ORHUN TÜRKÇESİ-METİN I

“tamamyla” < tü- “tükenmek” [krú. tü-m, tü-men] –k [fiilden isim yapım
eki] +e [isimden fiil yapım eki] –t “tüketmek” [fiilden fiil yapım eki,
ettirgenlik eki] –i [kalplaşmış zarf-fiil eki]

“ve” < ul “temel, esas” +a “ulamak, eklemek” [isimden fiil yapım eki] -
(y)u [kalplaşmış zarf-fiil eki]

“erkek kardeş” +gün [çokluk eki] +üm [1. tekil kişi iyelik eki]

“işitmek” –gil [2. tekil kişi emir eki]

“Türk” (“Türk” adının Orhun Türkçesinde iki heceli olduğu yazımından
anlaşılmaktadır.)

“birleşik” < bir “bir (1)” +ik “birikmek” [isimden fiil yapım eki] –i
[kalıplaşmış –yapım eki görevini üstlenmiş- zarf-fiil eki]

“sağlamca” < kat- “katmak, katılaştırmak” –()g “kat” [fiilden isim yapım eki] +t [isimden isim -zarf- yapım eki]

“doğmak” –sık [gelecek zaman sıfat-fiil eki] +ka [yönelme durumu eki]

“tâbi olmak, itaat etmek” –ür [3. tekil kişi geniş zaman eki]

“düzene sokmak, toplamak” –dim [1. tekil kişi belirli geçmiş zaman]

“oturmak” –(u)p [zarf-fiil eki]

“söz” +(ı)n [araç durumu eki]

“halk” +(u)g [belirtme durumu eki]

“nesilsiz brakmak” < urug “kabile” +sıra “çocuksuz bırakmak”
[isimden fiil yapım eki] –t [ettirgenlik eki] –ayn [1. tekil kişi emir eki] 

“yukarıya kaldırmak, yüceltmek” –miş [3. tekil kişi belirsiz geçmiş zaman eki]

“dışarı çıkmak, baş kaldırmak” < taş “dış, dışarı” +(ı)k [isimden fiil
yapım eki] –mış [3. tekil kişi belirsiz geçmiş zaman eki]

“şehir” +da [bulunma durumu eki] +kı [aidiyet eki]

“ordu sevk etmek, asker göndermek” sü “ordu, asker”, +le [isimden fiil yapım eki] –p [zarf-fiil eki]

“toplamak, bir araya getirmek” < kubra- “toplamak” –t [ettirgenlik eki]
–mış [3. tekil kişi belirsiz geçmiş zaman eki]

“düşman” +si [3. tekil kişi iyelik eki]