OSMANLI TÜRKÇESİ METİNLERİ I

Metinde altı çizilerek işaretlenen “vechile” kelimesi “-yüzden, -sebeple” anlamlarına gelmektedir. C, doğru seçenektir.

A seçeneğindeki ızhâr (ortaya çıkma) kelimesi cem‘ değildir. Diğer seçeneklerdeki cibâl (dağlar), emvâc (dalgalar) cevânib (taraflar, yönler) ve rüfekâ (arkadaşlar) kelimeleri hep cem‘dir.

Yalnızca B seçeneğindeki tarafeyn kelimesinde ikili çokluk bulunmaktadır. Oysa A, C ve E seçeneklerinde cem‘-i mükesser; D seçeneğinde ise cem‘-i mü’ennes kelimeler bulunmaktadır. Dolayısıyla B doğru seçenektir.

Eski harflerle verilen cümlenin doğru okunuşu: "Kırım Hânı cânibine îsâle bu kulları me’mûr olmakdan nâşî..." şeklinde olacaktır.

"Taşra ihraç etmekle anbarı keşf..." cümlesinin eski harflerle yazılışı:

şeklindedir.

"Altı nefer kimesneler rızâlarıyla anbara duhûl eyledikleri cihetden üzerlerine muşamma‘ çekilüp..." cümlesinin günümüz Türkçesi'ne çevirisi: "Altı kişi kendi rızalarıyla anbara girdiklerinden üzerlerine muşamma çekildi." şeklinde olmalıdır.

Kadere razı olma anlamına gelen kelime "tevekkül" dür.

Kelime-okuma eşleştirmelerinden doğrudur.

"Ve her devrin mizacına göre çâre ve ilaç aranmak lâzım gelür" cümlesinin eski harflerle doğru yazılışı:

"Velhâsıl, kangı devlet olur ise olsun, bir tavrdan tavr-ı âhara nakl idegeldiği cihetle her devrde bir tavr-ı mahsûsda bulunur." Cümlesinin günümüz Türkçesine çevirisi: "Sözün kısası, hangi devlet olursa olsun, bir tavırdan başka bir tavra döndüğü cihetle her devirde bir özel halde bulunur." şeklinde olmalıdır.

Ma'lûmât kelimesinde Arapça "ât" çoğul eki kullanılmıştır.

Ashâb kelimesinin anlamı sahibin çoğulu ve peygamberimizi görenler demektir.