini dikkate almadan örgütün yapısal yönü ve süreçleri ile ilgilenen klasik yönetim teorisi için “İnsansız Örgütler” deyimi kullanılmaktadır.

Bilimsel Yönetim Yaklaşımı (1880-1930): Klasik yönetim teorileri içinde yer alan bu yaklaşım, Endüstri Devrimi ile başlamakta ve 1880 ile 1930 yılları arasını kapsamaktadır.