OSMANLI TÜRKÇESİ METİNLERİ I

B seçeneğinde verilen "Bi'l-hassa" kamerî, diğerleri (Bi'z-zât, Dârü's-saltana, Letâifü’ş-şemâ’il,  Berü'ş-şâm) ise şemsî tamlamadır.

"Biri İslama gelüp dördünün boynu uruldu. Yirmi..." ifadelerinin eski harflerle yazılışı "" şeklindedir.

C şıkkında yer alan    eşleştirmesi, doğru seçenektir.

"Üçüncü gün cisr itmâm olunup asker geçmek fermân olunmağla..." cümlesinin günümüz Türkçesi ile doğru ifadesi: ""Üçüncü gün köprü tamamlanıp askerin geçmesi emredilmekle..." şeklinde olmalıdır.

"Ber-mûceb-i emr-i âlî Tunca’nın öte yakasına nişânlar diküp yeniçeri gürûhu zâbitleriyle saf ender saf velvele-i tüfengden kubbe-i feleği pür-sadâ itdiler." cümlesinde "Fâil" veznine uygun kelime "zâbit" tir.

"Kavimler arasındaki şu umûmî ve müşterek husûsâtdır ki o medeniyetin mâhiyetini irâ'e eder." cümlenin doğru ve eksiksiz çevirisidir.

"Fas’da doğmuş, Nişabur’da terbiye ve ta'lîm edilmiş olan İbn-i Sabbâh’ın cevelen-gâh-ı fa'aliyeti Suriye ve Horasan’dır." cümlesinin günümüz Türkçesi ile ifadesi: "Fas’ta doğmuş, Nişabur’da terbiye ve talim edilmiş olan İbn-i Sabbâh’ın faaliyet sahası Suriye ve Horasan’dır." şeklinde olacaktır.

"Medeniyet demek, tarz-ı hayat demektir." Cümlesinin eski harflerle karşılığı:

تفكر (Tefekkür) kelimesi, "Düşünme, fikretme, zihin yorma" anlamında kullanılmaktadır.