ÖRGÜT KURAMI - Deneme Sınavı - 22

Kaynak bağımlılığı kuramına göre rasyonel ve araçsal örgüt fikri örgütlerin içerdikleri ilişkiler açısından gerçekçi değildir. Çünkü örgütü oluşturan ya da çevresinde yer alan aktörler, örgütteki faaliyetlere desteklerini, karşılığında elde ettikleri kazanımlara göre değerlendirip sürdürmekte ya da örgütten ayrılarak desteklerini çekebilmektedirler. Bunların davranışları bütünüyle yönetimlerin beyanına, tercihlerine ya da kararlarına tabi değildir (Pfeffer ve Salancik, 2003). Yanıt A'dır.

Algılanan çevre, örgütün davranışlarını belirleyen yönetsel kararları etkilemektedir. Bir dış çevresel değişiklik, yönetim tarafından anlaşılmadığı, dikkate alınmadığı sürece, örgütün davranışları açısından bir etki yaratmayacaktır. Yukarıdaki örnekte görüldüğü üzere, kara yolundan yolcu taşımacılığı yapan bir şirketin yöneticisi, özelleştirilen ve rekabete açılan hava yolu yolcu taşımacılığı sektöründeki gelişmelerin kendi örgütünü nasıl etkileyebileceğini görmemekte, dolayısıyla da söz konusu gelişmeye tepki olacak herhangi bir davranışa yönelmemektedir. Oysa kara yolu şirketlerine yakın fiyatlara, konforlu biçimde ve çok daha kısa sürelerle seyahat etme imkânı sağlayan hava yolu şirketleri, söz konusu işletmeler ile aynı müşteri grubuna yani aynı kaynağa yönelmektedirler.

Yoğunluk, bir sektördeki toplam üretim hacminin, satışların, istihdamın, yaratılan katma değerin veya varlıkların ağırlıklı olarak kaç işletme tarafından kontrol edildiğini ifade etmektedir. Söz konusu sonuçların az sayıda (sektörün hacmine göre iki, üç ya da dört) örgüt arasında dağılması durumunda sektör yoğunluğunun yüksek olduğu kabul edilmektedir. Sektördeki yoğunluk ile örgüt sayısı ters orantılıdır yani yoğunluğun yüksek olduğu durumda örgüt sayısı az olmalıdır.

Örgütsel bağımlılıkların yapısını değiştirmeye yönelik stratejiler: İşletmele-rin büyümesi, birleşme, yatay ve dikey bütünleşmeler olarak sıralanmaktadır.