OSMANLI TARİHİ (1876-1918)

7 Ekim 1908’de Bosna-Hersek’in Avusturya-Macaristan toprağı olduğu resmen ilan edildi.

Eylül 1885’te ortaya çıkan ayaklanmayla birlikte, Doğu Rumeli Vilayeti
Bulgaristan’la birleşmiş, Osmanlı Devleti de bunu kabullenmek zorunda kalmıştır.

I. Abdülhamid, İngiliz elçisi Layard’dan, İmparatorluğun kötü durumdan kurtulabilmesi için bir rapor hazırlamasını istemiş, O da yapılması gereken ıslahatları içeren bir rapor hazırlamıştır.

Berlin Kongresi ve sonunda imzalanan Berlin Antlaşması, ilgili devletler arasında genel barış sağlayacağı yerde, daha sonra etkisini gösterecek olan yeni antlaşmazlıkların da temel kaynağı olmuştur. Benzer şekilde, 61. madde ile antlaşmaya dâhil edilen “Ermenilerin yaşadığı yerlerde ıslahat yapılması” konusu da, özellikle II. Abdülhamit dönemi ve sonrasında bir “Ermeni sorunu”nun ortaya çıkmasında, bir dönüm noktası teşkil etmiştir.

Berlin Kongresi ve nihayetinde imzalanan Berlin Antlaşması, getirdiği sonuçlar açısından, 19. yüzyılın son çeyreği ile 20. yüzyılın ilk çeyreğindeki siyasi ve askeri gelişmeleri doğrudan etkilemiştir. Bu bakımdan, pek çok devlet ve imparatorluk için olduğu kadar, dünya tarihi için de önemli dönüm noktalarından biridir. Öyle ki, antlaşma ile ortaya çıkan yeni düzen, I. Dünya Savaşı’na giden yolu da hazırlamıştır.

Ayestefanos Antlaşması’yla belki de zirveye ulaşan Panislavizm, Berlin Antlaşması’yla artık etkisiz bir hâle getirilmişti. Rusya’nın kongrede umduğunu bulamamasının önemli bir sebebi de, Almanya’nın Rusya yerine Avusturya’yı desteklemesiydi. Böylece, Rusya’nın her iki devletle olan ilişkileri bozulmaya başlamıştır. Bu ise, 1872’de kurulan “Üç İmparatorlar Ligi”nin dağılması anlamına geliyordu. Nitekim, 1882’de II. Wilhelm’in imparator olmasıyla, Almanya ve Rusya artık zıt kamplarda yer almaya başlamışlardır. Bu zıtlaşma, I. Dünya Savaşı’na kadar artarak devam edecek ve her iki devlet, düşman blokların temel unsurlarından birini oluşturacaktır.

Toska Osmanlı Döneminde müslüman Arnavutlara verilen isimdir.

Malisör dağlı anlamında olup, Kuzey Arnavutluk bölgesinde yaşayan Katolik Arnavutlara Osmanlı döneminde verilen isimdir.

Vilâyât-ı Sitte: Ermeniler, Doğu Anadolu’da yaşadıkları Erzurum, Van, Diyarbakır, Bitlis, Sivas ve Elazığ’dan oluşan altı vilâyette (Vilâyât-ı Sitte) özerk bir yönetim kurmak istiyordu. Bu illerin hiçbirinde nüfusun %20-25’ini geçmemekteydiler.

Saffet Paşa II. Abdülhamid'in, Ayestefanos Antlaşması imzalanmadan önce, Hariciye Nazırlığı'na getirmiş olduğu paşadır.

3 MArt 1878 Ayestefanos Antlaşmasının tarihidir.

Antlaşmanın tamamı 29 madde olup, ayrıca bir ek fıkradan ibaretti.

Rusya’nın, Osmanlı Devleti ile tek başına yaptığı Ayastefanos Antlaşması ile şark meselesini sadece kendi menfaatleri açısıdan halletmek istemesi, İngiltere ve Avusturya'yı büyük endişeye sev etmiştir.

Berlin Antlaşması 13 Temmuz 1878'de imzalanmıştır.

Ayestefanos antlaşması 3 Mart 1878 tarihinde imzalanmıştır.

II. Abdülhamit’in hattı hümayunu Rusların Osmanlı donanmasının teslimini istemeleri üzerine yayınlamıştır.

Ayestefanos Antlaşmasının 16. maddesi Ermeni sorununun milletlerarası bir nitelik kazanması konusunda önemli bir adımı teşkil eder

Osmanlı Balkanların büyük bir kısmını kaybetmiştir.

Berlin Antlaşması getirdiği sonuçlar açısından siyasi ve askeri gelişmeleri doğrudan etkilemiştir.

Rusların Akdeniz’e inmesi birinci derecede İngiltereyi etkilemektedir.  Rusya eğer bu amaca ulaşırsa, İngiltere’nin Uzakdoğu, Ortadoğu ve Akdeniz’e giden stratejik yolları tehlikeye girecek ve İngiliz menfaatleri böylece
büyük zarar görebilecekti.