ORTAÇAĞ FELSEFESİ II

Aklın kendini bilmesi yahut varlığının bilincinde olması gerçeğini düşünce tarihinde ilk defa ispatlamaya çalışan filozof İbn Sînâ’dır. O bunu “boşlukta uçan adam” benzetmesinden hareketle yapar. Varsayalım ki bir kimse yetişkin olarak ve bedeni hiçbir şeye temas etmeyecek şekilde yaratılmış olsun. Bu kimse dış dünyadaki hiçbir şeyi hatta kendi bedeni ve organlarını dahi idrak edemeyecek bir durumda bulunsun. İbn Sînâ’ya göre boşlukta asılı, bedeni bütünüyle dış etkilere karşı izole edilmiş durumda olduğu için dünyadaki hiçbir şeyi idrak edemeyen, yani hiçbir duyu algısına sahip bulunmayan bir insan düşünüldüğünde, bu insan hiç değilse kendisinin var olduğunu bilir. İbn Sînâ’ya göre bu farkındalığı sağlayan, bedenden bağımsız bir cevher olan nefistir.

İbn-i Sina’ya göre, pratik felsefe insanın bildiklerini yapıp uygulayarak ahlâkî yetkinliğe ulaşmasını amaçlar. Doğru cevap E’dir.

Ön-doğru’nun bir diğer adı “müsellem”dir. Doğru cevap A’dır.

“Müsbet, sabit olmuş, gerçekleşmiş” anlamına gelen kavram “ispat”tır. Doğru cevap D’dir.

İbn-i Sina’ya göre konusu nefsin varlığını ortaya koyup onun yapısı, güçleri ve niteliklerini incelemek olan disiplin “psikoloji”dir.

“Belleme” İbn-i Sina’nın “iç duyular” olarak adlandırdığı yetilerdendir. Doğru cevap E’dir.

İç ve dış duyuların elde ettiği veriler doğrultusunda şekillenen iradeye bağlı olarak sinir ve kaslar aracılığı ile organları hareketini sağlayan, “hareket gücü”dür. Doğru cevap A’dır.

ontoloji, psikoloji ve bilgi problemleridir

Pratik felsefe

Hikmet

Mantık

İnsan İradesine Bağımlılık

Teoloji

Zorunlu Varlık

Metafizik

Zorunlu Varlık

Zorunsuz Varlık