OSMANLI MUTFAĞI

İaşe. Cevap C'dir.

Rekolte. Cevap A'dır.

Narh. Cevap A'DIR.

Kitabüt Tabi. Cevap C'dir.

Cevap A'dır.

Salça. Cevap D'dir.

Zeytinyağı. Cevap C'dir.

İşkembe çorbası. Cevap D'dir.

Pilav Cevap B'dir.

İaşe: Bir devletin, şehrin veya kurumun temel yiyecek ve içecek ihtiyaçlarının tümüne verilen genel bir isimdir.

İstanbul’da görülen Türk mutfak kültürü, İç Asya’dan Anadolu’ya, değişen ve gelişen Türk mutfak kültürünün uzantısıdır

Osmanlı mutfağının sağlıklı bir hal alması 15. yüzyılda olmuştur.

Klâsik dönem yemeklerinin önemli özelliklerinden biri, çoğu Arapça ve Farsça olan yemek isimlerine sahip olmasıdır.

Çorba, et yemeği ve pilav üçlüsü, İstanbul mutfağının en temel yemekleriydi.

Osmanlı tıbbında büyükbaş hayvan etinin “latif gıdalar” arasında geçmemesi ve dolayısıyla insan bedenine pek yararlı olmadığının düşünülmesidir.

Sığır eti neredeyse tamamen pastırma ve sucuk yapımında tercih edilmekteydi.

Şehirdeki taşıma su ihtiyacı sakalar tarafından yapılmaktaydı.

İstanbul halkının su haricinde tükettiği alkolsüz içeceklerden en önemli ikisi hoşaf (hoşâb) ve şerbetlerdi.

Başkent'te kahve 16. yüzyılda tüketilmeye başlanmıştır.

Devletin üst düzey yöneticilerinin ve hanedanın burada yaşıyor oluşu, askeri ve sivil bürokrasinin varlığı, ulemanın hatırı sayılır bir kısmının bu şehirde hizmet görmesi, kısaca başkent oluşu, İstanbul’u sürekli ayrıcalıklı kılmıştır. Bu nedenle olsa gerek, şehrin iaşe meselesiyle sadrazam doğrudan ilgilenmiş, haftada bir defa çarşı-pazar teftişi yapmıştır. Bununla birlikte sadrazam, şehre dışarıdan gelecek mallar için de devrede olmuştur. Şehrin iaşesi için oluşturulan iaşe ağının sorunsuz işlemesi, gerek sadrazamın gerekse padişahın önemli işleri arasındaydı. İstanbul ülkenin buğday ihtiyacını karşılamamaktadır. Doğru cevap E seçeneğidir.