OSMANLI TARİHİ (1876-1918)

Avrupadaki gibi parlementer sisteme geçileceği,tüm Osmanlı halklarına eşit muamele yapılacağı ,Osmanlının demokratik bir hukuk devleti olacağı anlayışını vermek için Meşrutiyet ilan edilerek Kanun-i Esas-i yayınlanmıştır.

Sunulan koşullarda Sırbistan'ın her yıl vergi ödemesi gibi bir şart koşulmamıştır.

İstanbul konferansına temsilci gönderen devletler, Osmanlı Devleti hâkimiyetinde
yaşayan Hristiyan halkın durumunu düzeltecek reformların yapılmasını
beklemektedir.

İlk Osmanlı parlamentosu 19 Mart 1877 tarihinde yapılan bir tören ile açıldı.

Midhat Paşa, Yeni Osmanlılar’ın bürokrasi tarafını temsil etmekle birlikte, zamanla liderleri kabul edilmiştir.

Rusya,1876'da Osmanlı Devleti'ne bir nota verdi. Buna göre iki taraf arasında altı haftadan iki aya kadar kayıtsız-şartsız bir ateşkesin yapılması isteniyordu. Bunu Osmanlı hükümetine tebliğ eden Rusya elçisi, yapılmaması halinde bütün personeli ile birlikte İstanbul'u terk etme tehdidinde bulundu. Rusya'nın bu tehdidi bir noktada savaş ilanı anlamına geliyordu. Böyle bir sa­vaşın çıkması çıkarlarına uymadığı için o güne kadar nerde ise gelişmeleri uzaktan seyreden İngiltere'yi harekete geçirdi. 4 Kasım 1876'da İngiltere, Osmanlı toprak bütünlü­ğüne zarar vermemek koşulu ile "Balkan Sorununu" görüşmek ve Osmanlı Devleti'ni Balkan topraklarında ıslahat yapmaya zorlamak üzere Paris Anlaşması'nda im­zası olan devletleri İstanbul'da bir konferans yapmaya davet etti.

İstanbul Konferansı'nın devam ettiği sırada konferansın başarısız olması ihtimaline karşı devletler ikili görüşmelerini sürdürerek gelecekteki politikalarını belirleme yolunu aradılar. Özellikle Avusturya, konferansın sonuçsuz kalması halinde Rus­ya'nın harekete geçeceğini biliyordu ve bu durumdan en çok etkilenecek devlet­lerden birisi idi. Bunun için Rusya ile anlaşma yolunu araştırarak, onu Balkanlar'da durdurmak istiyordu. Rusya ise, muhtemel bir Osmanlı-Rus Savaşında Avusturya gibi bir mütteşke ihtiyaç duymaktaydı. Üç imparatorlar liginin diğer üyesi olan Al­manya da bu yakınlaşmayı destekledi. Bunun üzerine, Rusya'nın Balkanlar'daki askeri harekâtın sınırlama yapacak olan bir anlaşmanın ön protokolü 15 Ocak 1877 tarihinde Peşte'de yapıldı. Daha sonra anlaşmaya dönüşecek bu protokole göre, Avusturya Bosna- Hersek'i alacak karşılığında ise Rusya bir Slav Devleti kur­mamak şartıyla Balkanlarda serbest kalacaktı.

Mithat Paşa Sadarette bir buçuk ay kaldıktan sonra II. Ab­dülhamid tarafından azledilip yurt dışına sürülmesi onun beklediği sonuçları do­ğurmasa da bazı tepkilere neden oldu. Saray da sürülmesinin gerekçelerini hızlı bir şekilde kamuoyuna yayarak nispeten tepkileri önledi. Fakat gösterilerin yapılması­nı önleyemedi. Özellikle Meclis-i Mebusan'ın açılmasından sonra, Medrese ve Har­biye öğrencileri tarafından gösteriler düzenlendi. Halktan ve hocalardan bazıları­nın da bu gösterilere katıldığı görüldü. Gösteri haberi İstanbul'da dalga dalga ya­yıldı. Bir araya gelen göstericiler Dolmabahçe Sarayına kadar yürüdüler ve burada yapılan konuşmalarda halkın mevcut hükümetten memnun olmadığı, Midhat Pa­şa'nm geri çağrılması; Damad Mahmud Paşa'nm azli ve İstanbul'dan uzaklaştırıl­ması; askerlerin maaşını vermeyen Serasker'in görevden alınması istendi.

Londra Protokolü diye bilinen bu girişimde Osmanlı Devleti'nden beklenenler şunlardı:

Osmanlı Devleti, vaat ettiği reformları yapmaya hazır olduğu, ancak protokol­de istenildiği gibi, sadece Hıristiyan ahaliye dönük olarak yapmasının mümkün ol­madığı, bu tür düzenlemeleri Kanun-i Esasi'nin ön gördüğü şekilde her tarafta ve bütün ahali için yapılabileceği cevabının verilmesi benimsendi. Aynı şekilde Kara­dağ ile kısa bir süre önce zaten bir anlaşma zemini sağlanmıştı. Devletler samimi ise bu çerçevede barışı kabul etmesi için Karadağ Prensi'ne baskı yapmaları gerek­tiğinin bildirilmesi benimsendi. Osmanlı hükümeti orduların dağıtılması meselesi­nin de Rus ordularının dağıtılmasına bağlı olduğunu düşünmekteydi. Osmanlı hü­kümetine göre olayların bu seviyeye gelmesinin sorumlusu Rusya idi. Ayrıca teklif edilen maddeler de ancak savaşta mağlup olmuş bir tarafa teklif edilebilecek nite­likteydi. Bu yüzden uzun tartışmalardan sonra protokolün reddedilmesi doğrultu­sunda devletlere nota verilmesi kararlaştırıldı. Osmanlı Hükümeti bu kararını da 12 Nisan'da devletlere bildirdi.

Yeni Osmanlılar: Tanzimat ile birlikte gelişen eğitim, basın ve kamuoyu sürecinde yetişen aydın sınıfına verilen isim.

Yeni Osmanlılardan  İbrahim Şinasi, Namık Kemal, Ziya Paşa, Ali Süavi gibi aydınlar basın yolu ile Midhat Paşa, Mehmed Rüşdi Paşa, Damad Mahmud Paşalar gibi önderleri de bürokrasi içinde anayasal sisteme geçmek için ellerinden geleni yapıyorlardı.

Sadrazam Mahmud Nedim Paşa'nın yerine Mehmed Rüşdü Paşa getirilmiştir.

Hersek İsyanı 1875-1876'da olmuştur.

V. Murad'tan sonra tahta II. Abdülhamid geçmiştir.

Hal Fetvası: Padişahların tahtan indirilmesi için Şeyhülislamlık’tan alınan fetva.

23 Aralık 1876’da İstanbul Konferansı açıldı ve çalışmalarına başladı.

İstinaf mahkemeleri: Osmanlı Devleti’nde Nizamiye mahkemelerinin ilk basamağı olan Bidayet mahkemesinin kararlarını, bir üst mahkeme olarak inceleyen mahkemelere verilen addır.

İlk Osmanlı parlamentosu 19 Mart 1877 tarihinde yapılan bir tören ile açıldı.

Osmanlı hükümetinden savaş durumuna geçirdiği askerî birliklerini dağıtması
ve sadece güvenlik için askeri birlikler bırakması talep edilmektedir.